Αὐτὴ ἡ φράση, καλοί μου φίλοι, βρίσκεται – ὡς γνωστὸ – σὲ πολλὰ χείλη ἐφήβων καὶ πιὸ πολὺ στὶς σκέψεις τους. Μὲ τὸ ποὺ θὰ μποῦν στὴν ἐφηβεία, ἐκεῖ στὰ 15 τους, τότε ποὺ βλέπουν μὲ ἄλλο μάτι τὸ ἄλλο φῦλο, μία σκέψη τοὺς διακατέχει. Τὸ πῶς «θὰ τὰ φτιάξουν» μ’ ἕνα κορίτσι (ἂν εἶναι ἀγόρι) ἢ μ’ ἕνα ἀγόρι (ἂν εἶναι κορίτσι).

Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ συνεργοῦν ὅλα. Κατ’ ἀρχὴν ἡ ἴδια ἡ ἡλικία στὴν ὁποία βρίσκονται. Δηλαδὴ ἡ τόσο ἐκρηκτικὴ ἐφηβεία. Κι ὕστερα ἐκεῖ­­να τὰ φοβερὰ «ἔτσι κάνουν ὅλοι», «ἐγὼ γιατί νὰ ἀποτελῶ ἐξαίρεση;», «τί θὰ ποῦν γιὰ μένα τὰ ἄλλα παιδιά;» κ.λπ. Σκέψεις ποὺ δροῦν καταλυτικὰ πάνω σ’ ἕναν ἔφηβο καὶ μία ἔφηβη. Πέραν βέβαια ἀπ’ τὴν ὅλη πλύση ἐγκεφάλου ποὺ γίνεται ἀπ’ ὅλα τὰ μέσα. Ὅπου κάτσεις κι ὅπου σταθεῖς, τοῦτο ἔχουν νὰ σοῦ ποῦν: «Ἐσὺ γιατί ἀποτελεῖς ἐξαίρεση;». Κι ἔτσι ἕνας ἁγνὸς ἔφηβος, μία ἁγνὴ ἔφηβη, αἰσθάνεται ὅτι ἂν δὲν «τὰ φτιάξει» μὲ κάποια ἢ μὲ κάποιον, κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ αὐτὸν (αὐτήν)…

Βλέπετε οἱ ἴδιες οἱ παρορμήσεις τοῦ ἑαυτοῦ τους, ὅλα αὐτὰ ποὺ λέει καὶ κάνει «ὁ κόσμος», ἀλλὰ καὶ οἱ τόσοι πειρασμοί, ἀσκοῦν μεγάλη ἐπίδραση πάνω τους. Πέραν βέβαια κι ἀπ’ αὐτὸ τὸ «μεγάλωσες πιά, δὲν εἶσαι μωρό»! Ὁπότε καὶ χωρὶς ἀντίσταση, χωρὶς τὸν παραμικρὸ ἀγῶνα, ἀμέσως σπεύδουν «νὰ τὰ φτιάξουν» μὲ τὸ ἄλλο φῦλο. Θέλουν νὰ ἔχουν τὸ «κορίτσι» τους εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, θέλουν νὰ ἔχουν τὸ «ἀγόρι» τους χωρὶς πολλὲς σκέψεις!

Αὐτὰ βέβαια δὲν συμβαίνουν σὲ ὅλα τὰ παιδιά. Εἶναι κι ἐκεῖνα ποὺ ἀντιστέκονται, ποὺ ἔχουν ἄλλες προτεραιότητες, ποὺ ἔχουν ὁράματα γιὰ τὸ μέλλον τους. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τελικὰ θὰ εἶναι καὶ οἱ νικητὲς καὶ στὸ θέμα αὐτό. Κι ὅσο κι ἂν φαίνεται … τραβηγμένο, στὰ σίγουρα θὰ εἶναι καὶ οἱ νικητὲς τῆς ζωῆς! Μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἡ πλειοψηφία ξέρετε αὐτὰ τὰ παιδιά…

*   *   *

Ὡστόσο, ἀξίζει νὰ προσεχθεῖ αὐτό. Ὅπως γιὰ ὅλα πρέπει νὰ ἔχουμε ὅραμα γιὰ τὴ ζωή, ἔτσι πρέπει νὰ ἔχουμε ὅραμα καὶ γιὰ τὶς σχέσεις μας μὲ τὸ ἄλλο φῦλο. Ὅπως κάνουμε ὁράματα γιὰ τὶς σπουδές μας, τὸ ἐπάγγελμά μας, ἀκόμη δὲ καὶ γιὰ τὰ χόμπι μας, τὸ ἴδιο – καὶ περισσότερο θὰ λέγαμε – πρέπει νὰ κάνουμε καὶ γιὰ τὶς σχέσεις μας μὲ τὸ ἄλλο φῦλο. Δηλαδὴ πρέπει νὰ ἔχουμε ὅραμα καὶ γι’ αὐτὲς τὶς σχέσεις. Ὁπωσδήποτε!

Τί σημαίνει αὐτό; Ἂς τὸ δοῦμε μ’ ἕνα παράδειγμα…

Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ ὅραμα τῶν σπουδῶν καὶ θέλει νὰ δεῖ τὸν ἑαυτό του φοιτητὴ σὲ μία ἀπ’ τὶς καλύτερες πανεπιστημιακὲς σχολὲς καὶ πολὺ περισσότερο φτασμένο ἐπιστήμονα, δὲν πηγαίνει στὸ σχολεῖο «γιὰ νὰ μὴ γκρινιάζουν» οἱ δικοί του καὶ στὰ φροντιστήρια «ἐπειδὴ δὲν μπορεῖ νὰ κάνει διαφορετικά», ἀλλὰ χαίρεται νὰ μελετᾶ, νὰ ἀγωνίζεται, νὰ μοχθεῖ. Καὶ τοῦτο γιατί ὅλα αὐτὰ τὸν φέρνουν πιὸ κοντὰ στοὺς στόχους του, τὸν ὁδηγοῦν στὴν κατάκτηση τῶν ὁραμάτων του.

Καὶ τί παράξενο! Ὅσο βλέπει τὰ πράγματα ἔτσι, τόσο ὁ ἀγώνας του τὸν κάνει χαρούμενο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἱκανοποιοῦν πολὺ καὶ τὰ ἴδια τὰ ἀποτελέσματα τοῦ ἀγώνα του. Ἐνῷ ὁ ἄλλος… Ὅλα τὰ βαριέται, γιὰ ὅλα τοῦ φταῖνε οἱ καθηγητές, τὸ σύστημα, τὸ κρύο, ἡ ζέστη…

Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο κι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅραμα γιὰ τὶς σχέσεις του μὲ τὸ ἄλλο φῦλο, βλέπει τὰ πράγματα ἀπὸ μία ἄλλη σκοπιά, ἀνώτερη καὶ μεγάλη. Ὁπότε καί…

 • Ἐφαρμόζει τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή του, ποὺ εἶναι ὁ ἑξῆς ἁπλός: Ἁγνότητα καὶ ἐγκράτεια μέχρι τὸν γάμο καὶ συζυγικὴ πίστη καὶ ἀφοσίωση μέσα στὸν γάμο.

• Στοχεύει στὸ νὰ γνωρίσει τὸν πλέον κατάλληλο ἄνθρωπο, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ δημιουργήσει τὴν οἰκογένειά του, ὅταν ἔλθει ἡ κατάλληλη ὥρα.

• Θέλει ἐκείνη ποὺ θὰ γνωρίσει, νὰ εἶναι ὁπωσδήποτε ἡ μελλοντικὴ σύζυγός του, μὲ τὴν ὁποία θὰ ἀποκτήσει καὶ θὰ ἀναθρέψει μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο τὰ παιδιὰ ποὺ θὰ τοῦ δώσει ὁ Θεός. Καὶ ποιὰ μπορεῖ νὰ τοῦ τὸ ἐξασφαλίσει αὐτό; Ἀσφαλῶς μόνο ἐκεῖνο τὸ κορίτσι ποὺ ἔχει τοὺς ἴδιους ἀκριβῶς ὁραματισμούς. Ὄχι ἄλλη!

• Συνεπῶς δὲν κάνει πειράματα, οὔτε καὶ δοκιμές, ὥστε μέσα ἀπὸ τὶς «ἐμπειρίες» μὲ διάφορα πρόσωπα τάχα, νὰ καταλήξει στὸ κατάλληλο πρόσωπο! Δηλαδὴ δὲν μπαίνει στὴ λογική τοῦ «πειραματίζομαι», οὔτε βέβαια καὶ τοῦ πειραματόζωου…

• Γιὰ τὸ ὅραμά του αὐτό, καταφεύγει στὸν Θεό. Τὸ κάνει ἔργο προσευχῆς. Ζεῖ ὅπως θέλει ὁ Θεός. Κι Ἐκεῖνος, αὐτὸν ποὺ σκέπτεται καὶ ἐνεργεῖ ἔτσι, δηλαδὴ κατὰ τὸ θέλημά Του, δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴ τὸν ἀκούσει.

• Ὁπότε «τὰ φτιάχνει» μαζί της πότε; Τότε βέβαια ποὺ οἱ συνθῆκες πλέον εἶναι ὥριμες καὶ κατάλληλες γιὰ τὴν σύναψη τοῦ γάμου.

Ναί, αὐτὸ εἶναι τὸ ὅραμα. Ἕνα ὅραμα πολὺ σημαντικό, ὅπως ὅλα τὰ ὁράματα. Ἕνα ὅραμα ποὺ ἀξίζει καὶ μάλιστα πολύ. Γιατί κάνει εὔκολο τὸν ἀγῶνα. Δίνει χαρὰ στὸν ἀγῶνα. Καὶ στὸ τέλος τὴν ἴδια τὴν ἐπιτυχία!

*   *   *

Ἆραγε ἕνας ἔφηβος ποὺ πηγαίνει ἀκόμη σχολεῖο, ἢ καὶ ποὺ μόλις τελείωσε αὐτὸ καὶ σπεύδει «νὰ τὰ φτιάξει», εἶναι δυνατὸ νὰ ἔχει ἕνα τέτοιο ὅραμα; Οἱ στόχοι του εἶναι ἐντελῶς βραχυπρόθεσμοι, εἶναι γιὰ νὰ νομίζει ὅτι βρίσκεται στὴ μόδα, εἶναι γιὰ τὰ μάτια τῶν ἄλλων, εἶναι ἡδονιστικοί! Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ μὲ ἐκείνη ποὺ «τὰ ἔφτιαξε» πλάθουν κάποια σχέδια γιὰ τὸ μέλλον. Ναί!

Ὁπότε τίποτα τελικὰ δὲν λειτουργεῖ γιὰ τὸ μέλλον. Ὅλα τους εἶναι γιὰ τὸ παρόν. Γιὰ τὸ τώρα. Εἶναι γιὰ τὴ στιγμή. Γιὰ νὰ «περνᾶμε καλά», ὑποτίθεται. Καὶ λέμε ὑποτίθεται, γιατί ἡ κατάσταση αὐτὴ ὅλα τὰ δυσχεραίνει καὶ τὰ ἀλλάζει πρὸς τὸ χειρότερο, ὅπως:

• Τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλει ἀκόμη καὶ ἐπιδεικτικὰ νὰ τὸν ἀγνοεῖ!

• Τὸν πνευματικὸ ἀγῶνα, ποὺ πολὺ γρήγορα τὸν ἐγκαταλείπει!

• Τὸ ἄνοιγμα τῆς κερκόπορτας τῆς ψυχῆς, γιὰ τὴν εἴσοδο καὶ τὴν κυριαρχία (ὅλων) τῶν παθῶν!

• Τὴν πρόωρη ἔναρξη τῶν σεξουαλικῶν σχέσεων μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται!

• Τὸ πέρασμα στὶς διασκεδάσεις καὶ τὰ ξενύχτια!

• Τὴν ἐγκατάλειψη ἢ τὴν ἐπιβράδυνση (στὴν καλύτερη περίπτωση) τῶν σπουδῶν!

• Στὸν κορεσμὸ ποὺ ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ φέρει αὐτὴ ἡ κατάσταση στὴ σχέση καὶ στὸ τέλος τὴν ἐρωτικὴ ἀπογοήτευση!

• Στὴ δημιουργία ἀργὰ ἢ γρήγορα μίας ἄλλης σχέσης, παρὰ τὰ ὅσα λέγονται μεταξύ τους γιὰ αἰώνια πίστη καὶ παντοτινὴ ἀγάπη!

Τί τραγῳδία! Πόσο δράματα δὲν κρύβει αὐτὸ τὸ «νὰ τὰ φτιάξουμε», τὸ τόσο πρόωρο, βιαστικὸ καὶ χωρὶς καμμιὰ οὐσιαστικὴ προϋπόθεση, γιὰ νὰ ἔχει προοπτική!

* * *

Ἀλλὰ θὰ πεῖ κάποιος, πὼς αὐτὸ τὸ ὅραμα μοιάζει γιὰ μακρινὸ κι ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ περιμένουμε…

Φυσικὰ καὶ εἶναι μακρινό, ὅπως ὅλα τὰ ὁράματα ἐξάλλου. Ὅμως σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν πορεία σὲ χαροποιεῖ, σὲ ἱκανοποιεῖ πολὺ περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι οἱ πρόσκαιρες προγαμιαῖες σχέσεις, καὶ τὸ κυριότερο, προσελκύει τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή σου, ἡ ὁποία καὶ σὲ πληροῖ.

Ἀλλ’ ἂν βάζουμε τὰ στενὰ μέτρα τοῦ χρόνου στὸ θέμα αὐτό, τότε θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ βάζουμε καὶ σὲ τόσα ἄλλα. Δηλαδή…

• Ἐπειδὴ ὁ γεωργὸς θὰ θερίσει μετὰ ἀπὸ πολλοὺς μῆνες αὐτὰ ποὺ ἔσπειρε, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ καλλιεργεῖ τὰ χωράφια του!

• Ἐπειδὴ τὰ δένδρα ποὺ μόλις φύτεψε θὰ τοῦ ἀποδώσουν μετὰ ἀπὸ χρόνια καρπούς, θὰ ἔπρεπε νὰ καλλιεργεῖ … κολοκυθιὲς ποὺ καρποφοροῦν μόλις σὲ δυὸ μῆνες!

• Ἐπειδὴ ἕνας μαθητὴς σὲ κάποια χρόνια θὰ τελειώσει τὸ Λύκειο, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ συνεχίζει τὶς σπουδές του! Τὸ ἴδιο κι ἕνας φοιτητής! Κι ἕνας ἐπαγγελματίας! Κι ἕνας ὑπάλληλος ποὺ θὰ περιμένει γιὰ πολλὰ χρόνια νὰ ἐξελιχθεῖ στὴν καριέρα του!

Ὡστόσο καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας γιὰ λίγα χρόνια θὰ περιμένει κάποιος προκειμένου νὰ δημιουργηθοῦν οἱ κατάλληλες συνθῆκες καὶ ἡ ὡριμότητα γιὰ γάμο.

*   *   *

Κι ἔπειτα, κάποιος ἄλλος θὰ πεῖ. Πῶς θὰ τὰ βγάλω πέρα μὲ τοὺς πειρασμοὺς ποὺ εἶναι πολλοὶ καὶ μεγάλοι;

Μὰ μὲ τὸν πνευματικὸ ἀγῶνα ποὺ προσελκύει τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐπίκληση τῆς βοήθειάς Του, μὲ τὶς ἄλλες μας προτεραιότητες, δραστηριότητες καὶ στόχους (μὴ ξεχνοῦμε αὐτὸ ποὺ ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι «ἔρωτας ἔρωτι νικᾶται»)

Ἆραγε πῶς τὰ βγάζουμε πέρα καὶ μὲ τόσους ἄλλους πειρασμοὺς ποὺ ἔχουμε; Τῆς διατροφῆς μας, γιὰ παράδειγμα; Ὅλα, μὰ ὅλα, καὶ στὸ θέμα αὐτό, τὸ ἴδιο ἀκριβῶς κάνουν. Μὲ χίλιους δυὸ τρόπους, καὶ μάλιστα ἀπόλυτα ἑλκυστικούς, μᾶς ζητοῦν νὰ φᾶμε καὶ τοῦτο κι ἐκεῖνο, κι ἂς εἶναι ἀνθυγιεινὰ καὶ παχυντικά. Κι ὅμως ἐμεῖς τηροῦμε αὐστηρὰ τὴν δίαιτά μας! Πῶς τὸ κατορθώνουμε αὐτό; Ἂς τὸ σκεφτοῦμε…

*   *   *

Ἀλλ’ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἄλλοι ποὺ θὰ ποῦν. Ναί, ἀλλὰ τί θὰ λένε οἱ ἄλλοι γιὰ μένα; Ἐκεῖνοι ποὺ «τὰ ἔχουν φτιάξει» μὲ τὸ ἄλλο φῦλο; Τί νὰ τοὺς λέω κάθε φορά; Νὰ νοιώθω σὰν … κομπλεξικός;

Ὁ Σωκράτης ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ τί λένε οἱ ἄλλοι, ἀλλὰ οἱ «ἐπαΐοντες», δηλαδὴ ἐκεῖνοι ποὺ γνωρίζουν πολὺ καλὰ  τὰ  πρά­γματα, οἱ εἰδήμονες. Καὶ ὁ ἱ. Χρυσόστομος λέει κάτι ἀκόμη πιὸ σοφό. Νὰ κάνουμε αὐτὸ ποὺ λένε οἱ Ἅγιοι.

Μὴ ξεχνᾶμε καὶ τὸν μῦθο τοῦ Αἰσώπου μὲ τὴν ἀλεποὺ ποὺ σ’ ἕνα δόκανο τῆς κόπηκε ἡ οὐρὰ καὶ προσπαθοῦσε νὰ πείσει καὶ τὶς ἄλλες νὰ κόψουν κι αὐτὲς τὶς δικές τους, γιατί τάχα ἔτσι θὰ ἦταν … πιὸ ὄμορφες!

Ἑπομένως ἀφοῦ ἕνας ἁγνὸς νέος σαφῶς ὑπερ­έχει, γιατί νὰ νοιώθει … κομπλεξικός; Νὰ δοξάζει τὸν Θεό, πρέπει, γιὰ τὴν ὄντως θαυμαστὴ αὐτὴ ὑπεροχή του.

Κι ἂν οἱ ἄλλοι καπνίζουν, κι ἂν οἱ ἄλλοι πίνουν, θὰ κάνει κι αὐτὸς τὸ ἴδιο, γιὰ νὰ … νοιώθει ἄνετα μαζί τους;

Καὶ κάτι ἀκόμη. Ἂν οἱ ἄλλοι ἐπιμένουν στὶς ἀπόψεις τους, ὅπως γίνεται συνήθως, τότε συμβαίνει τὸ ἑξῆς ἁπλό. Πὼς ὁ νέος αὐτὸς βρίσκεται σὲ λάθος παρέα. Δὲν ἔχει τοὺς σωστοὺς φίλους. Ἄρα πρέπει νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει καὶ νὰ ἀποκτήσει ἐκείνους ποὺ ἔχουν τὰ ἴδια μὲ αὐτὸν ἀνώτερα φρονήματα. Τὸ ὅραμα ποὺ περιγράψαμε, ναί, θέλει, ξέρετε, κι αὐτὴ τὴν τακτική. Καὶ τί… σύμπτωση! Πολὺ εὔκολα θὰ διαπιστώσει πὼς εἶναι πολλοὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν τὶς ἴδιες μὲ αὐτὸν ἀπόψεις. Ναί!

*   *   *

Λοιπόν, παιδιά, εἶναι ἀσφαλῶς μεγάλο πρᾶγμα τὸ νὰ ἔχει κανεὶς ὁράματα καὶ ὑψηλοὺς στόχους στὴ ζωή του σὲ ὅλα, ὅπως βέβαια καὶ σ’ αὐτὲς τὶς σχέσεις του μὲ τὸ ἄλλο φῦλο. Εἶναι ὄντως μεγαλεῖο. Εἶναι σαφῶς τὸ ἴδιο του τὸ μεγαλεῖο. Συν­επῶς, ἀγνοεῖστε τὶς προκλήσεις, δημιουργεῖστε τὶς συνθῆκες ἐκεῖνες ποὺ θὰ σᾶς τὸ ἐξασφαλίσουν. Ὅπως κάνετε, ἐξάλλου, καὶ σὲ ὅλα τὰ ὁράματά σας…