Περιοδικό “Ενοριακή Ευλογία”

Εκτροπές του κοινωνικού φύλου και της εννοίας “δικαίωμα” (Νικήτας Αλιπράντης, Καθηγητής Νομικής)

Α. Ἀθεμελίωτοι ἰσχυρισμοί τῆς θεωρίας τοῦ gender

σον ἀφορᾶ, ἐν πρώτοις, τό κοινωνικό φῦλο (gender), τό οὐσιῶδες χαρακτηριστικό τῆς σχετικῆς θεωρίας εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἄρνηση τῆς φυσικῆς διάκρισης τῶν δύο φύλων, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι τά πάντα στόν ἄνθρωπο εἶναι ἱστορικο-πολιτιστικά στοιχεῖα, πρᾶγμα πού ἀποτελεῖ, ὅπως ἔχει τονισθεῖ, μία ἀθεμελίωτη διανοητική μεθόδευση. Κι’ αὐτό διότι «ὑπάρχει ἡ ἱστορία καί ὑπάρχει ἡ φύση», ὅπως ἔλεγε ὁ Camus ἤ, ὅπως ἔγραφε ἡ Ηanna Arendt, εἶμαι Ἑβραία ὅπως εἶμαι γυναῖκα, πρόκειται γιά ἀναμφισβήτητα δεδομένα τῆς ζωῆς μου1.

Στά πλαίσια τῆς παρούσης μελέτης σημασία ἔχει νά ἀνασκευασθοῦν καταρχάς δύο ἐπί μέρους ἐκτροπές τοῦ gender, ἀφ’ ἑνός ἡ κατασκευή τῶν “ἐμφύλων στερεοτύπων καί τῆς ὁμοφοβίας” καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ σύνδεση τοῦ gender μέ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Διαβάστε περισσότερα »

Η “κοινωνική δικτύωση” και τα …“κοινωνικά υποκείμενα”! (Βασίλης Π. Μακρής)

Ἀπό τό τέλος τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου καί μετά οἱ ἀνθρώπινες κοινωνίες χαρακτηρίζονται ἀπό δύο παραμέτρους πού ἀφήνουν ἔντονα τό ἀποτύπωμά τους στίς λειτουργίες τους. Ἀποκτοῦν χαρακτήρα μαζικό καί (τήν τελευταία 40ετία) εἰκονικό. Τό πρῶτο χαρακτηριστικό στοιχεῖο εὔκολα τό συγχέουν πολλοί μέ τό δημοκρατικό, ἐνῶ τό δεύτερο (τό συγχέουν) μέ τό αὐθεντικό.

Σέ ὅλους εἶναι γνωστά τά ψηφιακά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Πρόκειται γιά τό πλέον διαδεδομένο facebook, τό twitter, τό G+ κλπ. Εἰδικά τό πρῶτο (f/b χάριν συντομίας) ὑπολογίζεται ὅτι προσελκύει καί συγκεντρώνει σχεδόν 1 δισεκατομμύριο χρηστῶν-μελῶν σέ πλανητικό ἐπίπεδο. Πῶς μεταφράζεται ὅμως τό f/b; Σέ μιά γρήγορη μετάφραση θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς ὅτι πρόκειται γιά “βιβλίο προσώπων”. Ὅμως δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν πραγματικότητα. Κατά τήν ταπεινή μου γνώμη πρόκειται γιά “καταγραφέα τῆς βιτρίνας” τοῦ καθενός πού ἐντάσσεται στήν εἰκονική κοινότητα τοῦ f/b. Διαβάστε περισσότερα »

Τί λογής σπόρους “φυτεύουν” στα παιδιά μας; (Μυρίλλας Αναστάσιος)

Πολλές καί μεγάλες εἶναι οἱ ἀπορίες πού γεννιοῦνται σέ κάποιον πού θά ἀσχοληθεῖ μέ τά μαθητικά βιβλία τῶν παιδιῶν μας. Δέν πίστευα ποτέ ὅτι θά γινόντουσαν αὐτά τά πράγματα καί μάλιστα ἀπό Ἕλληνες … “διανοούμενους” πού ἔχουν ἀναλάβει τό ἱερό λειτούργημα τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν μας.

Διαβάστε περισσότερα »

Η ομοιοπαθητική δεν θεωρείται αποδεδειγμένη θεραπεία (Αθανάσιος Μαργαρίτης, Αναισθησιολόγος)

Ἄλλο ἡ Βοτανολογία καί ἄλλο ἡ Ὁμοιοπαθητική Μέ μεγάλο ἐνδιαφέρον παρακολουθῶ τή συζήτηση σχετικά με τήν Ὁμοιοπαθητική στό περιοδικό «Ἐνοριακή Εὐλογία», διότι εἶναι ἕνα θέμα πού ὄντως διχάζει τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα. Στην παρέμβασή μου παραθέτω κάποια στοιχεῖα-δημοσιεύσεις σχετικά μέ τήν ἀποτελεσματικότητα τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς. Διαβάστε περισσότερα »

Δεν ανησυχούμε που χάνεται η παιδική ηλικία; (π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης)

Με την αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους και την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είναι επιτακτική ανάγκη να σκεφθούμε τα παιδιά μας, κάνοντας αυτοκριτική για τα μεγάλα μας εγκλήματα που έχουν σαν αποτέλεσμα ένα κόσμο-βαμπίρ που ρουφάει με απληστία κάθε νεανική ικμάδα από τις παιδικές ψυχές.

Διαβάστε περισσότερα »