Χρήστος Γιανναράς

Δίγλωσσα βρέφη (Χρήστος Γιανναράς)

«Φωνές βοώντων εν τη ερήμω»: Αν και χαμένη πια η λειτουργία της δοτικής («εν τη ερήμω»), χαμένη και η εκφραστική δυναμική της μετοχής («βοώντων»), η φράση επιμένει να κραυγάζει μιαν αλήθεια ζωντανή, έστω και θαμμένη στην αδιαφορία. Ξεμυτίζουν ακόμα φωνές με σθεναρή την επίγνωση της ματαιοπονίας, προορισμένες για τη δημοσιότητα, ενώ προβλέπουν («και πολλοί προβλέπουν») ότι η δημοσιότητα θα αποδειχθεί έρημος, όπου τίποτα δεν ηχεί για να απηχείται.

Πόσοι από τους αναγνώστες τής εδώ επιφυλλίδας θα εκτιμήσουν τυχόν διαμαρτυρίες ή την οργή και την αγανάκτηση για την υπουργική απόφαση «να αρχίζει από το νηπιαγωγείο η διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στην Ελλάδα»; Στην έρημο της α-νοησίας που καταπίνει προοδευτικά και αδυσώπητα την πολιτική, ο υπουργικός φετφάς γυαλίζει (και αυτό επιδίωκε), ωσάν πρωτοβουλία «προοδευτική», «εκσυγχρονιστική», μέγιστης «χρησιμότητας». Μην ξεχνάμε ότι μόνιμος καϋμός της Δεξιάς είναι να μη φανεί ποτέ ότι υστερεί σε επιδόσεις «προοδευτικής» αρλούμπας ανταγωνιζόμενη τον μηδενισμό τής τάχα και Αριστεράς. Διαβάστε περισσότερα »

Δικαίωμα αντίστασης στον εκπεσμό (Χρήστος Γιανναράς)

Ό​​,τι ονομάζουμε «ατομικό δικαίωμα» αφορά στο πεδίο της συμπεριφοράς: των πράξεων και των σχέσεων. Δεν έχει να κάνει με το πεδίο της ύπαρξης, τα δεδομένα φυσικά όρια του υπαρκτού. Έχω δικαίωμα να επιλέγω το κόμμα που ψηφίζω, την ιδεολογία που ασπάζομαι, το επάγγελμα που με ελκύει. Είναι α-νοησία να διεκδικήσω σαν «δικαίωμα» άλλο χρώμα ματιών ή ψηλότερο ανάστημα ή κοφτερότερο μυαλό. Ένα δικαίωμα που μπορώ να απαιτήσω, είναι να μην αλλάζουν οι συμπεριφορές απέναντί μου, επειδή είμαι κοντός, μαυρομάτης ή κάπως βραδύνους. Διαβάστε περισσότερα »

«Γεωπολιτική» της δουλοκτησίας (Χρήστος Γιανναράς)

Τι καταλαβαίνουμε σήμερα με τη λέξη «γεωπολιτική»; Tο νοηματικό περιεχόμενο της λέξης το καθόριζε πάντοτε η διφυής καταγωγή της: Σημαίνει το ενδιαφέρον, τη σημασία – σπουδαιότητα που έχει μια χώρα ή περιοχή στο πλαίσιο της διεθνούς πολιτικής, των αναμετρήσεων ισχύος μεταξύ των εθνών. Διαβάστε περισσότερα »

«Mε κυνισμό και αθωότητα» (Χρήστος Γιανναράς)

Η σωστή διάγνωση της ασθένειας είναι το μισό της θεραπείας. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία να ξέρουμε, αν ο εφιάλτης τον οποίο ζει η ελλαδική κοινωνία σήμερα είναι μια συγκυριακή, εφήμερη κρίση ή η πραγματικότητα μιας ιστορικής παρακμής.

Διαβάστε περισσότερα »

Πατρότητα (Χρήστος Γιανναράς)

Aπὸ τὴ σκοπιὰ τοῦ ἄντρα: Μιὰ ἐφήμερη ὀλιγόμηνη δυσμορφία στὸ σῶμα τῆς γυναίκας, κάποιες ὧρες ἀγωνίας γιὰ τὴν ἰατρικὴ ἐπέμβαση, καὶ ξαφνικὰ βλέπεις μπροστά σου ἕνα ζωντανὸ πλασματάκι, ποὺ πρέπει νὰ πεισθεῖς ὅτι εἶναι «δικό σου», ὅτι σπάρθηκε ἀπὸ τὸ κορμί σου.

Ἡ καινούργια παρουσία κατακλύζει τὴν εἰκοσιτετράωρη καθημερινότητά σου. Ὅλα ὑποτάσσονται στὶς προτεραιότητες ποὺ ἐπιβάλλει ὁ μικροσκοπικὸς εἰσβολέας, μέρα καὶ νύχτα. Ὁ σωματικὸς κόπος πολύς, ἔγνοιες καὶ φροντίδες γιὰ ἐντελῶς πρωτόγνωρα πράγματα. Διαβάστε περισσότερα »