απανθρωπιά

Οάσεις ανθρωπιάς σε μια επικαιρότητα ασχήμιας

Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004 ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης αγωνίστηκε απέναντι στον Κορεάτη Μουν Ντάε Σουνγκ και έχασε το χρυσό μετάλλιο ύστερα από ισχυρό λάκτισμα. Όταν το κοινό άρχισε να αποδοκιμάζει τον Κορεάτη, ο Νικολαΐδης πήρε το χέρι του αντιπάλου του και το σήκωσε στον αέρα, για να τους δώσει να καταλάβουν ότι είναι ο νικητής. Διαβάστε περισσότερα »

Ποιος είναι ήρωας (π. Δημήτριος Μπόκος)

Η συγγραφέας Μαργαρίτα Καραπάνου έζησε μικρή στη Γαλλία και, λόγω της μητέρας της, γνώρισε τους μεγάλους συγγραφείς και καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, Σάρτρ, Καμί, Μποβουάρ, Πικάσο. Σε μια συνέντευξη ρωτήθηκε:

– Αυτοί οι άνθρωποι που γνωρίσατε στη Γαλλία, σας φαίνονταν ευτυχισμένοι; Διαβάστε περισσότερα »

Το άκρον άωτον της αποστασίας: Ο άνθρωπος, «ως ανιάτως νοσήσας», σιχάθηκε την ανθρωπιά του (Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος)

Τις τελευταίες δεκαετίες κατέκλυσε την Ελλάδα δυσαρίθμητο και πολυποίκιλο πλήθος κοινωνικοπολιτικών, θρησκευτικών και διαφόρων άλλων ιδεολογιών. Τις ακούγαμε καθημερινά και παντού. Ακούγαμε θεωρίες, τις οποίες χαρακτηρίζαμε κατασκευάσματα, που δεν θα μπορούσαν ουδέποτε να έχουν καμιά σχέση, τουλάχιστον με την δική μας, την ελληνική πραγματικότητα. Δεν θα μπορούσαν να έχουν καμιά εφαρμογή στην κοινωνική, πολιτική και θρησκευτική ζωή της πατρίδας μας. Ήμασταν απολύτως βέβαιοι, πως δεν θα επέτρεπε η κοινή λογική να μπουν στη ζωή μας και να ζητήσουν θέση στην καθημερινότητά μας, στη ρύθμιση του τρόπου του σκέπτεσθαι και του ζην. Μας φαίνονταν σαν παραμύθια, σαν ονείρων μυθεύματα. Νομίζαμε πως αυτοί που τα έλεγαν, ήθελαν μάλλον, να δημιουργήσουν εντυπώσεις, να γίνουν αντικείμενα προσοχής και ενδιαφέροντος από τους άλλους, να δείξουν την αντίδρασή τους στα διάφορα κατεστημένα, που όντως υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν, παρά ότι πίστευαν οι ίδιοι τους πως μπορούν να επιβληθούν και να εφαρμοστούν σε κάποια κοινωνία λογικών πλασμάτων! Τους ακούγαμε και τους θεωρούσαμε επιπόλαιους ψευδοφιλοσόφους, που θέλανε να κάνουν επίδειξη γνώσεων και τάχα μπροστάρηδες στην ιδεολογία ή όπως αυτοαποκαλούνταν να φανούν «προοδευτικοί». Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Ε’ Λουκά: Εις τον πτωχόν Λάζαρον και τον πλούσιον (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ιστ΄, χωρία 19 έως 31)

Αποσπάσματα από τις ομιλίες α΄ έως και ζ΄ «Εις τον πτωχόν Λάζαρον και τον πλούσιον» του αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, σχετικά με την ευαγγελική περικοπή για την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. Διαβάστε περισσότερα »

Με την τεχνολογία χάνουμε την ανθρωπιά μας! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Ἡ ραγδαία ἐξελισσόμενη τεχνολογία, ὑπόσχεται σήμερα τὰ πάντα. Ἀπ’ τὸ ὅτι θὰ κάνει καλύτερη τὴν καθημερινότητά μας, ὡς τὸ ὅτι θὰ διαμορφώσει πρὸς χάριν μας ἕνα καλύτερο κόσμο. Μὲ ἀνέσεις, ἀγαθά, ἀπολαύσεις, ὑγεία, μακροζωία… Τέτοια! Λειτουργεῖ κάπως σὰν μεσσίας, ποὺ ὑπόσχεται νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν δική της «γῆ τῆς ἐπαγγελίας»! Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ πολλοί, ὄχι μόνο δὲν ἔχουν καμμιὰ ἐπιφύλαξη γι΄ αὐτήν, ἀλλὰ καὶ ἀφήνονται στὶς ἐξελίξεις της, ζοῦν γι΄ αὐτές, λατρεύουν – λὲς – τὴν ἴδια, κάνουν καὶ δίνουν τὰ πάντα, γιὰ νὰ ἀποκτήσουν τὰ προϊόντα της καὶ νὰ ζήσουν τὰ ἐπιτεύγματά της!

Ὡστόσο, ὅπως θὰ δοῦμε, λειτουργεῖ κατὰ ἕνα παράξενο τρόπο. Ἀντιστρατεύεται τὴν ὅποια ἀνθρωπιὰ ἔχουμε μέσα μας!

Διαβάστε περισσότερα »