Η ελευθερία των ορίων (Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἡ ἐλευθερία τῶν ὁρίων. Πρόκειται γιὰ τὸν τίτλο τοῦ βιβλίου, ποὺ κυκλοφορήθηκε πρόσφατα στὴν Ἑλλάδα καὶ συγγραφέας εἶναι ὁ συμπατριώτης μας Γιῶργος Καλλής, καθηγητὴς στὸ Ἰνστιτοῦτο Περιβάλλοντος, Ἐπιστήμης καὶ Τεχνολογίας τοῦ Αὐτονόμου Πανεπιστημίου τῆς Βαρκελώνης. Τὸ ἐξέδωσαν οἱ Πανεπιστημιακὲς Ἐκδόσεις τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης τὸ 2022. Τὸ βιβλίο κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τὸ μέλλον τοῦ πλανήτη μὲ τὴ ζωὴ τῆς χωρὶς ὅρια ἐλευθερίας, ποὺ οὐσιαστικὰ εἶναι ὑποταγὴ καὶ σκλαβιὰ στὰ πιὸ ἀπάνθρωπα ἔνστικτα.Σὲ ἠθικὸ ἐπίπεδο ἡ λόγῳ τῆς δῆθεν ἀπόλυτης ἐλευθερίας ἐφιαλτικὴ κίνηση ἐπιστροφῆς τῆς βαρβαρότητας στὸν κόσμο περιγράφεται εὔστοχα τὸ 1996 ἀπὸ τὸν Χρῆστο Μαλεβίτση στὸ βιβλίο του «Ὁ φωτισμὸς τοῦ ἀνθρώπου» (σελ. 7). Γράφει: «Ζοῦμε στὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἀπωθημένου. Δὲν ὑπάρχει τρομακτικότερο ἄγγελμα ἀπὸ αὐτό. Οἱ αὐστηρὲς πειθαρχίες τῆς θρησκείας, τῆς φιλοσοφίας, τῆς ἠθικῆς, καὶ τῶν κοινωνικῶν ἀναγκασμῶν ἔδεσαν τὶς δαιμονικὲς δυνάμεις καὶ τὶς ἔριξαν στὰ τάρταρα τοῦ ἀσυνειδήτου. Τώρα οἱ δυνάμεις αὐτὲς λύθηκαν καὶ ἐπιστρέφουν, γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν. Ἐπιστρέφουν ὡς βία, ὡς ἀνομία, ὡς ἀμοραλισμός, ὡς ἀνεμπόδιστη ἀπόλαυση τοῦ κόσμου, ὡς κατάληψη καὶ καταστροφὴ τοῦ κεκτημένου, ὡς ἴλιγγος ἀπαιδευσίας. Ὡς νέος βαρβαρισμός. Τὸ φῶς εἶχε ἀπωθήσει τὸ σκότος. Τώρα τὸ σκότος ἀπωθεῖ τὸ φῶς».

Στὸ τέλος τοῦ 2022 ὑπῆρξε ἕνα ἐντυπωσιακὸ γεγονός. Τὸ γαλλικὸ περιοδικὸ L’ Express, μὲ ἰδεολογία τὴν ἄθεη νεωτερικότητα, στὸ εἰδικὸ «χριστουγεννιάτικο» τεῦχος του, ποὺ κυκλοφορήθηκε στὶς 22 Δεκεμβρίου, εἶχε τίτλο «Οἱ νέοι σκοταδιστὲς –  Ἀπὸ λόγους ἰδεολογίας ἀρνοῦνται τὴ Βιολογία» καὶ σχετικὸ πολυσέλιδο ἀφιέρωμα. Ὁ δημοσιογράφος Thomas Mahler, ὑπεύθυνος σὲ θέματα ἰδεῶν καὶ πολιτισμοῦ τοῦ περιοδικοῦ, σημειώνει μὲ ἀνησυχία πὼς «ἡ ἐπιστήμη συγκρούεται μὲ τὰ νέα δόγματα, τὰ ὁποῖα, ἀπὸ ἰδεολογία, συγχέουν τὴν φύση καὶ τὴν ἠθική». Αὐτὰ τὰ καινοφανῆ δόγματα, ποὺ ἀνήκουν στὴ μετανεωτερικότητα, κατὰ τὸν Μάλερ,  εἶναι ὁ νέος σκοταδισμός,…

Ἀπὸ τὰ γραφόμενα τοῦ γαλλικοῦ περιοδικοῦ ἐξάγεται τὸ συμπέρασμα πὼς ἡ νεωτερικότητα, ὡς νέος Φρανκεστάϊν, κατασκεύασε ἕνα τέρας, πού, ζώντας στὸ συγκεκριμένο κοινωνικὸ περιβάλλον,  μετατράπηκε σὲ ἀμείλικτο διώκτη τοῦ νεωτερικοῦ πολιτισμοῦ, προχωρώντας σὲ πιὸ ἀκραῖες θέσεις… Καὶ αὐτὸ ἔχει ἀρχίσει νὰ ἀνησυχεῖ ἕως καὶ νὰ τρομοκρατεῖ τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ ἄθεου διαφωτισμοῦ. Στὸ νέο ἰδεολογικὸ ρεῦμα, «wokisme» τὸ ἀποκαλοῦν οἱ Γάλλοι, ἀπορρίπτονται ἡ κατὰ τοὺς νεωτερικοὺς δαρβινιστὲς ἐξέλιξη τῶν εἰδῶν καὶ ἡ ἀνθρώπινη φύση. Στὸ νέο ρεῦμα οἱ φυσικὲς διαφορὲς μεταξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καθίστανται ταμποὺ καὶ ἀπαγορεύεται νὰ ἀναφέρονται…

Μὲ τὴ νέα μετανεωτερικὴ ἰδεολογία ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ ὀρθολογισμὸς ὁδήγησε σὲ ὀδυνηρὲς συνέπειες τὴ δυτικὴ κοινωνία, ὅπως στὴν καταστροφὴ τῆς οἰκογένειας, στὴν κατάργηση κανόνων κοινωνικῆς ζωῆς καί, ἐν τέλει, στὴν ἠθικὴ παρακμή. Τὰ δόγματα τῆς μετανεωτερικότητας εἶναι: πρῶτον ὁ ἄνθρωπος εἶναι μία «λευκὴ σελίδα» ποὺ ἐξ ὁλοκλήρου κατασκευάζεται ἀπὸ τὴν κοινωνία, δεύτερον ἡ ἰσότητα τῶν φύλων εἶναι καὶ ὁμοιότητα ἀπὸ βιολογικὴ πλευρὰ (…) καὶ τρίτον ἡ ἐπιστήμη εἶναι ἕνα πολιτισμικὸ κατασκεύασμα ποὺ πρέπει νὰ «ἀποαποικιοποιηθεῖ» καὶ νὰ «ἀποδυτικοποιηθεῖ»…-

 

(Πηγή: christianvivliografia.wordpress.com)

[Ψήφοι: 1 Βαθμολογία: 5]