Σε μία από τις σελίδες μιας νουβέλας περιγράφεται μια ιατρική επίσκεψη στο θάλαμο:

«…Μια μεγάλη ομάδα γιατρών, νοση­λευτριών, φοιτητών της Ιατρικής (…) περνούσαν από κρεβάτι σε κρεβάτι συ­ζητώντας τη βελτίωση ή την επιδείνωση της υγείας των αρρώστων. (…) “Πώς εί­σαι σήμερα;” Ένας ψηλός, μεγαλύτερος σε ηλικία, άντρας άρχιζε πάντα με αυτό τον τρόπο, αφού ο εσωτερικός γιατρός είχε παρουσιάσει τα στοιχεία. “Νιώθω καλύτερα, γιατρέ”. “Αυτό είναι καλό”. “Μόνο ένα πράγμα, γιατρέ”. “Ναι;” Αλλά ο γιατρός είχε ήδη στραφεί προς τον εσωτερικό βοηθό. “Επ’ ευκαιρία, τί έδει­ξε το Σίλιγκ τεστ;”». Διαβάστε περισσότερα »

Ο Τύπος έχει επανειλημμέ­να ασχοληθεί με μια τηλε­φωνική έρευνα που πραγ­ματοποιήθηκε πριν από δύο χρόνια από το Εργαστήριο Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπι­στημίου Αθηνών, με αντικείμενο την ιδιω­τική δαπάνη υγείας στη χώρα μας. Η πληροφορία που προβλήθηκε ιδιαίτερα ήταν ότι το 36% των νοσηλευθέντων σε δημόσια νοσοκομεία δήλωσαν τουλάχι­στον μία άτυπη πληρωμή προς γιατρούς με τη μορφή είτε εκβιαστικής αμοιβής είτε φιλοδωρήματος. Όμως, το εύρημα της έρευνας που έμεινε ουσιαστικά ασχολίαστο είναι ότι υπάρχει ένα ποσο­στό γιατρών 4% που αρνείται να πάρει αμοιβή από ασθενείς, παρά την επιμο­νή των τελευταίων να εκφράσουν με αυ­τό τον τρόπο την ευγνωμοσύνη τους ή και να εκβιάσουν προνομιακή μεταχεί­ριση. Διαβάστε περισσότερα »