οικουμενικότητα

Οικουμενικότητα και Οικουμενισμός (Γεώργιος Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)

Η Εκκλησία είναι ο τόπος φανερώσεως της βασιλείας του Θεού μέσα στον κόσμο. Αυτή εκτείνεται «πανταχού της οικουμένης» και «πανταχού των χρόνων» [1]. Η οικουμενικότητα και η διαχρονικότητα της Εκκλησίας θεμελιώνονται στον Χριστό, που προσέλαβε στην υπόστασή του ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η παρουσία του Χριστού μέσα στην Εκκλησία με την άκτιστη ανακαινιστική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος οικοδομεί την οικουμενικότητά της.

Διαβάστε περισσότερα »

Η Παράδοσις της Εκκλησίας της Ελλάδος και ο Φαρμακίδης – Προς την Οικουμενικήν Εκκλησίαν (Δρ. Δημ. Γρ. Τσάκωνας, Καθηγητού της Χριστ. Κοινωνιολογίας εν τω Ορθοδ. Θεολογ. Ινστιτούτω Παρισίων)

κκλησία τοῦ Χριστο δέν εναι θνική, λλά Οκουμενική. Ἐάν δέν ἦτο Οἰκουμενική, θά ἐχαρακτηρίζετο ἐπίγειος. Ἐν οὐδεμιᾶ περιπτώσει θά ἦτο ἐθνική. Πάσα σύλληψις θνικς κκλησίας ντιστρατεύεται τήν καθολικότητα καί κεραίωσιν τοῦ σώματος τοῦ Χριστο. Τό Ἔθνος ὑπῆρξε προϊόν τῆς πολιτικῆς χειραφετήσεως τῆς ἀστικῆς τάξεως ἐν τῆ Δύσει, στραφέν πρός ἀποκλειστικήν ἐπιδίωξιν συμφερόντων. Ἐάν λογική εἶναι ἡ ἀνάγκη, ἤτις ἐγέννησε τό Ἔθνος, ὁ Χριστιανισμός ὑπῆρξεν ἀπόρροια καί ἐξ Ἀποκαλύψεως ἐκδήλωσις. Διό καί ὅταν ἀντιστρατεύηταί τις τήν Οἰκουμενικήν Ἐκκλησίαν, δέν εἶναι ὅτι ἀντιτίθεται εἰς τήν Παράδοσιν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί ἀποδεικνύεται γόνος τοῦ Δυτικοῦ Οὑμανισμοῦ, νοσηρός φιλελεύθερος. Διαβάστε περισσότερα »

Ορθόδοξη Οικουμενικότητα και Παγκοσμιοποίηση (Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Κοσμήτωρ Θεολογικής Σχολής Αθηνών)

1. Οι Ορθόδοξοι ζούμε σήμερα μία από τις ση­μαντικότερες μετεξελίξεις της ιστορίας μας: από την ορθόδοξη οικουμενικότητα μεθιστάμεθα, ή ορθότερα εξιστάμεθα, στην νεοεποχίτικη παγκοσμιοποίηση. Η αυθεντική διαχρονικά κίνηση του Ελληνισμού στην συνάντησή του με τους «άλλους», την πολιτιστική ε­τερότητα, είναι καταφατική και αλληλοπεριχωρητική και ποτέ εξουσιαστική και δυναστικά αφομοιωτική. Δια της Εκκλησίας, ως σώματος Χριστού και εν Χρι­στώ κοινωνίας, διευρύνθηκε μετά τον Αλέξανδρο, η ελληνική οικουμενική συνείδηση. Η Πεντηκοστή οδήγησε σε ενότητα καθολική και πνευματική. την υ­πέρβαση κάθε διαίρεσης (φυλετικής, ταξικής, πολιτι­κής), με βάση την ισοτιμία και εν Χριστώ ισότητα ό­λων των ανθρώπων.

Διαβάστε περισσότερα »

Παγκοσμιοποίηση και Οικουμενικότητα (Οσιολογ. Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Από τη συνεχή ετεροπαρατήρηση ας επιστρέψουμε στη γενναία αυτοπαρατήρηση κι απαραίτητη αυτογνωσία. Το σεριάνισμα και το κουτσομπολιό κουράζουν και ξεχνάμε τα όρια και τα μέτρα μας, τις δυνατότητες και τις εφέσεις μας, τον πλούτο της πίστης μας, της γλώσσας μας, της παράδοσής μας. Ζούμε και υπάρχουμε για να θυμόμαστε. Δεν μπορούν να μας περιορίσουν τη μνήμη. Η Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας δεν παραχαράσσεται εύκολα. Μη μαγνητιζόμαστε πρόχειρα από τη σκουριά. Να σεβαστούμε την υγεία του παρελθόντος μας. Οι δαιμονοκίνητες ιδέες αποχρωματισμού, αποιεροποιήσεως και αποορθοδοξοποιήσεως της αγιότεκνης, αγιοτρόφου, μαρτυροστόλιστης και ηρωότεκνης Ελλάδας δεν θ’ αφήσουμε να επικρατήσουν, παραμένοντας πεισματικά «οπισθοδρομικοί», δηλαδή πνευματικά γενναίοι. Αυτή η υπεροχή δεν είναι υπερηφάνεια, αλλά αξιοπρεπής αυτογνωσία και ίαση, που προήλθε από βαθειά περισυλλογή, άσκηση και δέηση. Διαβάστε περισσότερα »

Η Οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας (Σεβασμ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος Βλάχος)

Τώρα που οι σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποκαταστάθηκαν, είναι ευκολότερο να δει κανείς κάποιες παραμέτρους της κρίσης. Προς αυτή την κατεύθυνση βοηθά η συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου Ιεροθέου στον δημοσιογράφο της Εφημερίδας «Εμπρός» Παναγιώτη Τσούμα.

Διαβάστε περισσότερα »