Η ευθύνη των γονέων για την κοινωνική ή αντικοινωνική δράση των παιδιών τους (Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής-Χριστιανικής Παιδαγωγικής Α.Π.Θ.)

Ο λανθασμένος τρόπος που αντιμετωπίζουν οι γονείς τα προβλήματα που συνήθως εμφανίζουν τα παιδιά τους, ήδη από την παιδική ηλικία, φαίνεται να είναι μία από τις βασικές αιτίες, που δημιουργεί, συντηρεί και αυξάνει την αντικοινωνική, βίαιη και επιθετική τους συμπεριφορά.

Αυτό σημαίνει, όχι πως οι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους και δεν πασχίζουν γι’ αυτά, αλλά ότι δεν ενδιαφέρονται με τον σωστό τρόπο και δεν διαθέτουν τον αναγκαίο χρόνο, για να βρίσκονται δίπλα τους, όταν, όσο και όπως αυτά τους χρειάζονται.

Μερικά από τα συνήθη κενά που μπορεί να παρατηρήσει κάποιος σε μια πλημμελή φροντίδα των γονέων, που πιθανόν να δημιουργούν συνθήκες, παρεκτροπής σε αντικοινωνικότητα και επιθετικότητα των παιδιών είναι τα παρακάτω:

Διαβάστε περισσότερα »

Γλώσσα θνήσκουσα (Γιώργος Δουατζής, Ποιητής – συγγραφέας – δημοσιογράφος)

Η έκταση του εκβαρβαρισμού της γλώσσας μας είναι τραγική και αναρωτιέμαι αν είναι τυχαία

«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική… Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…» έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης στο «Άξιον Εστί». Ευτυχώς που δεν ζει για να θαυμάσει τον εκβαρβαρισμό της.

Διαβάστε περισσότερα »

Στη θέση του άλλου (Σταύρος Ζουμπουλάκης)

Για τους χριστιανούς, το βασανιστικό ερώτημα είναι: Πόσο οι ίδιοι είναι πιστευτοί ως χριστιανοί; Ο μόνος τρόπος για να είναι η πίστη σου πιστευτή και από άλλους είναι ασφαλώς η ίδια η ζωή σου.

Κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση του άλλου. Ποιος από όσους περπατάμε, τρέχουμε και κολυμπάμε μπορεί πραγματικά να μπει στη θέση ενός παιδιού που γεννήθηκε παράλυτο; Αν όμως αυτό είναι οντολογικά και ψυχικά αδύνατο, υπάρχει κάτι άλλο που, αν και εξαιρετικά σπάνιο, υπήρξε δυνατό: να πάρει κανείς τη θέση του άλλου, ενός άγνωστου άλλου, όταν απειλείται η ζωή του. Αυτό έχει γίνει στην Ιστορία, είναι υπαρκτό γεγονός, ξέρουμε ανθρώπους που το έκαναν – θα υπάρχουν ασφαλώς και άλλοι που το έπραξαν και δεν τους ξέρουμε. Διαβάστε περισσότερα »

ΝΕΡΟ: Η τελευταία λέξη του Νίκου Καζαντζάκη († Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης)

Νερό. Αυτή ήτο η τελευταία λέξις του αποθανόντος και ταφέντος περιβοήτου Νίκου Καζαντζάκη. Ποίος ημπορεί να ισχυρισθή μετά βεβαιότητος περί της σημασίας της λέξεως αυτής, προφερομένης κατά την υστάτην στιγμήν του βίου του, καθ’ ην εν αγωνία παρέδιδεν, επί της επι­θανατίου κλίνης του, την ψυχήν εις «τον Θεόν των πνευμάτων και πάσης σαρκός;».

Διαβάστε περισσότερα »

Η ψηφιακή τεχνολογία διακονεί ή εκτοπίζει τον Θεό από την Εκκλησία; (Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας)

Εισήγηση του Αρχιμ. Ζαχαρία Ζάχαρου, στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ψηφιακών Μέσων και Ορθόδοξης Ποιμαντικής, που πραγματοποιήθηκε από τις 18 έως τις 21 Ιουνίου 2018 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Διαβάστε περισσότερα »