Στήν Ἐκκλησία ὅλα τά θέματα τά βλέπουμε μέσα στό φῶς τῆς θεολογίας της, τά ἑρμηνεύουμε μαθητεύοντας στόν λόγο τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Δέν ὑπάρχει τμῆμα τῆς κτίσης στό ὁποῖο δέν εἶναι παρών ὁ Θεός. Δέν ὑπάρχει οὔτε ἀπειροελάχιστο μέρος τοῦ ἀτόμου τῆς ὕλης τό ὁποῖο νά εἶναι ἔξω ἀπό τήν δημιουργική, συντηρητική καί προνοητική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ὁπότε, δέν μποροῦμε νά δοῦμε τήν ζωή μας, τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἔξω ἀπό τόν δημιουργικό λόγο τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι φανερό, σέ συνάφεια μέ τά παραπάνω, ὅτι δέν μποροῦμε νά δοῦμε ἔξω ἀπό τό φῶς τῆς θεολογίας οὔτε τόν πολιτικό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Τό ὅτι εἶναι πολιτικός καί ὄχι ἐκκλησιαστικός γάμος δέν ἀφαιρεῖ τήν δυνατότητα καί τό δικαίωμα ἀπό τούς ποιμένες καί τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας νά τόν κρίνουν μέ κριτήρια θεολογικά, πέρα ἀπό τίς συνταγματικές καί νομικές περιπλοκές πού δημιουργεῖ. Βέβαια, μιά τέτοια κριτική, ἀπευθύνεται σέ ὦτα ἀκουόντων πιστῶν· δέν εἶναι γι’ αὐτούς πού ἔχουν ἐπιλέξει νά ζοῦν ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, σέ κόσμο μονοδιάστατα ὑλικό, χωρίς θεολογική προοπτική.
Θά δοῦμε, λοιπόν, τήν θεολογική αἰτιολόγηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας μέσα ἀπό τήν γνωστή ἀναφορά τοῦ ἀπ. Παύλου στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή. Προηγουμένως, ὅμως, θά παραθέσουμε μιά περιγραφή τῆς καταστάσεως πού ἐπικρατεῖ σήμερα στόν κόσμο, παίρνοντάς την ἀπό δύο ἄρθρα· ἑνός ψυχιάτρου (τοῦ Μ. Μελετιάδη) καί ἑνός καθηγητή Γεωπολιτικής καί Σύγχρονων Στρατιωτικῶν Τεχνολογιῶν (τοῦ Κ. Γρίβα), πού ἀναρτήθηκαν στήν σελίδα slpress.gr.