Επίπεδη οθόνη, επίπεδη ζωή; (Mαριάννα Tζιαντζή)

Πιο κομψές και λεπτές γίνονται οι τηλεοράσεις με μεγάλη επίπεδη οθόνη που αντικαθιστούν τα ογκώδη κουτιά που κάποτε δέσποζαν στο «καλό» δωμάτιο του σπιτιού. Σχεδόν οι μισές τηλεοράσεις που πωλούνται τώρα σε όλο τον κόσμο είναι με οθόνη πλάσμα ή υγρών κρυστάλλων (LCD).
Μια τηλεόραση με επίπεδη οθόνη καταναλώνει το ένα τρίτο του ρεύματος που θα ξόδευε ένας συμβατικός δέκτης. Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες ανησυχούν για την επιβάρυνση που προκαλούν στο περιβάλλον αυτές οι συσκευές όχι όμως στο στάδιο της λειτουργίας τους, αλλά και της παραγωγής τους. Ενώ μέχρι τώρα οι συσκευές επιβάρυναν το περιβάλλον κυρίως κατά τη λειτουργία τους, τώρα πρέπει να συνυπολογιστεί η κρυφή επιβάρυνση, που συντελείται σε διαδοχικά στάδια και σε διάφορα μέρη του κόσμου: από την εξόρυξη και την επεξεργασία της πρώτης ύλης που χρησιμοποιείται στην κατασκευή των μικροσκοπικών εξαρτημάτων τους μέχρι τη μεταφορά τους στο εργοστάσιο συναρμολόγησης και στα σημεία πώλησης. Για την κατασκευή ενός μικροτσίπ δύο γραμμαρίων μπορεί να απαιτηθεί ενέργεια για την οποία ξοδεύτηκαν ορυκτά καύσιμα εκατονταπλάσιου βάρους, λέει ένας Αμερικανός ερευνητής. Έτσι, παρατηρείται το ακόλουθο παράδοξο: στην ψηφιακή εποχή, στην εποχή της απο-υλοποίησης, η πρώτη ύλη και ο έλεγχός της αποκτούν όλο και πιο καθοριστική σημασία.

Όσο πιο ελαφριές γίνονται οι ηλεκτρονικές συσκευές, όπως κομπιούτερ, κινητά, τηλεοράσεις, τόσο πιο μικρά και περίπλοκα γίνονται τα εξαρτήματά τους (που συνήθως προέρχονται από ασιατικές χώρες όπου δεν ισχύουν οι ευρωπαϊκές οικολογικές ευαισθησίες) και επομένως τόσο πιο βαριές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
Για κάθε προϊόν υπάρχει ένα «μαύρο κουτί», η Ανάλυση του Κύκλου Ζωής, όπου καταγράφονται όλες οι διαδρομές του συνόλου και των συστατικών μερών, όλες οι ροές ενέργειας και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε όλα τα στάδια της παραγωγής και της λειτουργίας τους. Ωστόσο, οι μεγάλες βιομηχανίες ηλεκτρονικών είναι απρόθυμες να ανοίξουν το μαύρο κουτί των προϊόντων τους και μόνο μία παραδέχτηκε ότι η επίπεδη οθόνη έχει τη μισή διάρκεια ζωής μιας οθόνης συμβατικής τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, πληθαίνουν οι επιστημονικές δημοσιεύσεις για το τριφθοριούχο άζωτο, ένα αέριο του «θερμοκηπίου» που θεωρείται πολύ πιο επικίνδυνο από το διοξείδιο του άνθρακα και παράγεται κατά την κατασκευή μιας επίπεδης οθόνης. Ίσως η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα αυτού του αερίου, το οποίο βρίσκεται «κάτω από το ραντάρ του Κιότο», να είναι πολύ χαμηλή και η συμβολή του στην υπερθέρμανση του πλανήτη να αποδειχτεί μηδαμινή, όμως η ανάγκη της μέτρησής του είναι σήμερα επιτακτική.
Κάποτε μια ομπρέλα, ένα έπιπλο, ένα παλτό, ένα ακριβό αλλά καλοφτιαγμένο προϊόν, μπορούσε να κρατήσει μια ολόκληρη ζωή. Τώρα τα περισσότερα είδη γίνονται όλο και πιο φτηνά και αναλώσιμα και, κυρίως, δεν επιδέχονται επιδιόρθωση. Ποιος πλανόδιος καρεκλάς ή μάλλον ποιος πολυθρονάς να επιδιορθώσει τα πλαστικά καθίσματα που έχουν κατακλύσει την οικουμένη; Τα πράγματα που «πρέπει» να αποκτήσουμε για να μη νιώθουμε ότι ζούμε στην εποχή των σπηλαίων όχι μόνον πληθαίνουν, αλλά και γερνούν με αστρική ταχύτητα ή μάλλον η τεχνολογία τους χαρακτηρίζεται ξεπερασμένη, άρα ξεπερασμένη, «φλαταδούρα» και «μη ζωή» κρίνεται και η ζωή που ακόμα έχουν μέσα τους.
(Πηγή: “Καθημερινή” 13/7/2008)
[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]