Ζοῦμε ἀδιαμφισβήτητα στὴν ἐποχὴ τῆς εὐκολίας καὶ τῶν μεγάλων ἀνέσεων, καλοί μου φίλοι, ὅπως λέγαμε καὶ σὲ προηγούμενο κείμενό μας.[1] Φθάσαμε νὰ τὰ κάνουμε ὅλα πλέον ὄχι μόνο μὲ τὰ κουμπιά, ἀλλ’ ἀκόμη καὶ μὲ αὐτὴ τὴν … ἁφή! Ἡ εὐκολία ἀναδείχθηκε ὡς ἡ ὑπέρτατη ἀξία μας!!

Ἔτσι ἀπεχθανόμασθε ὅ,τι ἔχει μόχθο καὶ κόπο. Ὅ,τι εἶναι δύσκολο, γιὰ νὰ γίνει. Ἀπὸ τὴ δύσκολη ἄσκηση καὶ τὸ δύσκολο πρόβλημα στὰ μαθήματα, μέχρι καὶ τὸ διάβασμα ἀκόμη ἑνὸς (σοβαροῦ) κειμένου! Ἡ ἄσκηση ἀφέθηκε στοὺς δυνατοὺς λύτες καὶ στοὺς … ἀσκητές!

Ἑπόμενο εἶναι νὰ ἀφήνουμε τὰ δύσκολα στοὺς ἄλλους καὶ ἐν τέλει νὰ ἀφηνόμαστε σ’ αὐτούς! Θὰ ἔπρεπε τὸ ἀντίθετο ἀκριβῶς νὰ συμβαίνει. Νὰ ἀγαπᾶμε, δηλαδή, τὴ δυσκολία καὶ νὰ ἀπεχθανόμαστε τὴν εὐκολία καὶ τὶς ἀνέσεις. Γιατί ἡ δυσκολία εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς πηγαίνει μπροστὰ καὶ ψηλά, ἐνῷ ἡ εὐκολία μᾶς ὁδηγεῖ κατευθεῖαν στὴ μαλθακότητα ἀκόμη καὶ στὸ τέλμα! Διαβάστε περισσότερα »

Δὲν τὸ συζητᾶμε, καλοί μου φίλοι. Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ ποὺ διακρίνει τὴν  ἐποχή μας εἶναι ἀσφαλῶς καὶ ἡ εὐκολία. Ἐξ ἄλλου ὅλα σήμερα σ’ αὐτὸ κατατείνουν. Στὸ πῶς θὰ γίνονται τὰ πάντα, ὅλο καὶ πιὸ εὔκολα καὶ ἄνετα. Καὶ γι’ αὐτὸ ἄκοπα, ἄμοχθα, ἀνίδρωτα, ἀνώδυνα. Καὶ βέβαια σὲ χρόνο μηδέν!

Μέχρι πρότινος εἴχαμε τὰ κουμπιά. Ἤ καὶ τὰ κλίκ. Τώρα ἔχουμε τήν… ἁφή! Καὶ δὲν εἶναι ὅτι καταργήθηκαν λίγο ὥς πολὺ τὰ πληκτρολόγια, εἶναι ὅτι καὶ τὰ αὐτοκίνητα ἄρχισαν νὰ κινοῦνται χωρὶς ὁδηγούς, οἱ ἠλεκτρικὲς συσκευὲς νὰ λειτουργοῦν μονάχα μὲ τὴ φωνή μας κ.λπ.

Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὴν ψηφιακὴ ἐπανάσταση, ὅπως ἀποτυπώνεται μὲ τὸ διαδίκτυο, τὰ λεγόμενα «ἔξυπνα κινητὰ» καὶ τὴν κοινωνικὴ δικτύωση; Ὅλα γίνονται πανεύκολα μέσῳ αὐτῶν. Ἀπὸ τὶς συναλλαγὲς στὶς τράπεζες, τὸ κλείσιμο ἀεροπορικῶν εἰσιτηρίων, τὶς ἀγορὲς προϊόντων, τὸ ἄκουσμα μουσικῆς, τὴ διασκέδαση, τὴν ἐνημέρωση κ.λπ. κλπ. Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »