Τό μεγάλο ἠθικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, ἀλλά πρωτίστως πνευματικό πρόβλημα τῶν Ἐκτρώσεων, ἀπασχολεῖ ἐντόνως τήν κοινωνία μας ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, ἰδιαιτέρως ὅμως τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ἡ ραγδαία ἐξέλιξη τῆς ἐπιστήμης ἔχει δημιουργήσει νέα δεδομένα καί στό θέμα αὐτό. Δεδομένα, πού δυστυχῶς, ἐνῶ διαφημίζονται ὡς θετικά καί ὡς «καλές» εἰδήσεις, εἶναι πολύ λυπηρά. Καί αὐτό γιατί πραγματοποιοῦνται χιλιάδες ἐκτρώσεις δίχως ἴσως νά τό γνωρίζουν ἤ νά τό ἔχουν συνειδητοποιήσει οἱ ἐνδιαφερόμενοι.
Πρίν ὅμως ἀναφερθοῦμε στά παραπάνω, κρίνουμε σκόπιμο νά ἐξετάσουμε ἐν συντομίᾳ τά ἑξῆς:
1) Τή δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας πάνω στό βασικό καί κρίσιμο ἐρώτημα σχετικά μέ τό χρόνο ἐμψύχωσης τοῦ ἐμβρύου. Ἀπό πότε δηλ. ὁ ἄνθρωπος ἔχει ψυχή καί ἀποκτᾶ ἀνθρώπινη ὑπόσταση. Ἡ ἀπάντηση σ’ αὐτό τό ζωτικό ἐρώτημα ξεκαθαρίζει καί λύνει ὅλα τά περαιτέρω ἐρωτήματα καί προβλήματα πού ἀνακύπτουν, τουλάχιστον σέ ὅποιον θέλει νά εἶναι τίμιος ἀπέναντι τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ Θεοῦ.
2) Παράλληλα, θά ἐξετάσουμε, ἀπό ἐπιστημονικῆς πλευρᾶς, τό πανάρχαιο ἐρώτημα – δίλημμα γιά πολλούς ἐπιστήμονες –, τό πότε, δηλ., ἀρχίζει ἡ ἐγκυμοσύνη καί ἀπό πότε ἕνα ἀνθρώπινο ἔμβρυο εἶναι ὄντως ἄνθρωπος!
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
