Στο θεατρικό έργο του Jules Romains «Dr knock» ή «Ο θρίαμβος της Ιατρικής» (1923) -τη σάτιρα που έκανε ευρέως γνωστό το Γάλλο συγγρα­φέα- ο γιατρός Knock διαδέχεται ένα παλιό για­τρό που είχε επί πολλά χρόνια ασκήσει την Ιατρι­κή σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και είχε έρθει η ώρα να πά­ρει τη σύνταξη του. Παραδίδοντας το ιατρείο του στον Knock, ο ηλικιωμένος γιατρός σπεύδει να τον προειδοποι­ήσει: «Κύριε συνάδελφε, θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Σ’ αυτήν την πόλη δεν πρόκειται να βγάλετε χρήματα. Οι άν­θρωποι εδώ είναι υγιέστατοι· πολύ σπανίως αρρωσταί­νουν». Χαμογελώντας ο νέος γιατρός ευχαριστεί ευγενικά τον προκάτοχο του κι οι δυο γιατροί αποχαιρετιούνται. Έπειτα από χρόνια, ο συνταξιούχος γιατρός βρίσκεται τυχαία κοντά στην περιοχή και σκέπτεται να επι­σκεφθεί τον διάδοχο του. Πλησιάζοντας στο παλιό του ιατρείο διαπιστώνει με έκπληξη ότι υπάρχει μια ουρά αρρώστων που περιμένουν υπομονετικά έξω από την πόρτα. Όταν συναντάει το συνάδελφο του, του ζητάει με περιέργεια να του εξη­γήσει το φαινόμενο. «Α, είναι απλό», απα­ντά ο νέος γιατρός, «όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι ήταν άρρωστοι. Απλώς δεν το γνώρι­ζαν. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να τους βοηθήσω να το καταλάβουν». Διαβάστε περισσότερα »