“Εσείς εδώ πιο πολύ αγαπάτε τα σκυλιά και τις γάτες παρά τα παιδιά…” μου είπε ο Ρατζάβ (ή κάπως έτσι) την ώρα που περνούσαμε έξω από το τεράστιο “πετ-σοπ” (μεγαλύτερο από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς) καθ’ οδόν προς το χρωματοπωλείο προκειμένου να διαλέξουμε χρώματα για το βάψιμο του σπιτιού.

“Και εσείς αν και τ’ αγαπάτε λιγότερο (τα κατοικίδια), νομίζω πως τους δείχνετε μεγαλύτερο σεβασμό από ό,τι στις γυναίκες…” του απάντησα και η συζήτηση τέλειωσε εκεί.

Τον Ρατζάβ τον έφερε ο εργολάβος που ανέλαβε τη δουλειά και ενώ αρχικά μας είπε πως είναι από Ινδία, μετά παραδέχθηκε πως είναι από το Πακιστάν, το οποίο δεν λέει γιατί, όπως υποστηρίζει, οι Έλληνες φοβόμαστε ή αντιπαθούμε λιγότερο τους Ινδούς…

Η αλήθεια είναι πως στη γειτονιά τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει και λειτουργούν περισσότερα καταστήματα για σκύλους παρά σούπερ μάρκετ. Επίσης, έχουν ανοίξει 2-3 καταστήματα που ασχολούνται με την περιποίηση σκύλων, κούρεμα, νύχια κλπ.

Μια γειτόνισσα μου έλεγε πως προκειμένου να περιποιηθεί τον σκύλο της, κάθε λίγες εβδομάδες μετακινείται αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι τον Κολωνό που έχει ένα καλό και φθηνό κουρείο και νυχάδικο για σκύλους.

Με όσα παρατηρώ και διαβάζω, έχω την εντύπωση πως είναι πιθανότερο να τιμωρηθεί κάποιος με μικρότερη ποινή αν τραυματίσει κάποιον άνθρωπο στον δρόμο παρά κάποιο ζώο.

Ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη προ μηνών είχε ασχοληθεί με την ανεύρεση κάποιου  που είχε κλωτσήσει ένα γατάκι στην Αιδηψό ενώ καθημερινά ληστές και βάνδαλοι συλλαμβάνονται και δεν κρατούνται ούτε καν για αναγνώριση στοιχείων…

O tempora o mores (Ω καιροί, ω ήθη)

Πριν λίγες μέρες ο τραυματισμός ενός σκύλου στην Αράχωβα αναδείχθηκε σε εθνικό θέμα με υπουργούς και δημάρχους να δηλώνουν δημόσια πως θα αναζητηθούν και θα τιμωρηθούν οι ένοχοι κλπ. Κάποια μέσα κοινωνικής δικτύωσης “φωτογράφισαν” διάφορους πιθανούς ενόχους ενώ άλλοι μιλούσαν για βιασμό του σκύλου, ο οποίος τελικά κατέληξε.

Στην Αθήνα φιλοζωικές οργανώσεις πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις και πορείες. Όταν οι αρχές ανέφεραν πως δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο τελικά ο δυστυχής Όλιβερ να έπεσε θύμα αγέλης αδέσποτων και όχι ανθρώπων, κάποιοι μίλησαν για προσπάθεια συγκάλυψης, σαν να επρόκειτο για τον Γρηγόρη Λαμπράκη της εποχής μας.

Τις ίδιες μέρες με το παραπάνω περιστατικό στην Αράχωβα, έξω από τη Θεσσαλονίκη, τρία σκυλιά κατασπάραξαν ζωντανή μέσα στην αυλή του σπιτικού της μια 50χρονη. Οι σκύλοι ήταν του γείτονα του οποίου διέφυγαν της προσοχής. Καμία συγκέντρωση φιλάνθρωπων δεν έλαβε χώρα ούτε οι κτηνολάτρες εισηγήθηκαν κάποια μέτρα προστασίας των ανθρώπων.  

Η αλήθεια είναι πως ο σύγχρονος τρόπος ζωής και ειδικά ο τρόπος που μεγαλώνουν οι νεότεροι, όπου οι γονείς τους αντιμετωπίζουν ως το κέντρο του κόσμου, ενσταλάζει στους σύγχρονους ανθρώπους μεγάλες δόσεις εγωισμού και ναρκισσισμού.

Ο εγωισμός και ναρκισσισμός τους κάνει ιδιαίτερα απαιτητικούς και αυτό τους εμποδίζει να συνυπάρχουν εύκολα με άλλους ανθρώπους που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και δικαιώματα με τους ίδιους.

Κατά συνέπεια, τα διαζύγια πέφτουν βροχή και όλο και περισσότεροι όχι μόνο δεν παντρεύονται, αλλά δεν μπορούν ούτε καν να συγκατοικήσουν ή να κάνουν παρέα με άλλους.

Η εξέλιξη έχει διαμορφώσει τους ανθρώπους σαν κοινωνικά όντα. Οι άνθρωποι, όπως έλεγε ο Επίκουρος, έχουμε την ανάγκη ενός περιγύρου που μας θαυμάζει και μας αποδέχεται. Όλοι έχουμε ανάγκη κάποιοι να μας νοιάζονται όπως κάποιους τους οποίους εμείς νοιαζόμαστε και φροντίζουμε.

Καθώς η οικογένεια και οι παρέες περνάνε κρίση, η εύκολη λύση για τη συντροφιά και τρυφερότητα που χρειάζεται ο σύγχρονος εγωιστής και ευθυνόφοβος άνθρωπος είναι τα κατοικίδια.

Ένα κατοικίδιο ούτε να σπουδάσει χρειάζεται ούτε δημιουργεί άγχος σε κάποιον τι ώρα θα γυρίσει και πώς θα τα καταφέρει στη ζωή του. Η ανατροφή του είναι ευκολότερη, η αφοσίωση βέβαιη και η συντροφιά που προσφέρει εξασφαλισμένη.

Η ζωολατρεία πιστεύω πως είναι σύμπτωμα του σύγχρονου τρόπου ζωής και της ευκολίας που τον χαρακτηρίζει.

Πολλοί προσπαθούν να αποδώσουν στη ζωοφιλία και κάποια φιλοσοφική υπόσταση. Κάποιοι προπαγανδίζουν την επιδεικτική ζωοφιλία ως αντίδοτο στην ενοχή του ανθρώπινου πολιτισμού για τη συμπεριφορά του προς τα ζώα στα εκατομμύρια έτη της πορείας της ζωής στη Γη. Με έναν ανάλογο τρόπο άλλωστε τα τελευταία χρόνια πολλοί δυτικοί άνθρωποι εκθειάζουν διάφορους πρωτόγονους και βάρβαρους πολιτισμούς όπως αυτούς του ισλαμικού τόξου.

Με τα κατοικίδια ειδικότερα και τα ζώα γενικότερα οι λαοί των ανεπτυγμένων δυτικών κοινωνιών που θεωρούν τα περισσότερα βιοποριστικά ζητήματα λυμένα, βιώνουν μια κατάσταση ενοχής και μεταμέλειας, σαν αυτή που περιγράφει ο Πασκάλ Μπρύκνερ στο βιβλίο του “Η τυραννία της μεταμέλειας”.  

“Ο Μπρύκνερ θεωρεί πως η Ευρώπη ζει μες στο μαρτύριο της μεταμέλειας. Αναμασά τα παλιά της εγκλήματα: τους πολέμους, τους θρησκευτικούς διωγμούς, τη δουλεία, την αποικιοκρατία, τον φασισμό, τον κομουνισμό”.

Η μαζική ζωοφιλία αποτελεί σύμπτωμα της εποχής του μοναχικού και απεγνωσμένου σύγχρονου ανθρώπου που δεν αγωνιά για την επιβίωση.

Το ίδιο και η κτηνολατρεία και ανθρωπομαχία…   

(Πηγή: capital.gr)