Ζούμε σε μία εποχή, που τα κέντρα άσκησης εξουσίας έχουν αλλάξει χέρια. Η λήψη αποφάσεων έχει περάσει σε παγκοσμιοποιημένα κέντρα εξουσίας, που με σκοπούς όχι συμφέροντες για το σύνολο της ανθρωπότητας, προχωρούν στην υλοποίηση σχεδίων βήμα- βήμα. Τα κράτη πια κυβερνώνται από πολιτικούς, που η εξουσία τους επεκτείνεται μόνο στις δράσεις επανεκλογής τους. Οι κοινωνίες, όπως γλαφυρά περιγράφει ο Zygmunt Bauman, χάσκουν «ορθάνοιχτες» στις νέες ιδέες, με διάτρητα σύνορα, αποσαθρωμένα όρια, αφομοιωμένες από τον καταναλωτισμό, απορροφημένες στην δημιουργία χαρωπών αυτοεικόνων, ατομιστικές, ολοένα και πιο αποστερημένες από την δυνατότητα συλλογικών αντιδράσεων.
πολιτική
Η άλωση της πολιτικής και ο δούρειος ίππος των ομόφυλων γάμων
Δημοσιεύθηκε στις 5 Φεβρουαρίου, 2024
(456 άτομα το έχουν διαβάσει)
(456 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εκκλησία και Πολιτική (Γεώργιος Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Απριλίου, 2022
(2,694 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,694 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τα μέλη της Εκκλησίας είναι φυσικό να ενδιαφέρονται για την πολιτική ζωή και να φροντίζουν για την αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων της, είτε ως απλοί πολίτες είτε ως εκπρόσωποι και διαχειριστές των κρατικών εξουσιών. Άλλωστε και η αδιαφορία για την πολιτική αποτελεί κάποια μορφή πολιτικής τοποθετήσεως. Η τοποθέτηση μάλιστα αυτή υποβαθμίζει περισσότερο την πολιτική ζωή.
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Εκκλησία, Ορθοδοξία, Περιοδικό "Θεολογία", Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, πολιτική Εκκλησία και πολιτική (π. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, Αν. καθηγητής, Δημοκρίτειο Παν. Θράκης)
Δημοσιεύθηκε στις 3 Απριλίου, 2013
(1,520 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,520 άτομα το έχουν διαβάσει)
Μου ζητήθηκε από τον Σύλλογο Ενωμένη Ρωμιοσύνη να παρουσιάσω στα πλαίσια της σημερινής Ημερίδας μια εισαγωγική ομιλία με τίτλο γύρω από την πνευματική διάσταση της κρίσης. Ευχαριστώ και δημόσια για την τιμή και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Πρότεινα να εξειδικεύσουμε τον τίτλο σ’ αυτόν που τελικά συμφωνήθηκε, «Εκκλησία και Πολιτική», για να αγγίξουμε πράγματα συγκεκριμένα και αν είναι δυνατόν πράγματα, που -κατά την γνώμη μας – ενώ είναι ζωτικής σημασίας-, δεν έχουν συζητηθεί επαρκώς από θεολογικής απόψεως. Το θέμα λοιπόν που θα αναπτύξω τίθεται υπό την κρίση σας και υπό την κρίση της Εκκλησίας μας. Το ερώτημα είναι τι μπορούμε να πάρουμε σήμερα από το Ευαγγέλιο του Χριστού, από την Εκκλησία μας, και να το εκφράσουμε, για την διάγνωση και την θεραπεία της συγκεκριμένης κρίσης στην ελληνική κοινωνία, η οποία είναι έκφανση μιας παγκόσμιας κρίσεως και οπωσδήποτε κρίσεως της Ευρώπης.
«Mε κυνισμό και αθωότητα» (Χρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 31 Μαρτίου, 2013
(1,586 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,586 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η σωστή διάγνωση της ασθένειας είναι το μισό της θεραπείας. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να ξέρουμε, αν ο εφιάλτης τον οποίο ζει η ελλαδική κοινωνία σήμερα είναι μια συγκυριακή, εφήμερη κρίση ή η πραγματικότητα μιας ιστορικής παρακμής.
Στον πολιτικό που ρωτά για την ηθική στην πολιτική (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου, 2012
(1,630 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,630 άτομα το έχουν διαβάσει)
Από το γράμμα σας κατάλαβα, ότι είστε διατεθειμένος να αναγνωρίσετε κάποια ειδική ηθική για την πολιτική, διαφορετική από την ηθική στις άλλες δουλειές και τις ανθρώπινες σχέσεις. Τούτο δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο, όσο και αν εκφράζεστε προσεκτικά και λεπτά, παρά ότι εκείνο που στις καθημερινές ανθρώπινες ασχολίες θεωρείται άτιμο να αναγνωριστεί στην πολιτική ως τίμιο και εκείνο που στις υπόλοιπες ανθρώπινες σχέσεις θεωρείται άπρεπο στην πολιτική να αναγνωριστεί ως ευπρεπές. Τούτη η επικίνδυνη ροπή δεν είναι κάτι πρωτοφανές· δυστυχώς ο λαός μας έχει αρχίσει όντως να θεωρεί την πολιτική ως μια ειδική ηθική, δηλαδή ανήθικη. Όμως κι εσείς κι εγώ συχνά έχουμε ακούσει από το λαϊκό στόμα την εξής κρίση περί κάποιου: «Εσύ όντως νομίζεις ότι αυτός λέει την αλήθεια; Όχι, αυτά είναι πολιτικάντικα». Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Εκδόσεις "Εν Πλω", «Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται…», ηθική, πολιτική, πολιτικοί 
