Διαβάστε παρακάτω όλο το ψυχωφελές βιβλίο “ΚΛΙΜΑΞ” του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια για την δική σας ευκολία.

Κλίμαξ (Άγιος Ιωάννης Σιναΐτης)

Η εξόντωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πόντου (Θεοδώρα Ιωαννίδου Καρακουσόγλου)

Ἡ ἐξόντωση τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας εἶναι μιὰ ἀκόμη δραματικὴ πλευρὰ τῆς ποντιακῆς γενοκτονίας. Ὁ χριστιανισμὸς σπάρθηκε στὴν Παλαιστίνη, ἀλλὰ φύτρωσε καὶ ἄνθισε σὲ τόπους ἑλληνικούς. Σὲ τόπους ποὺ, ὅπως στὸν Πόντο, ὑπῆρχαν ἀπὸ ἑκατονταετίες οἱ ἀναγκαῖες πνευματικὲς προϋποθέσεις. Οἱ Πόντιοι, δραματικὰ ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴ μητροπολιτικὴ Ἑλλάδα, στήριξαν μὲ αὐταπάρνηση τὶς φυλετικὲς καὶ χριστιανικὲς τους καταβολές σκληρά διωκόμενοι καί, σὲ πολλὲς περιπτώσεις, τὴν ὥρα ποὺ τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας διαδρομῆς τους τὸ ἔβαζαν σφαῖρες, ἀγχόνες καὶ τσεκούρια. Μποροῦν νὰ ἀποτελέσουν ὑπόδειγμα γιὰ στάση ζωῆς, δεδομένου πὼς ὁτιδήποτε μείνει ὄρθιο στοὺς προσκυνημένους καιροὺς μας, θὰ συνδέεται ἄμεσα μὲ τὴν ἔννοια τῆς θυσίας.
«Αδέξιες… Δεξιότητες – Συμπεριληπτική Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση – Τι μαθαίνουν τα παιδιά…» (Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, ιατρός)

Το κίνημα υπέρ της παραδοσιακής οικογένειας «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά» σε συνεργασία με την «Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων», προχωρήσανε στην παρούσα έκδοση με τίτλο «Αδέξιες Δεξιότητες – Συμπεριληπτική Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση – Τι μαθαίνουν τα παιδιά…» γενόμενοι αποδέκτες των διαστρεβλωμένων απόψεων σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα που κατακλύζουν προοδευτικά τα σχολεία μας. Ψεύδη και αθλιότητες διδάσκονται στα παιδιά μας ως να είναι οι πλέον έγκυρες επιστημονικές θέσεις, στα πλαίσια των «σεξουαλικών δεξιοτήτων», διαβρώνοντας μέρα με τη μέρα τις ψυχές και τα σώματά τους.
Αποτυπώματα (Αρχ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους)

«Τα ευρεθέντα ασκητικά» του Οσίου Ισαάκ του Σύρου (ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΑΝΑΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ – Επιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Αγιορείτης)

Οἱ Ἀσκητικοὶ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαὰκ συνεγράφησαν στὴν Συριακὴ γλῶσσα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰσαὰκ τὸν Σύρο τὸν 6ον αἰῶνα. Τὸν 9ο αἰῶνα μεταφράσθηκαν στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ ἀπὸ δύο μοναχοὺς τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου ἀπὸ ἀντίγραφο τοῦ πρωτοτύπου συριακοῦ χειρογράφου ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ. Αὐτὸ τὸ κλασσικὸ παραδοσιακὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο τῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, ἀφοῦ παρέμεινε στὴν Μονὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα ὡς χειρόγραφο γιὰ αἰῶνες, ἐκδόθηκε ὡς παλαίτυπο ἀπὸ τὸν διδάσκαλο τοῦ Γένους Νικηφόρο Θεοτόκη τὸ ἔτος 1770 στὴν Λειψία, καὶ ἐπανεκδόθηκε ἀπὸ τὸν ἱερομόναχο Ἰωακεὶμ Σπετσιέρη τὸ ἔτος 1895 καὶ τὸ 1871 ἐπανεκδόθηκε σὲ δημώδη γλώσσα ἀπὸ τὸν Καλλίνικο Παντοκρατορινό. Ἀργότερα, τό παραφρασμένο αὐτό κείμενο τοῦ Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ ἐπανεκδόθηκε, τό 1961, ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο ”Ἀστήρ”, καί τά ἔτη 1976 καί 1997 ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο Ρηγοπούλου – ἡ τελευταία του ἔκδοσις ἔγινε τό 2011 – μέ τίτλο: «Τά Εὑρεθέντα Ἀσκητικὰ τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰσαάκ, Ἐπισκόπου Νινευΐ, τοῦ Σύρου». Τό ἔτος 1991, ἐξεδόθησαν στήν Θεσσαλονίκη οἱ Λόγοι τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, σέ τρεῖς τόμους, ἀπό τίς Πατερικές Ἐκδόσεις «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς» συνοδευόμενοι ἀπὸ μετάφραση στὴν Νεοελληνική. Τό ἔτος 2012, ἡ Ἱ. Μ. Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους προέβη σέ κριτική ἔκδοσι τῶν Ἀσκητικῶν Λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ὁ λογιώτατος Ἱερομόναχος Βενέδικτος τῆς συνοδείας τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τῆς Νέας Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπέδωσε στήν καθομιλουμένη Νεοελληνική γλῶσσα τό ἀνωτέρω ἀναφερθέν κείμενο τοῦ ἱεροδιδασκάλου Καλλινίκου Παντοκρατορινοῦ, καί τό ἐξέδωσε τόν Μάϊο τοῦ ἔτους 2018 μέ τίτλο «ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ – ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ».
Περί του Βίου και των Πράξεων και Τέλους τού Αγίου και Πανευφήμου και Πρωτοκλήτου των Αποστόλων Ανδρέου (Επιφανίου Μοναχού και Πρεσβυτέρου)

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τίς Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ, Σειρά “ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ”, Ἐπιμελείᾳ τῶν πατέρων τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν.
Περί της Αληθείας του Θεού, του κόσμου και του ανθρώπου (Επιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Αγιορείτης)

Τό παρακάτω παρατιθέμενο δοκίμιο, σέ δύο Τόμους, περιέχει κείμενα εἰσαγωγικά καί κατηχητικά γιά ἀρχάριους στήν Ὀρθόδοξη πίστη καί πνευματική ζωή. Ὅποιος ἐνδιαφέρεται νά δῆ ἤ νά διαβάση τό περιεχόμενό του, μπορεῖ νά τό κατεβάση σέ μορφή pdf στόν ὑπολογιστή του, ἀπό τούς παρατιθέμενους συνδέσμους. Μπορεῖ ἐπίσης νά ἀποκτήση τά δύο του μέρη ὑπό μορφή βιβλίων, πάλι ἀπό τούς παρατιθέμενους συνδέσμους.
Πώς ο Θεός θεάται και ο άνθρωπος θεούται (Επιμέλεια: Δαμασκηνός μοναχός Αγιορείτης)

Στοιχεῖα Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Θεολογίας καὶ Ἀνθρωπολογίας, ὅπως τὶς δίδαξε ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης
Πρόλογος
Τὸ παρὸν πόνημα διαιρεῖται σὲ δύο κύρια μέρη: Διαβάστε περισσότερα »
Πρόλογος εις τα συγγράμματα του εν αγίοις πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)


ἐπιμελείᾳ τῶν πατέρων τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν Α΄ ἔκδοσις: Ὀκτώβριος 2021, Ἐκδόσεις “ΤΗΝΟΣ“, Σειρά «Κολλυβαδικὴ Γραμματεία»
…Λέγοντες «πνευματικὴ ζωὴ» δὲν ἐννοοῦμεν κάποιαν ἀφηρημένην καὶ ἀπροσδιόριστον μορφὴν ζωῆς, ἀλλ’ αὐτὴν ὁποὺ ἐκφράζει τὸν «καινὸν ἄνθρωπον», τὸν γεννηθέντα διὰ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς ἐναργῶς διατυπώνεται εἰς τὰ νηπτικὰ συγγράμματα τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ὁ ἅγιος Νικόδημος ἐθαύμαζε τὴν διδασκαλίαν αὐτὴν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου περὶ τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τὴν ἐνεκολπώθη πλήρως καὶ τὴν ἐξέφρασε θαυμαστῶς ἤδη εἰς τὸ περίφημον Προοίμιόν του εἰς τὴν Φιλοκαλίαν. Διὰ τοῦτο, ὅταν παρεκινήθη ὑπὸ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου νὰ ἐπιμεληθῇ τὴν ἔκδοσιν τῶν παλαμικῶν συγγραμμάτων, ὄχι μόνον ἔσπευσε μετὰ προθυμίας νὰ συλλέξῃ, προετοιμάσῃ καὶ σχολιάσῃ τὰ κείμενα, ἀλλ’ ἐπὶ πλέον συνέταξε καὶ θαυμάσιον Πρόλογον αὐτῶν. Ὁ Πρόλογος αὐτὸς εἶναι τὸ μοναδικὸν κείμενον τῆς προγραμματισμένης ἐκείνης ἐκδόσεως τὸ ὁποῖον διεσώθη. Εἶναι ἕνα σπουδαιότατον κείμενον μεγίστης σημασίας, διότι, δίχως νὰ ἐμπλέκεται εἰς τὴν ἀνιαρὰν σχολαστικότητα τῶν παραπομπῶν, ἐνίοτε μάλιστα καὶ παραπλανητικῶν, παρουσιάζει συνοπτικῶς ὁλόκληρον τὴν ἡσυχαστικὴν θεολογίαν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἀναδυομένην ἀπὸ τὴν κάμινον τῆς ψυχῆς τοῦ ἡσυχαστοῦ τῆς Καψάλας ἁγίου Νικοδήμου…
Ο κατά πλάτος βίος τού Οσίου Συμεών το Θαυμαστορείτου και της μητρός αυτού Οσίας Μάρθας (Επιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Αγιορείτης)

Ὁ βίος αὐτός τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Θαυμαστορείτου ἐπελέγη πρός παρουσίαση, ἐκτός τῶν ἄλλων, γιά τό ὅτι εἶναι ἕνα χαρακτηριστικό μεμαρτυρημένο παράδειγμα τῆς πλήρους ἐφαρμογῆς ἀπό ἄνθρωπο τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλά καί τῶν λόγων τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου περί ἀποταγῆς, νεκρώσεως καί σταυρώσεως τοῦ κόσμου, καί ἐπιτεύξεως τῆς πνευματικῆς τελειότητος. Τήν ὁποία πνευματική τελειότητα οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα θεωροῦν ἀδύνατο νά πραγματοποιηθῆ ἀπό τήν πεσμένη ἀνθρώπινη φύση. Ὁ βίος ὅμως τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Θαυμαστορείτου, ὅπως καί ὁ βίος ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας πού μετῆλθαν ἀσκητικό βίο, αὐτό τό διαψεύδει, καί ἀποδεικνύει, μέ ἀδιάσειστες μαρτυρίες, ὅτι αὐτό εἶναι πάντοτε δυνατόν, ὅταν στήν ἀνθρώπινη προσπάθεια συνεργήση ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος ἔχει τήν δυνατότητα, σέ αὐτήν τήν ζωή, νά φθάση νά γίνη κατά Χάριν Χριστός, ἄν συνεργήση στήν προαίρεσή του ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ὅπως συνέβη στόν Ὅσιο Συμεών.
Καί πρός πίστωσιν αὐτοῦ, παραθέτομε στήν συνέχεια, σέ παράφραση, τόν κατά πλάτος βίο του, ὅπως συνεγράφη ἀπό τόν Νικηφόρο, Μάγιστρο Ἀντιοχείας, καί εἶναι κατατεθειμένος στήν Πατρολογία τοῦ Migne (PG 86b), μέ ἀναδιατεταγμένη ὅμως τήν σειρά τῶν Παραγράφων του, πρᾶγμα πού θεωρήθηκε ἀπό ἐμᾶς ἐπιβεβλημένο γιά τήν φυσική ἐξέλιξη τῶν γεγονότων. Σάν συνέχεια δέ καί συμπλήρωμα τοῦ κατά πλάτος βίου τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Θαυμαστορείτου, παραθέτομε καί τόν βίο τῆς μητρός αὐτοῦ, Ὁσίας Μάρθας.
Βίος και πολιτεία τού οσίου πατρός ημών Βενεδίκτου (Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου Πάπα Ρώμης)

Νέα Έκδοση

ἐπιμελείᾳ τῶν πατέρων
τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν
Α΄ ἔκδοσις: Ἰούνιος 2021, Εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ“, Σειρά “ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ“
Ἡ ἀνάγνωσις τῶν Βίων τῶν Ἁγίων ἀναζωογονεῖ, μέσα στὶς ψυχὲς τῶν χριστιανῶν, τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων. Ἔτσι, καὶ ἡ ἀναδημοσίευσις τῶν Βίων τους ἀνὰ τοὺς αἰῶνας μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ ὡς ἕνα ὑπὲρ αὐτῶν «μνημόσυνον ἐπιτελούμενον κατὰ γενεὰν καὶ γενεὰν».
Ἰδιαιτέρως ὁ Βίος τοῦ ὁσίου Βενεδίκτου (ε΄-ς΄ αἰ.) ἐγνώρισε τέσσαρα τέτοια λαμπρὰ «μνημόσυνα»: Διαβάστε περισσότερα »
«Τα ευρεθέντα ασκητικά» του Οσίου Ισαάκ του Σύρου (Με θεματική αναδιάταξη – Επιμέλεια: Δαμασκηνός Μοναχός Αγιορείτης)

Σέ καιρούς δύσκολους, πού ὅλοι κοιτοῦν πῶς νά ἐπιβιώσουν, δέν ἁρμόζει νά μιλᾶ κάποιος γιά ἀκριβά πράγματα. Ὑπάρχουν ὅμως καί οἱ ἐξαιρέσεις, ὅταν πρόκειται γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, ἕνας μεγάλος Ἅγιος ἔγραψε κάποιους λόγους, πού ἀργότερα τυπώθηκαν σέ ἕνα καταπληκτικό καί ἀνεπανάληπτο βιβλίο, τό ὁποῖο μέχρι σήμερα θεωρεῖται ὅτι εἶναι μοναδικό στό εἶδος του. Διαβάστε περισσότερα »
Κόμης Ἰωάννης Καποδίστριας διπλωμάτης καί κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών (1828-1831) (Νίκα Πολυχρονοπούλου-Κλαδά, Δρ Ἱστορίας)

«Ὁ Θεὸς ἀπέστειλεν εἰς αὐτὸν τὸν λαὸν τὴν χάριν τοῦ νὰ εὑρῇ εἰς τὴν χριστιανικὴν πίστιν τὸ κράτος τοῦ πολεμεῖν, τὴν ἰσχὺν τοῦ ἐγκαρτερεῖν εἰς τὰ δεινά, καὶ τὴν ἀπόφασιν τοῦ ν᾽ ἀπολεσθῇ μᾶλλον ἢ νὰ ὑποκύψῃ εἰς τὸν ζυγόν… Ἡ τύχη λοιπὸν τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἔργον τῆς Θείας προνοίας. Οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουσι νὰ εὐλαβῶνται τὰς Θείας βουλάς της…».
Ἰωάννης Καποδίστριας Κυβερνήτης πρὸς
Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀγαθάγγελον Α´,
Πόρος, 28 Μαΐου 1828 Διαβάστε περισσότερα »
Ένας Άγιος της Πόλης (Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος, ηγούμενος της Ιεράς Σταυροπηγιακής Μονής Παναγίας Τατάρνης Ευρυτανίας)

Γνωριμία με τον άγιο επίσκοπο Γερμανό Θεοδωρουπόλεως, ο οποίος ήτο “Εκκλησιών κόσμος, στύλος και εδραίωμα της αληθείας, στερέωμα της εις Χριστόν πίστεως… φύλαξ πατρώων θεσμών, νεοτεροποιϊας εχθρός”. (Μ.Βασιλείου επιστολή προς την Εκκλησίαν Νεοκαισαρείας, παραμυθητική δια τον κοιμεθέντα επίσκοπον αυτής Μουσώνιον). Αυτός ήτο και ο όσιος Γερμανός. Ακόμη ήτο ταπεινός όσον ολίγοι εξ’ ημών….
Εις Μνημόσυνον Μητροπλίτου Αμφιλοχίου Ράντοβιτς: Η φιλοκαλική αναγέννησι του XVIII και XIX αι. και οι πνευματικοί καρποί της

Στις 30 Οκτωβρίου 2020, σε ηλικία 82 ετών, εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμφιλόχιος (Ράντοβιτς).
Το φιλοκαλικό κίνημα, γνωστό ως «το κίνημα των Κολλυβάδων», είναι από τα πιο αξιόλογα πνευματικά φαινόμενα και από τις πιο γόνιμες πνευματικές κινήσεις μέσα στους κόλπους της Ορθοδοξίας την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Οι Κολλυβάδες και ο Δωρόθεος Βουλησμάς

Κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τίς Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ» καί ἀπὸ τήν σειρά “Κολλυβαδική Γραμματεία“, τό βιβλίο “Οἱ Κολλυβάδες καὶ ὁ Δωρόθεος Βουλησμάς -Τὸ ζήτημα τῆς «ἀνακρίσεως» τοῦ Πηδαλίου καὶ τοῦ Κανονικοῦ“. Ἐπιμελείᾳ τῶν πατέρων τῆς Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν
Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»,
Ἀριθμὸς τηλε -φώνου /-ὁμοιοτυπωτοῦ: 210-6425998
Ἠλεκτρον. θυρίς: info@lagouros-editinos.gr
Διαβάστε τὸν Πρόλογο τοῦ Ἡγουμένου της Ἱερᾶς Μονῆς, ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση, τὴν Εἰσαγωγὴ τοῦ Βιβλίου, καθὼς καὶ τὰ Περιεχόμενά του στὸν παρακάτω σύνδεσμο: Διαβάστε περισσότερα »
Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση στὴν Ἀχαΐα καὶ τὸ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών (1820-1828) (Νίκα Πολυχρονοπούλου-Κλαδά, Δρ Ιστορίας)

“Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπ’ ὅσαις γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης οἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος”
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Διαβάστε περισσότερα »
Το Σαρανταλείτουργο του Λόγου (Αρχιμ. Σεβαστιανός Τοπάλης)

Μιά ἱστορία κι ἕνας λόγος στήν κάθε ἡμέρα τοῦ Σαρανταλείτουργου
“Καὶ βάδιζα ὅλη τὴν ἡμέρα μου μὲ πολλὲς καὶ θερμὲς προσευχὲς στὸν Θεό, σὲ μία συνεχῆ προσευχή. Τὴν δουλειά μου, τὶς ἐνασχολήσεις μου τὶς συνέπλεκα μὲ μία σκέψη, τὴν σκέψη τῆς ἀγάπης μου στὸν Θεό. Ὅλη μου τὴν ἡμέρα τὴν ἁλάτιζα μὲ τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ, σὰν τὸ φαγητό ποὺ νοστιμίζει μὲ τὸ ἁλάτι. Καὶ ἔνιωθα νὰ ζῶ μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, μία χαρὰ καὶ ἕνα κουράγιο νὰ σκηνώνουν ὁλημερὶς μέσα μου ἀπ’ τὸν Θεό. Καί ἔνιωθα τὸ πρωί, τὸ μεσημέρι, τὸ βράδυ, ὅλη ἡ ἡμέρα μου νὰ εἶναι μία προσευχή, μία ἀέναη παρουσία Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Κι ὅλη τὴ νύχτα μπορεῖ τὸ σῶμα μου νὰ ἀναπαύεται καὶ νὰ κοιμᾶται, ὅμως τὸ πνεῦμα μου ἀγρυπνεῖ καὶ μιλᾶ στὸν Θεό. Καὶ ἡ καρδιά μου γέμιζε μὲ
οὐράνια ἀγάπη“.
Αμβλώσεις: “Η έσχατη ανομία” (Κωνσταντίνος Καρακατσάνης, τ. καθηγ. Πυρηνικής Ιατρικής στο Α.Π.Θ.)

«Το βιβλίο τούτο είναι μία καθαρή, πανίσχυρη και διαυγέστατη φωνή. Φωνή τού Θεού μας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, αλλά και φωνή τής συνειδητής, της αληθινής, της ειλικρινούς ιατρικής επιστήμης… Ένα πλήρες σύγγραμμα που εξετάζει από κάθε πλευρά την ανομία τής αμβλώσεως και οδηγεί ιατρούς και γονείς σε δρόμο σωτηρίας». (Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς)

Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη“
Θέλω Μπαμπά ΚΑΙ Μαμά (Christian Flavigny, Παιδοψυχίατρος)

Χρειάζονται τα παιδιά γονείς και των δύο φύλων; Και γιατί;
Εκδόθηκε το ενδιαφέρον βιβλίο του Παιδοψυχιάτρου Christian Flavigny “Θέλω Μπαμπά ΚΑΙ Μαμά”, από τις εκδόσεις “ΠΑΡΡΗΣΙΑ”. Με την άδεια του εκδότη δημοσιεύουμε τον πρόλογο.
Ασκητές μέσα στον κόσμο τ. Γ’ (Ιερόν Ησυχαστήριον «Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Άγιον Όρος)

Ἐκδόθηκε ἀπό τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος) Μεταμόρφωσης Χαλκιδικῆς ὁ Γ΄ τόμος «Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο».
Λόγος Εγκωμιαστικός εις τα Εισόδια της Κυρίας ημών Θεοτόκου (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)

«Εἶναι ἀδύνατον ἡ θεία χάρις νὰ προσεγγίσῃ τὸ ψευδές, τὸ πλαστὸν προσωπεῖον τοῦ συναισθηματικῶς πεφορτισμένου ἀνθρώπου».
ἐκδ. «Ἔρεισμα» (Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Πατρῶν),
σειρὰ: “Κολλυβαδικὴ Γραμματεία-1”,
Ἀθῆναι, Nοέμβριος 2018
«Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων» (π. Πλακίδας Deseille)

Συλλογή ομιλιών του π. Πλακίδα σε μοναχούς και σε απλούς πιστούς, που ξεκινούν από την εορτή των Εισοδίων, διέρχονται τις εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων και καταλήγουν στην Υπαπαντή του Κυρίου.
σελ. 128 | 14 x 20 εκ.
…Η ευδοκία του Πατρός αναπαύεται στην αναστημένη με τον Χριστό ανθρωπότητα, αυτή που είναι ένα μαζί Του, που έχει γίνει μέλος του Σώματός Του, όλη Χριστός. Σ’ αυτόν τον Χριστό, τον ενωμένο με όλους τους ανθρώπους που θα έχουν αποδεχθεί να μετάσχουν στο μυστήριο του θανάτου και της Αναστάσεώς Του, στην αναστημένη ανθρωπότητα βρίσκει ο Πατήρ τη χαρά Του…
Κείμενα πυρπολούμενα από την αγάπη τού Θεού, στα οποία ο π. Πλακίδας με μοναδικό τρόπο μυσταγωγεί τον αναγνώστη στα νοήματα των εορτών, επιχειρώντας βαθύτατες θεολογικές τομές, με τρόπο όμως απλό και εύληπτο, όπως μόνο οι αληθινά μεγάλοι, οι πολύ προικισμένοι χαρισματούχοι μπορούν να κάνουν.
Ο φόβος κατά τους Πατέρες

Τό βιβλίο αὐτό γράφτηκε μετά ἀπό παράκληση πολλῶν χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦσαν νά ἐνημερωθοῦν ὑπεύθυνα ἀπό τή σκέψη καί τή γραφίδα τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκλησίας μας, σχετικά μέ τήν προέλευση καί τήν ἐπιρροή πού ἀσκεῖ στήν πνευματική ζωή τῶν πιστῶν, ὁ φόβος, αὐτό τό φορτικό καί ἀνεπιθύμητο γιά κάθε ἄνθρωπο συναίσθημα.
Οἱ ἐκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ” ἀνταποκρινόμενες στό αἴτημα αὐτό, μέ τήν παροῦσα μελέτη, ἐρευνοῦν τήν προέλευση καί τήν παθολογία ἤ καί τή χρησιμότητα τοῦ φόβου κάτω ἀπό τό φῶς τῆς ἁγιοπνευματικῆς σκέψης καί ἀντιμετώπισης.
Ἕνα βιβλίο πού φωτίζει χριστοκεντρικά ὅλες τίς πλευρές τοῦ θέματος καί βοηθάει στή σωστή τοποθέτηση τῶν βιωμάτων τοῦ πιστοῦ λειτουργώντας, ὡς λαμπτήρας καί ὁδηγός στά ἄγνωστα καί ἐσώτερα σημεῖα τῆς ὕπαρξης τοῦ μεταπτωτικοῦ ἀνθρώπου.

Εκδόσεις “Ετοιμασία” – Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καρέα Χρονολογία Έκδοσης: Ιούλιος 2019
Ἡ Ἐπιστολὴ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου & ἡ Ἀναθεώρησις τῆς Ἀπολογίας τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἕνας ἄγνωστος κολλυβαδικὸς “διάλογος” περὶ τοῦ κινήτρου τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως.
ἐκδ. «Ἔρεισμα» (Ἱ. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Πατρῶν),
σειρὰ: “Κολλυβαδικὴ Γραμματεία-2”,
Ἀθῆναι, Ἀπρίλιος 2019
Τα πάθη και η θεραπεία τους (Ιερομόναχος Βενέδικτος Αγιορείτης)

“… Ούτε ακάθαρτος καθρέπτης μπορεί να δεχθή τις αντανακλάσεις των εικόνων, ούτε ψυχή που είναι κατειλημμένη από τις βιοτικές φροντίδες και σκοτισμένη από τα πάθη τον σαρκικού φρονήματος, μπορεί να υποδεχθή τις ελλάμψεις του Αγίου Πνεύματος”.
(Μ. Βασιλείου, επιστολή 210, Προς τους λογιωτάτους της Νεοκαισαρείας, ΕΠΕ 3,188)
Οι δύο Κανόνες (Πεζός και Ιαμβικός) των Θεοφανείων (Πρωτ. Αθανάσιος Στ. Λαγουρός)

ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤHN ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚH
ἐπὶ τῇ βάσει τῆς ἑρμηνείας
τοῦ ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου
Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»
ΑΘΗΝΑΙ 2017
[Νέα ἔκδοση]
Θεοφάνεια: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» καὶ «ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις», ζεῖ καὶ διακηρύττει ἡ Ἐκκλησία. Διαβάστε περισσότερα »
«Ένας άγγελος στην λαβωμένη γη» (Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης)

Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΛΑΒΩΜΕΝΗ ΓΗ
Μαρτυρίες καί θαυμαστά γεγονότα
γιά τόν Ἱεραπόστολο τοῦ Κονγκό
π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη
Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος
«Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός»
Θεσσαλονίκη 2018
Ἐπιμέλεια κειμένων:
Αἰκατερίνη Δημοτζίκη, φιλόλογος
Δημήτριος Ἀσλανίδης, φιλόλογος
Νικόλαος Σιώκης, δρ. νεότερης ἱστορίας
ISBN: 978-618-84045-0-2
© 2018, Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός»
Λαγκαδᾶ 190, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης
Τηλ.: 2310 606920 & 602602
e-mail: iersyn@iersyn.gr
Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» με τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από την κοίμηση του Ιεραποστόλου π. Κοσμά Γρηγοριάτη εξέδωσε νέο βιβλίο με τίτλο «Ένας άγγελος στην λαβωμένη γη».
Στο βιβλίο καταγράφονται ανέκδοτες θαυμαστές εμπειρίες και βιώματα Κονγκολέζων χριστιανών, κληρικών και λαϊκών, καθώς και αποκαλυπτικά σημεία του μάρτυρα Ιεραποστόλου. Διαβάστε περισσότερα »
Οι δύο Κανόνες (Πεζός και Ιαμβικός) της Χριστού Γεννήσεως (Πρωτ. Αθανάσιος Στ. Λαγουρός)

ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
ΣΤHN ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚH
ἐπὶ τῇ βάσει τῆς ἑρμηνείας
τοῦ ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου
Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»
ΑΘΗΝΑΙ 2017
[Νέα ἔκδοση]
Μιὰ ἐνδιαφέρουσα, πρωτότυπη καὶ χρήσιμη ἔκδοση. Ἀπὸ τὸν Πρόλογο παρατίθεται κατωτέρω μικρὸ ἀπόσπασμα:
Ένα παιδί για την αιωνιότητα (Isabelle de Mézerac)

Ένα παιδί για την αιωνιότητα- μια ιστορία ζωής, ένα οικογενειακό δράμα που μεταμορφώνεται σε μεγαλειώδες τραγούδι αγάπης. Πρόκειται για τη συγκλονιστική διήγηση μιας μητέρας που θα χάσει το παιδί της λίγο μετά τον τοκετό. Η ίδια το γνωρίζει αλλά αποφασίζει να το συνοδέψει με όλη της την αγάπη στην σύντομη ζωή του.
Η Ιζαμπέλ ντε Μεζεράκ είναι έγκυος. Της αναγγέλουν ότι το παιδί που περιμένει πάσχει από μια χρωμοσωμική ανωμαλία που θα του επιφέρει το θάνατο. Η ίδια και η οικογένειά της συγκλονίζονται, αποφασίζουν όμως να αντιμετωπίσουν τον προαναγγελθέντα αυτό θάνατο. Σ’ ένα κόσμο που δεν έχει να προσφέρει παρά μόνο την ευθανασία ως λύση σε μια τέτοια δοκιμασία, θα συνοδεύσουν ως το τέλος το παιδί τους, το μικρότερο αδελφό τους, σε μια απίστευτη περιπέτεια που θα μεταμορφώσει και τους ίδιους.
Όπως εκείνοι που συνοδεύουν τους δικούς τους που αναχωρούν μέσα στις μονάδες της παρηγορητικής φροντίδας, στο τελευταίο στάδιο μιας ασθένειας που κράτησε μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα, η συγγραφέας άντλησε, συμπορευόμενη με το καταδικασμένο βρέφος της, μια έξοχη δύναμη για να ξεκινήσει και πάλι σήμερα το δρόμο της ζωής.
Για να ολοκληρώσει τη διήγησή της, η Ιζαμπέλ ντε Μεζεράκ ζήτησε από ένα γιατρό, μαιευτήρα γυναικολόγο του νοσοκομειακού κέντρου της περιοχής, να θεμελιώσει τα λόγια της πάνω στην ιατρική αλήθεια.
Ξεκινώντας με τις σκέψεις ενός ειδικού στην παρηγορητική μέριμνα, αυτό το βιβλίο θέλει να προσφέρει ένα άνοιγμα, μια εναλλακτική λύση, σε όλα τα ζευγάρια που πλήττονται από μια τέτοια δοκιμασία.
Ο Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής (Αρχιμ. Παύλος Νικηταράς)

– Φιλανθρωπία
– Προσευχή
– Προς μία νέα 16 ετών
– Ο Γέροντας προσευχόμενος
– Διάφορα Αποφθέγματα
– Αποφθέγματα των τελευταίων ημερών της ζωής του
Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου “Καππαδοκικά”

Εκδόσεις: "ΤΑΩΣ"
Α΄ έκδ. Νοέμβριος 2017, Β΄ έκδ. Ιανουάριος 2018
Την έκδοση προλογίζει η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος
Επιμέλεια εκδόσεως: Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Μπαρούσης
Ηγούμενος της Ι. Μονής Χρυσοποδαριτίσσης Πατρών, και η περί αυτόν λογία Αδελφότης.
Επιστασία εκδόσεως: Αρχιμανδρίτης Ευδόκιμος Καρακουλάκης
Αλήθεια ποιος είμαι; Τα ανθρώπινα έμβρυα παίρνουν το λόγο (Philippe Anthonioz)

Το βιβλίο αυτό προτείνει μια πρωτότυπη και κατανοητή από όλους προσέγγιση των βασικών ερωτημάτων της βιοηθικής. Κεντρικό ερώτημα, από το οποίο απορρέουν όλα τα άλλα, είναι αυτό που αφορά την υπόσταση του ανθρωπίνου εμβρύου· ή μάλλον την απουσία υπόστασης, σε τέτοιο βαθμό ώστε η πρώτη εβδομάδα της ζωής να είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους αμφισβήτηση. Καθώς το ανθρώπινο πλάσμα αναπτύσσεται συνεχώς από την αρχή του, από τη σύλληψή του, δεν ζητά τίποτε άλλο παρά να συνεχίσει τη ζωή του, θα λέγαμε ότι είναι υποχρεωμένο από τη φύση. Άρα οι αντι-εμφυτευτικές διαδικασίες δεν αφήνουν καμιά ευκαιρία στο παιδί-έμβρυο να επιζήσει. Όσο για τους χειρισμούς που υφίσταται in vitro, και οι οποίοι προκύπτουν από τις τεχνικές της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αυτοί καθιστούν τις περισσότερες φορές το παιδί-έμβρυο υλικό εργαστηρίου. Ωστόσο τα μικρά μας αποδεικνύουν την υιική τους υπόσταση. Αυτά ακριβώς τα παιδιά-έμβρυο, στα κείμενα που είναι γραμμένα υπό μορφή διηγήματος ή μυθιστορήματος -πάντοτε όμως με επιστημονική ακρίβεια- και στα οποία συνυπάρχει το χιούμορ με τη συγκίνηση, μας προσφέρουν υλικό για στοχασμό θεμελιωμένο στις αντικειμενικές πραγματικότητες της ύπαρξής τους και των σύγχρονων δεδομένων της επιστήμης. Από το χάπι της επόμενης μέρας μέχρι τους ανθρώπινους κλώνους και μέσα από τη διαλογή των εμβρύων και τα “παιδιά-φάρμακο”, οι μικροί μας απόγονοι μάς ερωτούν με τόλμη και επιμονή. Θα τους κάνετε την τιμή να απαντήσετε;
Μεταφράστρια: Τσαλίκη – Κιοσόγλου, Πολυξένη
Η Εκκλησία της Ρώμης και ο Επίσκοπός της στα Πρακτικά και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων (Πρωτοπρ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος)

Διπλωματικὴ Ἐργασία στὸ Κανονικὸ Δίκαιο στὸ Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Το λειτουργικόν έργον του Μητροπολίτου Κιέβου Κυπριανού και η εισαγωγή του Σαββαϊτικού τυπικού εις την Λατρείαν (Αρχιμ. Ιώβ Getcha, νυν Αρχιεπισκόπου Τελμήσσου)

Μετάφρασις εκ του γαλλικού υπό του αρχιμανδρίτου της I. Μονής Χρυσοποδαριτίσσης Νικοδήμου
Ο Θεός δεν θέλει τον πόνο των ανθρώπων (Jean Claude Larchet)

Ο Θεός δεν είναι αίτιος του πόνου ούτε θέλει οι άνθρωποι να πονάνε. Επίσης ο πόνος δεν είναι η τιμωρία με την οποία ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο για την αμαρτία του. Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής τονίζει ότι ο Θεός έπλασε το σώμα, αλλά όχι την ασθένεια. «Την εσωτερική μεταβολή της φύσης προς το πάθος, τη φθορά και τον θάνατο δεν την δέχθηκε ο άνθρωπος από τον Θεό». Η αυτονόμηση του ανθρώπου από τον Θεό, η αμαρτία δηλαδή, είναι η αρχή της φθοράς, του πόνου και του θανάτου. Στην κατάσταση της αρχέγονης δικαιοσύνης, στην προ της πτώσεως εποχή, δεν υπάρχει, ούτε φθορά, ούτε πόνος, ούτε θάνατος, αλλά ζωή και περίσσευμα ζωής και προς αυτή την πραγματικότητα έρχεται ο Θεός με την ενανθρώπισή Του να θεραπεύσει και να οδηγήσει τον άνθρωπο «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλά ζωή ἀτελεύτητος».
Με το πρόβλημα του πόνου, την προέλευσή του, τις συνέπειές του και το νόημά του μέσα στη ζωή του ανθρώπου ασχολείται το πολύ ενδιαφέρον αυτό βιβλίο του Ζαν Κλωντ Λαρσέ. Ο εκλεκτός Γάλλος Ορθόδοξος Πατρολόγος με μια εκπληκτική ενάργεια εισδύει σε όλο το πρόβλημα του πόνου, σε κάθε πλευρά του, σε όλο το βάθος του, λες και δεν θέλει να αφήσει γωνιά του ανεξερεύνητη, στην προσπάθειά του να απαντήσει στο ερώτημα «γιατί υπάρχει ο πόνος στη ζωή μας;», να αναζητήσει το νόημά του και να καταδείξει από πότε αρχίζει η συμπόρευση του πόνου με την ανθρώπινη βιοτή. Διαβάστε περισσότερα »
“Αλεξίκακον Φάρμακον”: Κριτικές επισημάνσεις στο περιεχόμενο του έργου του αγίου Αθανασίου του Παρίου (π. Γεώργιος Μεταλληνός)

Κυκλοφόρησε προσφάτως απὸ τις Εκδόσεις Γρηγόρη το βιβλίο του αγίου Αθανασίου του Παρίου «Αλεξίκακον Φάρμακον». Το κείμενο παρατίθεται με απόδοση στην Νέα Ελληνική, ενώ τα προλεγόμενα και η επιστημονικὴ επιμέλεια, έγιναν από τον πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Ο καλοπροαίρετος αναγνώστης θα βρει πολλές απαντήσεις στο ερώτημα γιατί έχουμε φτάσει σε τέτοια πνευματική κρίση στη χώρα μας. (Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ)
«ΑΛΕΞΙΚΑΚΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΝ» ή «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ»
Η αγωνιστική συγγραφική πορεία του Αθανασίου Παρίου ολοκληρώθηκε με το έργο αυτό, που συντέθηκε το 1809 κατά τα κρατούντα, αλλά τυπώθηκε το 1818 μετά την κοίμηση του συντάκτη του (1813) από έναν πιστό μαθητή του, τον Σαμουήλ, «διδάσκαλου τον εξ Άνδρου». Όπως και τα προηγούμενα έργα του, έτσι και το παρόν ήταν ευρύτερα γνωστό από τα αντίγραφά του, που παρεσκεύαζαν οι φίλοι και μαθητές του.
Το «Αλεξίκακον Φάρμακον» συνιστά, κατά κάποιο τρόπο, συνέχεια και περαιτέρω ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας του έργου «Αντιφώνησις» (αρ. 3), καταστέφοντας έτσι τον σθεναρό και αποφασιστικό αγώνα του ακάματου Ιερομονάχου για την προφύλαξη της καθαρότητας του φρονήματος της υπόδουλης και απειλούμενης από τη μετακένωση των ιδεών του δυτικού «κατέναντι», της Ευρώπης, του Διαφωτισμού και της Γ. Ε., Ρωμηοσύνης.
Το έργο σώζεται στο υπ’ άριθ. 2361 χειρόγραφο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, στην Αθήνα, φφ. 39-111. Στο τέλος του έργου προστίθεται, ως παράρτημα, το Μαρτύριο του Νεομάρτυρος Ιωάννου του Κρητός στην Έφεσο, για την ενίσχυση του φρονήματος των Αναγνωστών. Η έκδοση σπονδυλώνεται ως εξής:
Προηγούνται «Προλεγόμενα προς τους φιλαναγνώστας» του εκδότη Σαμουήλ, ο οποίος τιτλοφορεί την έκδοσή του ως εξής: «Αλεξίκακον φάρμακον ή Πνευματικόν Εγχειρίδιον. Συντεθέν υπό του Διδασκάλου Αθανασίου του Παρίου». Ο εκδότης εξαίρει τη σημασία του έργου και αιτιολογεί τον τίτλο του (θεραπεύει «τον βολτερισμόν, ταυτόν ειπείν τον αθεϊσμόν»), εγκωμιάζοντας τον συγγραφέα και διδάσκαλο Αθανάσιο. Το κυρίως έργο φέρει εκτενέστερο τίτλο, που μάλλον ανήκει στον συντάκτη του Αθανάσιο, και δίνει περιληπτικά και το περιεχόμενό του: «Αλεξίκακον φάρμακον, ήτοι Πνευματικόν εγχειρίδιον, διδάσκον εν απλή φράσει, ότι όσοι θέλουσι να είναι και να μένωσι Χριστιανοί, εξ ανάγκης πρέπει να μισούν και να αποφεύγωσι τους αντιλέγοντας και καταφρονητικώς αντιφερομένους εις τας Θείας Γραφάς, αι οποίαι είναι τα βιβλία της Χριστιανικής πίστεως». Το συνοπτικό διάγραμμα του έργου δίνει τήν άκόλουθη εικόνα:
Στο Προοίμιο του έργου ορίζεται ο σκοπός του, που είναι η καταπολέμηση της αθεΐας. Στο α’ κεφάλαιο αναπτύσσεται το θέμα της αθεΐας και ο «Βολταΐρος» χαρακτηρίζεται «αθεώτατος». Το αθεϊστικό πάθος του αποδίδεται στη «μανία» και «παραφροσύνη» του. Το κεφ. β’ ασχολείται με τον Βολταίρο, ενώ επικρίνονται όσοι τον ανέχονται (η Αικατερίνη Β’ της Ρωσίας, π.χ., δεν έπρεπε να δεχθεί τα αθεϊστικά βιβλία του). Στο κεφ. γ’ αποκρούεται η κατά της Αγίας Γραφής επίθεση του Βολταίρου. Ο συγγραφέας κάνει λόγο «περί προφητείας», δηλαδή της «εκ των προτέρων» απόδειξης της αλήθειας των Γραφών, και περί «θαυμάτων», της απόδειξης εκ των υστέρων. Στο κεφ. δ’ κορυφώνεται η αντιβολτερική κριτική. Ο «βολτερισμός» είναι «εσχάτη μωρία, και αλογία, και θρήνων άξιος». Στο κεφ. ε’ αποκρούεται η βολτερική άρνηση της Αναστάσεως του Χριστού και στο στ’ ελεεινολογούνται όσοι αποκλίνουν στον βολτερισμό και συνιστάται στους νέους να μην παρασύρονται από αυτόν. Στον Επίλογο χαρακτηρίζεται ο «βολτερισμός» «απώλεια της ψυχής», έσχατος δηλαδή κίνδυνος για τη σωτηρία του ανθρώπου. Διαβάστε περισσότερα »
Βίος του οσίου Νείλου του μυροβλύτου

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ ὁ ἁγιώνυμος Ἄθως, ὁ νοητὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὡραῖος παράδεισος· ἰδοὺ γὰρ ἐν ταῖς ὑπωρείαις σου ἐξήνθησαν κρίνα ἀειθαλῆ καὶ πανεύοσμα, καὶ ἐν ταῖς κοιλάσι καὶ παραλίοις σου δένδρα οὐρανομήκη καὶ εὐσκιόφυλλα ἀνεβλάστησαν, καρποὺς ἀθανάτους τοῦ Πνεύματος προβαλλόμενα… (ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ἄκρο τῆς χερσονήσου τοῦ Ἄθω, σὲ ἀπόσταση μίας ὥρας περίπου ἀπὸ τὰ Καυσοκαλύβια, πρὸς τὴ Μεγίστη Λαύρα, μέσα σ᾿ ἕνα ἐπιβλητικὰ ἄγριο τοπίο θαυμαστῆς φυσικῆς ὀμορφιᾶς καὶ στὴν κορφὴ ἑνὸς ἀπότομου βράχου, διακόσια πενήντα περίπου μέτρα πάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, κυριολεκτικὰ μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς», βρίσκεται τὸ σπήλαιο τοῦ ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου.
Ὁ ὅσιος Νεῖλος, ποὺ ἀσκήθηκε ἐδῶ, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ «ἀειθαλῆ καὶ πανεύοσμα» κρίνα, ἕνα ἀπὸ τὰ «οὐρανόμηκη καὶ εὐσκιόφυλλα» δέντρα, ποὺ βλάστησαν ἐν ταῖς ὑπωρείαις καὶ ἐν ταῖς κοιλάσι καὶ παραλίοις· τοῦ ἁγιοτόκου Ἄθωνα. Διαβάστε περισσότερα »
Αγ. Αθανάσιος Πάριος, ‘Απολογία Χριστιανική’

Κυκλοφόρησε προσφάτως ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις
Γρηγόρη τὸ βιβλίο τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου «Ἀπολογία Χριστιανική». Τὸ
κείμενο παρατίθεται μὲ ἀπόδοση στὴν Νέα Ἑλληνική, ἐνῶ τὰ προλεγόμενα καὶ ἡ
ἐπιστημονικὴ ἐπιμέλεια, ἔγιναν ἀπὸ τὸν πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό.

Ο Αγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Νέο βιβλίο
Κεντρική διάθεση: Ιερόν Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", 57006 Βασιλικά Θεσσαλονίκης, Τηλ. 23960 41320, fax 23960 41594

(1η έκδοση: Ιούνιος 2015, σελ. 600)
Με την βοήθεια του Θεού, και υστέρα από εργασία πολλών
χρόνων, η Αδελφότητα του Ιερού Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο
Θεολόγος" προβαίνει στην έκδοση του Βίου του Αγίου Παϊσίου του
Αγιορείτου από ιερή υποχρέωση προς τον Άγιο, ο οποίος επί είκοσι οκτώ
έτη την καθοδηγούσε
και ποικιλοτρόπως την ευεργέτησε.
Διαβάστε περισσότερα »
Ακολουθίαι και λόγοι εις τον οσιομάρτυρα Ιάκωβον τον νέον

Εἰσαγωγή, προλεγόμενα, κριτικὴ παρουσίασις κειμένων, νεοελληνικὴ ἀπόδοσις, σχόλια, ἐπίμετρον ὑπὸ τῶν πατέρων τῆς ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν
Εγκώμιον εις τον Απόστολον Ανδρέαν τον Πρωτόκλητον (Νικήτα Ρήτορος του Παφλαγόνος)

Εἰς τὴν μεταποστολικὴν ἐποχήν, ἡ ἀγάπη κάποιων χριστιανῶν πρὸς τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους τοὺς ὡδήγησεν εἰς τὴν ἀποσπασματικὴν γραπτὴν διάσωσιν πολλῶν δευτερευουσῶν πληροφοριῶν περὶ τοῦ βίου των, αἱ ὁποῖαι δὲν εἶχον συμπεριληφθῆ εἰς τὰ θεόπνευστα κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Ὡς μᾶς πληροφορεῖ ὁ Βρεσκίας Φιλάστριος (†390), γνωστὸς ἀμύντωρ τῆς ὀρθοδοξίας τιμώμενος ὡς ἅγιος, ἐκ τοῦ κύκλου τῶν μαθητῶν τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου συνετάχθη κάποιος Βίος τοῦ Πρωτοκλήτου, κατὰ πᾶσαν πιθανότητα σύντομος. Ὅμως οἱ αἱρετικοὶ Γνωστικοί, ἢ κατ’
ἄλλους οἱ Μανιχαῖοι, ἠλλοίωσαν τὸ κείμενον αὐτό.
Η Καταγωγή του Τεχνικού Πνεύματος (Σπύρος Κυριαζόπουλος)

Πως αντελήφθη η Ευρώπη την μίμησιν του Θεού
Το τεχνικό πνεύμα
επικράτησε στην Ευρώπη όταν η λύτρωση που πρόσφερε η Εκκλησία έπαψε να
είναι κέντρο και σκοπός της ζωής των ανθρώπων. Από την άποψη αυτή η
τεχνική παρουσιάζεται σαν διάδοχος του Χριστιανισμού. Αυτό δεν έγινε
όταν η πίστη συνάρπαζε τον άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος αναζήτησε την
σωτηρία του στον κόσμο αυτόν, όταν προσπάθησε να νικήσει τον θάνατο με
τις δικές του δυνάμεις.
Έκδοση Επιστημονικού Τόμου για το Μάθημα των Θρησκευτικών

Η Μεγάλη Εβδομάδα (Αρχ. Μάξιμος Παναγιώτου)

Μεταφραστικό βοήθημα για νέους

(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
ΡΟΔΟΥ)
Ασκητές μέσα στον κόσμο τ. Β’ (Ιερόν Ησυχαστήριον «Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Αγιον Όρος)

Kεντρική – αποκλειστική διάθεση του βιβλίου έχει το Ιερόν Ησυχαστήριον «Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος» Τ.Κ. 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής. Τηλ. 23750.61-592 Φαξ: 23750.61-103
Εκδόθηκε πριν από τέσσερα χρόνια ο πρώτος τόμος των “Ασκητών μέσα στόν κόσμο”, χωρίς μεγάλες αξιώσεις, με σκοπό να διασωθούν αυτά τα γνήσια Χριστιανικά πρότυπα· όμως, παρά πάσαν προσδοκίαν, έγινε δεκτός με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον. Η επίμονη ζήτηση του Δευτέρου Τόμου επέσπευσε την έκδοσή του. Αραγε τί ενδιαφέρον βρήκαν οι αναγνώστες σ’ αυτές τις απλές και ταπεινές ψυχές τών Ασκητών μέσα στον κόσμο;
Διαβάστε περισσότερα »
Το Αγιον Όρος και η παιδεία του γένους μας (Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους)

«Με αφορμή την έναρξη του νέου σχολικού έτους προβάλουμε σήμερα από την ιστοσελίδα μας ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε δάσκαλος, καθηγητής και γονέας που ενδιαφέρεται για το μέλλον των παιδιών του και οραματίζεται τον μαθητή του ως ελεύθερο πρόσωπο που ξεπερνά το θάνατο, που χαίρεται, αγαπά, με ένα πνεύμα που δίδει νόημα στο καθετί. Που γίνεται μεγάλος όταν είναι ο ελάχιστος, ικανός να υποφέρει, να υπομένει και να πεθαίνει για να ζουν οι άλλοι. Να μπορεί τη δύσκολη στιγμή να τα βγάζει πέρα, χωρίς να τα χάνει.
Αυτές τις ημέρες, που βιώνουμε την κατάληξη των ιδεών που εφαρμόζονταν στην παιδεία μας τριάντα χρόνια, είναι χρήσιμο να εξετάσουμε, να ανιχνεύσουμε τα λάθη, να διορθώσουμε τις αιτίες και να επαναφέρουμε το πνεύμα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και του Μακρυγιάννη στα σχολειά μας. Τώρα είναι ίσως η ευκαιρία, που τα δάκρυα της κρίσης έχουν καθαρίσει το βλέμα μας, να δούμε, να μετανοήσουμε. Να επαναφέρουμε την αγωγή των Αγίων μας που περιφρονήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και τότε δεν θα φοβηθούμε κανέναν εχθρό.
Διδαχές αγ. Κοσμά του Αιτωλού

Η πορεία μου στην Ορθοδοξία (Αρχιμ. Πλακίδας Deseille)

Μετάφραση: Αρχιμ. Συμεών Κούτσας (Νυν Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης)
Εκδόσεις Ακρίτας 1999, 168 σελ.
Ιεροί κανόνες και κοσμικοί νόμοι (Πρωτ. Λάμπρος Δ. Φωτόπουλος)

Η Μυστική Ανάγνωσις των Ευχών της Θείας Λειτουργίας (Αρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης, Ηγούμενος Ι. Μονής Χρυσοποδαριτίσσης)

Ωδή στο εφήμερο: Η Λύπη κατά του Πατέρες

Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Καρέα
Η απαλλαγή από τη λύπη δεν είναι αυτοσκοπός για τον άνθρωπο, αλλά την επιδιώκει κανείς, για να ανοίξει χώρο μέσα του, ώστε να εγκατοικήσει εκεί η ευδόκιμη λύπη. Αυτή η ευλογημένη λύπη μπορεί να γίνει γόνιμο έδαφος, στο οποίο αργότερα θα φυτρώσει η αληθινή χαρά των κατά Θεόν και εν Χριστώ, πενθούντων. Είναι η χαρά αυτή, η οποία στη γλώσσα των Πατέρων της Εκκλησίας μας ονομάζεται χαροποιόν πένθος ή χαρμολύπη. Είναι δηλαδή, η μετάνοια και η αίσθηση της απομάκρυνσης του ανθρώπου από τις προδιαγραφές της δημιουργίας του, από τη ζωή της Τριαδικής και αιώνιας Αγάπης.
(Εκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ“)
Ποιός είμαι εγώ; (Άρης Ζεπάτος)

Αμέτρητες φορές λέμε εγώ και θεωρούμε πασίδηλη την έννοιά του. Έτσι πολύ εύκολα προχωράμε πιο πέρα. Όμως εδώ κρύβεται κάτι το άγνωστο που μας αφορά άμεσα. Ανάγκη λοιπόν να ρωτήσουμε. Τί είναι το λεγόμενο εγώ; Ποιός λέγει εγώ; Αν δεν προσδιορίσουμε ποιός λέγει εγώ δεν μπορούμε να μελετήσουμε τον εαυτό μας δεν μπορούμε να βελτιωθούμε γιατί πάντα θα μας διαφεύγει η απάντηση στα ερωτήματα ποιός θα βελτιωθεί; ποιός θα μάθει; ποιός θα ερευνήσει; Αλήθεια ποιοί είμαστε; Ποιός αναρωτιέται ποιός είναι;
Ενημερωτικό φυλλάδιο για την εταιρία ‘Σκοπιά’ των ‘Μαρτύρων του Ιεχωβά’ (Ιερός Ναός Παναγίας Φανερωμένης – Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης)

Προσδοκώ ανάσταση νεκρών – Η ανάσταση των νεκρών κατά τους Πατέρες

[…] Το πάθος και η Ανάσταση του Χριστού είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρούμενα γεγονότα, με τα οποία κορυφώνεται το κοσμοσωτήριο έργο της επί γης παρουσίας Του. Όπως η Ανάσταση του Χριστού είναι επακόλουθο του Σταυρικού θανάτου Του, έτσι και το πέρασμα του ανθρώπου από την επίγεια ζωή προς την αιωνιότητα δεν είναι αφανισμός, αλλά υπέρβαση της επίγειας φθοράς και “ένδυση της αφθαρσίας”.
Η Ανάσταση των νεκρών είναι βασική αλήθεια της πίστεώς μας. Χωρίς τη βεβαιότητα της ανάστασής μας, η πίστη μας, λέει ο Απόστολος, δεν έχει κανένα νόημα και είναι μάταιη. “Αν”, λέει, “είναι αδύνατη η ανάσταση, τότε λοιπόν, ούτε ο Χριστός αναστήθηκε, αφού κι Εκείνος είχε σώμα σαν το δικό μας. Αλλά, αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός, είναι χωρίς νόημα και χωρίς περιεχόμενο το κήρυγμά μας και κούφια η πίστη μας, εφόσον αυτή βασίζεται και θεμελιώνεται στην Ανάσταση του Χριστού… Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα, διότι ο Χριστός αναστήθηκε και όπως οι πρώιμοι καρποί, που ωριμάζουν πριν από τους άλλους και μας προαναγγέλλουν ότι θα ακολουθήσει και ολόκληρη η συγκομιδή, έτσι και ο Χριστός αναστήθηκε πρώτος από τους άλλους και βεβαιώνει με την Ανάσταση Του, ότι θα ακολουθήσει η ανάσταση και των άλλων νεκρών…”. […]
Απολυτίκιον (Αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ιεράς Μονής Ιβήρων)

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Βασιλείου, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, Αγίου Όρους, “Απολυτίκιον, Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός”.
(Εκδ. Ιερά Μονή Ιβήρων)
Πνευματικές Νουθεσίες (Όσιος Μακάριος της Όπτινα)


(Εκδότης: Ι. Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ)
Η Μετάβαση του Καταναλωτικού Ανθρώπου (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος)

Νέο βιβλίο δοκιμίων του Κώστα Τσιρόπουλου
[…] Η συμφιλίωση τον ανθρώπου με τον κόσμο αυτό οδήγησε σε συμφιλίωσή του με τον θάνατο. Ετούτη η συγκλονιστική συμφιλίωση -που για αιώνες αναχαίτιζε η θρησκεία του Χριστού- οδήγησε σε μιαν αποκρουστική συμφιλίωσή του με τα στοιχεία του κόσμου. Και μετά τρεις κατεδαφιστικούς πολέμους μέσα στον 20ό αιώνα μετά Χριστόν, έπεσε η ανθρωπότητα ολόκληρη στην λατρεία, στην ηδονή της κατανάλωσης. Στην συμφιλίωσή της με τον κόσμο και με τον θάνατο.
Ωστόσο, και ο άνθρωπος – καταναλωτής εξακολουθεί να πεθαίνει. Φοβάται τον θάνατο, τρομάζει από το Μηδέν πού πιστεύει πως τον αναμένει κι αναρωτιέται: αφού τόσο επίμονα στηρίζεται στην ηδονή της κατανάλωσης -και επομένως στην απόλαυση του κόσμου αυτού των αισθητών- γιατί τόσο φοβάται τον θάνατο, δηλαδή: την μοίρα του. Αν δεν πλάστηκε για να νικήσει τον θάνατο, όπως διδάσκει και βεβαιώνει ο Χριστός, τότε για ποιο βαθύτερο λόγο φοβάται την μοίρα του; Ή μήπως η μοίρα του είναι άλλης μορφής κι εκείνος έχει -μέσα στην ζάλη των υλικών απολαύσεων-, καταφρονήσει την μοίρα του, την ανάστασή του, την αιωνιότητά του, την πάνσεπτη πραγματικότητα που βρίσκεται πάνω από την εύθρυπτη πραγματικότητα του κόσμου ετούτου των υλικών;
[…]
Η αγιότητα είναι κατορθωτή σήμερα; (μοναχός Μωυσής αγιορείτης)

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος, ο αδικημένος άγιος (Πρωτ. Ιωάννης Φωτόπουλος)

Το ρόδο των Χριστουγέννων (Σέλμα Λάγκερλεφ)

Αντιπροσωπευτικό κείμενο της Λάγκερλεφ για τον εξαίσιο λυρισμό του και τη βαθειά χριστιανική του κατάνυξη. Μαρτυρά την δύναμη που κρύβουν η καλωσύνη κι η πίστη. Κι ακόμη πως ο Θεός με τη μακροθυμία και τη σοφία Του κρίνει τους αμαρτωλούς και καμιά φορά τους κάνει άξιους για τα μεγάλα θαύματα.
Διαβάστε περισσότερα »
Πρακτικά της ημερίδος «Γλώσσα και Λατρεία – νοησιαρχία ή μέθεξις;»

Εξεδόθη από τον Ι. Ναό Αγ. Παρασκευής Αττικής, ο τόμος με τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ της Ημερίδος «ΓΛΩΣΣΑ και ΛΑΤΡΕΙΑ – νοησιαρχία ή μέθεξις;»,
Μαρτύριον (πρώτον) του Αποστόλου Ανδρέου

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ – ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Εισαγωγή, νεοελληνική απόδοσις, σχόλια, υπό των πατέρων της Ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερών.
Εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ”
Σειρά: “Άνθη Ευσεβείας” – 12
Τα Δύο Ακρα, Οικουμενισμός & Ζηλωτισμός (Αρχ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

Αντιμετώπιση των δύο άκρων, του Οικουμενισμού και του Ζηλωτισμού, υπό το πρίσμα της Διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων
Μυστικά άνθη (Φώτης Κόντογλου)

“Τί είναι τα “Μυστικά Ανθη”; Ένα στεφάνι, καμωμένο από λουλούδια λογισμών κι αισθημάτων, κομμένα από τον πάντερπνο κήπο της όλης συγγραφικής παραγωγής Του Κόντογλου…” (Εκ του προλόγου του εκδότη)
Πνευματικό Αλφάβητο (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)


ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, 1996
«Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση-γυμναστική; Είναι η γιόγκα ως μυϊκή άσκηση κατάλληλη για τη βελτίωση της υγείας;» (Χρήστος Ταγαράκης, ερευνητής αθλητιατρικής)

Πανελλήνια Ένωση Γονέων για την Προστασία του Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού της Οικογενείας και του Ατόμου.
Ιδρυτής: π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (+)
Πρόεδρος Πνευμ. Σ.: π. Κυριακός Τσουρός, Δρ. Θεολ. -Πρόεδρος Δ. Σ.: Κωνσταντίνος Παπαχριστοδούλου, πτ. Θεολ.
Μεσογείων 429, 153 43 Αγία Παρασκευή, Τ.Θ. 60120, 153 42, Τηλ.: 210 6396 665, 210 6082 271, Fax: 210 6082 219, www.ppu.gr
Αγία Παρασκευή, Φεβρουάριος 2010
Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι εκυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις μας το βιβλίο του κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΑΓΑΡΑΚΗ, ερευνητού αθλιατρικής, «ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΓΚΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ – ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ; Είναι η γιόγκα ως μυϊκή άσκηση κατάλληλη για τη βελτίωση της υγείας;».
Διαβάστε περισσότερα »
Ναι ή όχι στην «Μετάφραση» της Λειρουργικής Γλώσσης – Ένα ερωτηματολόγιο (π. Αθανάσιος Στ. Λαγουρός)

Το παρόν τευχίδιο αποτελεί κατά βάσιν ανάτυπο άρθρου, υπό μορφήν ερωτηματολογίου, δημοσιευθέντος στο περιοδ. «Χριστιανική Βιβλιογραφία» (τ. 42, Ιαν. – Μάρτ. 2009). Λίγα συμπληρωματικά ερωτήματα δημοσιεύθηκαν στο μεθεπόμενο τεύχος (44, Ιούλ. – Σεπτ. 2009). Τέλος εδώ ενώθηκαν, αναπτύχθηκαν κάπως περισσότερο και εμπλουτίσθηκαν με μερικές διευκρινίσεις, αφού δεν εμποδίζει ο πιεστικός χώρος του περιοδικού. (…)
«Εχθρός του λαού»: Η σταυρική πορεία του Αγίου Νεομάρτυρα π. Παύλου Ανσίμωφ (1891-1937)

Συγγραφέας: Γεώργιος Π. Ανσίμωφ
Μετάφραση: Ναταλία Νικολάου
Επιμέλεια: Αρχιμ. Νεκτάριος Αντωνόπουλος, Ηγούμενος Ι.Μ. Σαγματά
«Συνταρακτικά περιστατικά φυλακισμένων Ρουμάνων Ομολογητών και Μαρτύρων του 20ου αιώνα» (Ιωάννης Ιανολίδε)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ από το βιβλίο του Ρουμάνου Ομολογητή, Ιωάννη Ιανολίδε, μετάφραση π. Κyprianos Staicou.
Βίος και συγγράμματα Νικοδήμου του Αγιορείτου (Κλήμεντος Ζέντεργολμ, ιερομονάχου της Όπτινα)

Με αφορμή τα 200 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Νικοδήμου, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ”, μια άγνωστη (στην Ελλάδα) βιογραφία του μεγάλου αυτού διδασκάλου της Εκκλησίας μας, που συνέγραψε ο ιερομόναχος της Όπτινα Κλήμης Ζέντερχολμ και εξεδόθη στην Μόσχα. Η επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης έγινε από τους πατέρες της Ι.Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών.
Εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ”
”Πάτερ ημών” κατά τους Πατέρες

“Το “Πάτερ ημών” δόθηκε και για τους τέλειους και για τους αμαρτωλούς. Ώστε οι τέλειοι, γνωρίζοντας Τίνος είναι υιοί, να φροντίσουν να μην χάσουν την υιότητα. Και οι αμαρτωλοί, αποκαλώντας αναξίως Πατέρα Εκείνον που πολλές φορές έχουν λυπήσει, να ντραπούν και να έλθουν σε μετάνοια“. (Αββάς Βαρσανούφιος)
Περιεχόμενα:
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: Ερμηνεία στο “Πάτερ ημών”
ΑΓΙΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΝΟΤΑΡΑ: Ερμηνεία του “Πάτερ ημών”
ΑΓΙΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ: Ερμηνεία του “Πάτερ ημών”
ΑΒΒΑ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ: Η Κυριακή Προσευχή
Διαβάστε περισσότερα »
Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων – Εισαγωγή στην ασκητική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Β’ ΤΟΜΟΣ) (Jean Claude Larchet)

Βιβλιοπαρουσίαση από τον Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεο
Από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος εξεδόθη ένα δίτομο έργο του Jean Claude Larchet με τίτλο «Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων» και υπότιτλο «Εισαγωγή στην ασκητική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Το δίτομο αυτό έργο παρουσιάσθηκε κατά επίσημο τρόπο στην Αρχαιοελληνική Εταιρεία στην Αθήνα την 7η Απριλίου 2009. Μεταξύ των παρουσιαστών είχα την τιμή να συμμετέχω και ευθύς αμέσως δημοσιεύω τα βασικά σημεία του κειμένου μου.
Αγίου Μάρκου του Ασκητού: Περί των ακουσίων θλίψεων (Μοναχού Παϊσίου Καρεώτου)

Με την παρούσα έκδοση ο μοναχός Παΐσιος Καρεώτης, θέλησε να κοινοποιήσει την πνευματική ανάπαυση που δέχθηκε μελετώντας το ιερό κείμενο του αγίου Μάρκου του Ασκητού. Πνευματική ανάπαυση που θα δεχθεί, θεωρούμε, και όποιος άλλος μελετήσει αυτό το σπάνιο βιβλίο. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα και ελπίζουμε ο αναγνώστης να αποκομίσει την ψυχική ωφέλεια που αποκομίσαμε κι εμείς.
(Η Αλλη Όψις)
Αι αιρέσεις του Παπισμού (Σεβασμ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ)

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ για την ευλογία δημοσίευσης του βιβλίου του, “Αι αιρέσεις του Παπισμού”.
Ο Παπισμός χθές και σήμερα (Ιερά Μονή Παρακλήτου)

Η Ιερά Μονή Παρακλήτου, ευρισκομένη εις τον Ωρωπόν Αττικής, εξέδωσε προσφάτως θαυμάσιον και διαφωτιστικόν φυλλάδιον (48 σελ., Α’ έκδοσις Ιούνιος 2009, 10.000 αντίτυπα), υπό τον ως άνω τίτλον, το οποίον διανέμετε δωρεάν. Παραθέτομεν εν συνεχεία το περιεχόμενό του, προς ευρυτέραν διαφώτισιν του πιστού λαού του Κυρίου.
”Εκ του αμαξιδίου” (Παύλος Κούλης, 1946-1992)

Ένας σύγχρονος Ιώβ
O Παύλος Κούλης γεννήθηκε το 1946 στην Πάτρα. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας και είχε άλλα 5 αδέλφια. Από μικρός ζούσε την εκκλησιαστική ζωή. Ενώ τελείωνε τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή Αθηνών, σε ηλικία 23 ετών, διαπιστώνεται ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας με τις γνωστές συνέπειες (σταδιακή παράλυση σε όλο το σώμα). Η διάγνωση της ασθένειας αυτής έγινε την 13η Μαΐου 1969 και έκτοτε ο αγωνιστής Παύλος εόρταζε κάθε χρόνο την «επέτειο της ασθενείας του» και μάλιστα την 13 Μαΐου 1989 με την συμπλήρωση εικοσαετίας από τότε, ετέλεσε ευχαριστήρια πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στην οποία κάλεσε και φίλους του να συνεορτάσουν και ως καλλίφωνος έψαλε μόνος του όλη την ιερή ακολουθία, με συγκίνηση και κατάνυξη, ενώ έλαμπε από αγαλλίαση.
Το βιβλίον των θαυμάτων του μακαρίου Αποστόλου Ανδρέου (Γρηγορίου Τουρώνης)

Εισαγωγή, μετάφρασις, σχόλια υπό των πατέρων της ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερών
Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ» 2008
Σειρά «ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ» Ι’ (10)
Ωριγένης και αποκρυφισμός (Μον. Αρσένιος Βλιαγκόφτης)

Εισήγηση στην “ΙΘ’ Πανορθόδοξον Συνδιάσκεψιν Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων διά θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας“, που πραγματοποιήθηκε 29 Οκτωβρίου -1 Νοεμβρίου 2007 στο Ιερόν Προσκύνημα Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, Ν. Προκόπιον Ευβοίας.
Γενικό θέμα Συνδιασκέψεως: Εσωτερισμός.
Ο τίτλος της εισηγήσεως, που δημοσιεύεται εδώ, ήταν: “Εσωτερισμός και Νεοωριγενισμός. Τότε και σήμερα῾
Ημερολόγιον († Αρχιμ. Θεόκτιστος Αλεξόπουλος)

Το κείμενο αυτό, είναι το ημερολόγιο ενός μοναχού, ο οποίος πολέμησε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο (τότε) μοναχός ήταν αρκετές δεκαετίες ηγούμενος της Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, στην Στεμνίτσα Αρκαδίας (απέναντι απο την μονή Φιλοσόφου και το κρυφό σχολειό). Πρόκειται για τον Γέροντα Θεόκτιστο Αλεξόπουλο. Το ημερολόγιο αυτό αποτελεί μία αξιόλογη πηγή ιστορικών στοιχείων για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Η αναδημοσίευση της μαρτυρίας/βιβλίου του γίνεται με ευλογία του π. Θεοκτίστου που είχε δώσει όσο ζούσε.
Διαβάστε περισσότερα »
Ευλογημένο καταφύγιο (Φώτης Κόντογλου)

Ασκητές μέσα στον κόσμο (Ιερόν Ησυχαστήριον «Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Άγιον Όρος)

Kεντρική – αποκλειστική διάθεση του βιβλίου έχει το Ιερόν Ησυχαστήριον «Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος» Τ.Κ. 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής. Τηλ. 23750.61-592 Φαξ: 23750.61-103
Η αγάπη σείει την γη (+ Θεόκλητος Διονυσιάτης μοναχός)

Αποσπάσματα από θεολογικό δοκίμιο μετά τους σεισμούς στην Θεσσαλονίκη.
Ο πορισμός των θλίψεων (Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Εκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»
Σειρά: Σελασφόρα 1
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου
Καρέας 2004
Θεανθρώπινη καθολικότητα ή πανθρησκειακή παγκοσμιότητα; (Πρωτ. Ιωάννης Φωτόπουλος)

Κριτικές τοποθετήσεις στο βιβλίο «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία» του Αρχιεπ. Αλβανίας κ. Αναστασίου
Τα όνειρα (+ Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος)

Χθες το βράδυ αναγνώστα, ίσως είδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου. Αν σκεφθής τώρα και προσπαθήσης να μετρήσης όσα όνειρα είδες κατά την διάρκεια του βίου σου, ασφαλώς δεν θα το κατορθώσης, γιατί ο αριθμός τους δεν έχει τελειωμό. Και δεν βλέπεις μόνο εσύ όνειρα, αλλά και όλοι οι συνάνθρωποί σου.
Δεν υπήρξε άτομο, που να μην είδε όνειρα. Πολλοί μάλιστα βλέπουν συνέχεια δύο και τρία όνειρα την νύκτα. Αφήνω δε, ότι οι περισσότεροι “ζουν με όνειρα“.
Μερικοί συνήθως, δίνουν σ’ αυτά μεγάλη σημασία και αναστατώνουν πολύ τη ζωή τους. Γι’ αυτό ανησυχούν και αγωνιούν, όταν ξυπνήσουν.
Την μεν νύκτα ονειρεύονται, την δε ημέρα την διαθέτουν για να τα εξηγήσουν. Το πρωί τα ανακοινώνουν σε όποιον βρουν μπροστά τους. Τρέχουν σε μάντισσες και συμβουλεύονται ονειροκρίτες. Αν πη κάποιος το όνειρο του, αμέσως μερικοί από τους παριστάμενους θα προσπαθήσουν να του το εξηγήσουν. Άλλοι όμως θ’ αντιδράσουν, γιατί δεν παραδέχονται τα όνειρα και τις διδόμενες σ’ αυτά ερμηνείες.
Είναι πολλοί οι άνδρες και προ παντός οι γυναίκες, που δίνουν μεγάλη πίστη στα όνειρα. Εξ’ αντιθέτου άλλοι δεν δίνουν καμιά σημασία στα όνειρα και χαρακτηρίζουν ως προληπτικούς εκείνους, που τα παραδέχονται. Το θέμα των ονείρων είναι σκοτεινό. Γι’ αυτό, γύρω από αυτό υπάρχει μεγάλη σύγχυσις, άγνοια και διχογνωμία. Δεν γνωρίζει κανείς τι να πράξη σχετικώς: Να τα παραδέχεται ή να τα απορρίπτη; Να τα προσέχη ή να αδιαφορεί; Να πιστεύει σ’ αυτά ή όχι;
Τι συμβαίνει άραγε και πως εξηγείται το όντως περίεργο φαινόμενο των ονείρων;
Καταλαβαίνεις επομένως, αναγνώστα, ότι αυτό το ζήτημα μας ενδιαφέρει όλους. Γι’ αυτό, όσα γράφουμε στο παρόν βιβλιαράκι έχουν σκοπό να αποκτήσωμε πραγματική γνώση και να μάθομε την αλήθεια, όσον αφορά τα όνειρα. Θα σε παρακαλέσω, λοιπόν, να δώσης την δέουσα προσοχή. Άλλωστε το πραγματευόμενον σ’ αυτό το θέμα των ονείρων είναι τόσο ζωηρό, ώστε προκαλεί πάντοτε ενδιαφέρον.
Στις μέρες μας μάλιστα, είναι ανάγκη να διαβαστή το βιβλίο αυτό από όλους, διότι ο Σατανάς κάνει μεγάλη θραύση με τις λεγόμενες “φωτισμένες”. Τι είναι αυτές; Οι γυναίκες αυτές, από τις οποίες γέμισαν οι πόλεις και ιδίως η Αθήνα, νομίζουν, ότι η Παναγία επικοινωνεί με αυτές δια μέσω ονείρων. Γι’ αυτό ξυπνούν κάθε βράδυ και γράφουν τα όνειρα που είδαν. Ολόκληρα τετράδια και βιβλία γεμίζουν. Αυτές δεν είναι φωτισμένες, αλλά σκοτισμένες. Τις σκοτίζει και τις πλανά ο σατανάς. Αυτές έχουν ένα εωσφορικό εγωισμό και δεν ακούνε συμβουλή Πνευματικού και Εκκλησίας. Προχωρούν στην απώλεια. Κρίμα!
Γεροντικό του 20ού αιώνος (Κλείτος Ιωαννίδης)

Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, 2007
Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα (Αδελφής Μαγδαληνής)

Ο Άδης της πλεονεξίας

Κείμενα και ερμηνευτική απόδοση
Αδελφότης Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα.
Εκδόσεις “Ετοιμασία“, ΣΕΙΡΑ ‘ΣΕΛΑΣΦΟΡΑ’ 2008, σελ. 80, Τιμή: 3 Ευρώ
Περιεχόμενα βιβλίου:
α) Περί πλεονεξίας (Αντίοχου Μοναχού)
β) Ομιλία Βασιλείου του Μεγάλου, στο χωρίο του Ευαγγελίου
“Καθελώ μου τας αποθήκας και μείζονας οικοδομήσω” (Λουκά 12, 18)
και για την πλεονεξία
γ) Διηγήσεις για την πλεονεξία από την Αγία Γραφή
δ) Πως αγωνίστηκαν οι άγιοι ενάντια στην πλεονεξία και την φιλαργυρία
(Διηγήσεις από τον Συναξαριστή και το Γεροντικό)
Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 (Νικόλαος Δ. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγός ε.α.)

«Εγκεφαλικός θάνατος» και Μεταμοσχεύσεις Οργάνων – Ιατρική και Φιλοσοφική θεώρηση (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης, Καθηγητής Πυρηνικής Ιατρικής, Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ)

Εκδόσεις Αγιοτόκος Καππαδοκία, Θεσσαλονίκη 2008)
Προσκύνημα στην Πόλη

- Αγία Σοφία
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Η Μονή της Χώρας
- Παναγία των Βλαχερνών
- Η Ζωοδόχος Πηγή Μπαλουκλί
- Ο Αγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς
Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου (Ιερομόναχος Ισαάκ)

Μια συστηματική βιογραφία του Γέροντα Παϊσίου. Πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο που έχει κυκλοφορήσει για τον Γέροντα Παϊσιο. Το έχει γράψει ο π. Ισαάκ ο οποίος ήταν ένας χαρισματικός γέροντας και κοιμήθηκε πριν λίγα χρόνια με αποτέλεσμα να μην προλάβει να τελειώσει την συγγραφή αυτού του βιβλίου. Έτσι την ολοκλήρωσαν τα πνευματικοπαίδια του με κάποια καθυστέρηση. Το βιβλίο είναι δεμένο, έχει αρκετές ανέκδοτες φωτογραφίες του γέροντα, πολύ όμορφη γραμματοσειρά και όμορφα σχέδια. 717 σελ.

Κεντρική – αποκλειστική διάθεση του βιβλίου:
Ιερόν Ησυχαστήριον Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος,
63088, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής
Τηλέφωνον: 2375061592
Τηλεομοιότυπον (FAX) 2375061103
Εμπειρίες της Χάριτος του Θεού (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Η Συγκατάβαση του Θεού και η Ευθύνη του Ανθρώπου († Αρχ. Χριστόδουλος Φάσσος)

‘Εγκεφαλικός θάνατος’: Ταυτίζεται με το θάνατο του ανθρώπου; Ιατρική και φιλοσοφική θεώρηση (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης, αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Πυρηνικής Ιατρικής, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης)

Το ερώτημα κατά πόσον ο αποκαλούμενος «εγκεφαλικός θάνατος» συνιστά το θάνατο του ανθρώπου απασχολούσε από πολλά έτη το συγγραφέα του βιβλίου. Αφορμή όμως για την συγγραφή της μικρής αυτής μελέτης απετέλεσαν διάφορα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία τα όργανα των Ελλήνων αποτελούν «εθνικό πλούτο», εισηγήσεις για νομοθετική ρύθμιση της αγοραπωλησίας ανθρωπίνων οργάνων, όπως επίσης και η νομοθετική κάλυψη της αποκαλούμενης «εικαζόμενης συναίνεσης».
Ορθόδοξη ανθρωπολογία και μεταμοσχεύσεις ζωτικών οργάνων (Μοναχός Δαμασκηνός Αγιορείτης)

Μεταμοσχεύσεις. Ένα θέμα που χρόνια τώρα βρίσκεται στην επικαιρότητα. Τόσο, που θεωρείται φυσικό και αυτονόητο: μια πολύ φυσιολογική και τρέχουσα πραγματικότητα, που το μόνο πρόβλημα της είναι η έλλειψη ικανού αριθμού μοσχευμάτων.
– Μεταμοσχεύσεις από ζώντες δότες;
– Μοσχεύματα από “νεκρούς” δότες;
Κάποιοι γνωρίζουν. Λίγοι προβληματίζονται. Για τους πολλούς δεν υφίσταται διαφορά.
Ίσως όμως τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά. Ίσως τα θεολογικά και ηθικά διλήμματα που εγείρονται να ξεπερνούν την τρέχουσα καθημερινή μας ηθική, την όποια συμβατική ή όχι πίστη μας.
Στο βιβλίο αυτό, ο αγιορείτης π. Δαμασκηνός θέτει “τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων» και μας ξεναγεί στις ατραπούς των επιπτώσεων των επιτευγμάτων της σύγχρονης ιατρικής στον τομέα των μεταμοσχεύσεων. Μαζί του φέρει τη σοφία των Πατέρων, της Ορθόδοξης Παραδόσεως, των συγχρόνων εκκλησιαστικών συγγραφέων, καθώς και τις απόψεις πλήθους θύραθεν και μη ειδικών.
Ένα βιβλίο που μας αφορά όλους -ως πιστούς και ως Εκκλησία.
Οι γκουρού και ο Χριστός (Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Δρ. Θ.)

Έκδοση
«ΤΑ ΕΝΔΕΚΑ ΕΩΘΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ»: Πατερική ερμηνεία των αναστασίμων ευαγγελικών διηγήσεων (Πρεσβ. Σταύρος Τρικαλιώτης)

Το παρόν πόνημα είναι ένα πρωτότυπο έργο που χρειάστηκε πολύ κόπο, λεπτή προσοχή, κατά τον Αγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό, και θυσιαστική προσφορά στο ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας μας.
Αναφέρεται στα τόσο βαρυσήμαντα Αναστάσιμα Εωθινά Κείμενα, που είναι αχώριστα συμπεπλεγμένα με τη θεόπνευστη λατρεία μας. Τα Εωθινά μέσα σ’ αυτόν τον αγιοπνευματικό χώρο μπορούν να γίνουν κατανοητά και μεθεκτά με την άχτιστη χάρη που περικλείουν, από όλους ανεξαιρέτως τους πιστούς.
Διαβάστε περισσότερα »
Μνησικακία και συγχωρητικότητα (Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

“Ομιλία εικοστή”
Ερμηνευτική απόδοση: Αδελφότης Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα.
Προλογικά
Ἡ μνησικακία θεωρεῖται καί εἶναι «λέπρά της ψυχῆς». Ἀνήκει στά πάθη ἐκεῖνα πού ἀναφέρονται στήν ἐπιθετικότητα τῆς ψυχῆς καί εἶναι τέκνο τοῦ θυμοῦ καί τῆς ὀργῆς.
Ἡ ἐπιθετικότητα ὅμως τῆς μνησικακίας, στρέφεται βέβαια πρός τόν πλησίον, ἀλλά περισσότερο φθείρει καί καταστρέφει ψυχοσωματικά ἐκεῖνον πού τήν ἐγκολπώνεται καί τήν ἐνεργεῖ. Ὁ μνησίκακος ἄνθρωπος ταλαιπωρεῖται καί ζεῖ κόλαση πρίν ἀπό τήν μέλλουσα κόλαση, διότι διακατέχεται ἀπό ψυχική ἀκαταστασία καί, σάν τούς παράφρονες καί τούς μανιακούς, δέν μπορεῖ ποτέ νά χαρεῖ γαλήνη καί τήν ἐσωτερική ἡσυχία.
Ἄλλα πώς εἶναι δυνατόν νά χαρεῖ κανείς τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς, ἄν ἔχει ἐξορίσει ἀπό μέσα του τήν ἀγάπη; Διότι «ὅπως οὐκ ἔστιν ἰδεῖν ἐν βορβόρῳ ἀρώματα, οὕτως οὐδέ ἕν ψυχῇ μνησίκακου ἀγάπης εὐωδίαν».
Ὁ μνησίκακος ζεῖ μέσα σ’ ἕνα συνεχές σκοτάδι, τό σκοτάδι τῶν παθῶν, διότι μέ τή διαρκή του κακία ἀποδιώχνει ἀπό τήν ταλαίπωρη ψυχή του ὄλο τό σμῆνος των ἀρετῶν. Στήν οὐσία πρόκειται γιά νοσηρή καί ἔντονη φιλαυτία, ἀποκλεισμό καί λατρεία τοῦ ἐγώ. Ὁ μνησίκακος δέν «συνχωρεῖ», δηλαδή δέν δέχεται νά συνυπάρξει καί νά συμπορευθεῖ μέ τόν ἀδελφό καί πλησίον του. Ἔτσι ἀπομονώνεται καί ζεῖ στήν κόλαση τῆς μοναξιᾶς του, χωρίς χαρά καί χωρίς νόημα, ματαιοπονώντας καί χάνοντας τό χρόνο του ἔξω ἀπό τή μετάνοια πού ὁδηγεῖ στό φῶς τῆς δόξας του Χριστοῦ.
Ὁ ὅσιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής μας λέει πώς ὅσοι ἐπισωρεύουν μέσα τους λύπες καί μνησικακίες «ὅμοιοί εἰσι τοῖς ὕδωρ αντλοῦσι καί εἰς πίθον τετρημένον βάλλουσιν». Δηλαδή, ὅλοι ὅσοι εἶναι σφικταγκαλιασμένοι μέ τή μνησικακία, ματαιοπονοῦν καί ἐκτελοῦν σισύφειο ἔργο, γιατί βάζουν το νερό πού ἀντλοῦν σέ τρύπιο πιθάρι.
Ὁ ἄνθρωπος πού τρέφει μέσα στήν ψυχή του τή μνησικακία, δέν μπορεῖ νά λειτουργήσει τη μετάνοια, διότι συνεχῶς ἔχει μπροστά του καί ἐξετάζει τά σφάλματα τοῦ ἀδελφοῦ, ἐνῶ τα δικά του τά δικαιολογεῖ καί τά ρίχνει πίσω του. Γι’ αὐτό πρέπει νά ξέρουμε ὄτι «αὐτός πού διατηρεῖ τήν ἔχθρα στήν καρδιά του καί νομίζει ὅτι ἔχει μετάνοια, ὁμοιάζει μ’ αὐτόν πού βλέπει στόν ὕπνο του ὅτι τρέχει».
Φυσικά, ὄχι μόνο στή μετάνοια, ἀλλά οὔτε στήν προσευχή δέν μπορεῖ νά ἐπιδοθεῖ αὐτός πού ἐγκολπώθηκε τή μνησικακία. «Ἡ γὰρ μνησικακία ἀμαυροῖ τὸ ἡγεμονικὸν τοῦ προσευχομένου καὶ σκοτίζει τούτου τὰς προσευχάς». Γιατί, «ἄν ὀργίζεται ὁ ἐραστής της προσευχῆς ἤ μνησικακεῖ, εἶναι ὅμοιος μ’ ἐκεῖνον πού θέλει νά βλέπει καθαρά καί ὅμως ταράζει ὁ ἴδιος τα μάτια του». Προφανῶς λοιπόν «ὁ μνησικακῶν οὔπω καθαρῶς προσεύχεται» .
Γι’ αὐτό, ὁ ἄνθρωπος πού μνησικακεῖ πρός τόν πλησίον του μέ ἀφορμή πρόσκαιρα πράγματα, «Ὁ τοιοῦτος λατρεύει τὴν κτίσιν παρὴ ταὴν Κτίσαντα», θά μᾶς πεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος, ὁ Ὁμολογητής.
Καί, ὅπως ἀναφέρεται στήν Κλίμακα τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, «Ἡ μνησικακία γίνεται συχνά καί ἐρμηνευτής των Γραφῶν, ἐξηγώντας τα λόγια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τίς δικές της διαθέσεις. Ἄς τήν καταισχύνει ὅμως ἡ προσευχή πού μᾶς παρέδωσε Ὁ Ἰησοῦς, τό “Πάτερ ὑμῶν”, τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά τήν ποῦμε ἄν μνησικακοῦμε».
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως διαφαίνεται στά τέσσερα Εὐαγγέλια, δέν θέλει νά τρέφουμε μίσος καί μνησικακία γιά κανέναν ἄνθρωπο. Ἀντίθετα, θέλει νά εἴμαστε μακρόθυμοι, ἀνεξίκακοι καί συγχωρητικοί,
ὅπως εἶναι καί Ἐκεῖνος πρός ἐμᾶς. «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί».
Αὐτή μας ἡ στάση ἡ ἀγαπητική πρός τόν ἀδελφό, μᾶς βοηθᾶ νά Τοῦ ὁμοιάσουμε καί νά γίνουμε «θεοί κατά χάριν», μέσα ἀπό τήν πρακτική ζωή. Γι’ αὐτό καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς προτείνουν διάφορες μεθόδους, μέ τίς ὀποῖες θά μπορέσουμε, ἄν θέλουμε, νά ἁπαλλαγοῦμε ἀπό τό φοβερό αὐτό πάθος πού καταδυναστεύει καί λυμαίνεται τίς ἀνθρώπινες σχέσεις καί δέν μᾶς ἀφήνει νά χαροῦμε οὔτε σ’ αὐτή τή ζωή, ἀλλά οὔτε καί θά ἐπιτρέψει νά ἀπολαύσουμε τή μέλλουσα.
Πρῶτα – πρῶτα, οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς παροτρύνουν νά ἔχουμε κατά νοῦν τήν ἀνάμνηση τῶν παθημάτων τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστού. Ἡ ἀνάμνηση αὐτή θά θεραπεύσει τήν ψυχή πού μνησικακεῖ, διότι «θά αἰσθάνεται ὑπερβολική ἐντροπή, καθώς θά ἀναλογίζεται τή δική Του ἀνεξικακία»”.
Ἔπειτα οἱ Πατέρες μας συνιστοῦν, ἄν τρέφουμε μνησικακία πρός κάποιο πρόσωπο, νά προσευχόμαστε γι’ αὐτό πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό. Ἔτσι, μέ τή χάρη τῆς προσευχῆς θά ἁπαλύνεται ἡ ἀνάμνηση τοῦ κακοῦ πού μᾶς ἔκανε ὁ πλησίον καί θά ἐκδιώκεται ἀπό τήν ψυχή ἡ μνησικακία.
Ἄλλοτε πάλι μᾶς προτρέπουν νά πλησιάζουμε τόν ἀδελφό πού μᾶς λύπησε, νά τοῦ δείχνουμε ἀγάπη, νά τόν συγχωροῦμε, νά καταθέτουμε ταπεινή συμπεριφορά ἀπέναντί του καί ὅσο τό δυνατόν νά τόν πλησιάζουμε καί ἔτσι θά συνεργήσουμε καί θά βοηθήσουμε τόν ἑαυτό μας, ἀλλά καί τόν ἀδελφό νά ἁπαλλαγοῦν ἀπό τό πάθος τῆς μνησικακίας.
«Ἐάν μὲν σὺ μνησικακῇς τινι, προσεύχου ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ ἱστᾶς τὸ πάθος τῆς κινήσεως, χωρίζων τὴν λύπην διὰ τῆς προσευχῆς, ἐκ τῆς μνήμης τοῦ κακοῦ, οὗπερ σοι ἐποίησεν· ἀγαπητικὸς δὲ γενόμενος καὶ φιλάνθρωπος, παντελῶς ἐκ τῆς ψυχῆς τὸ πάθος ἐξαφανίσῃς. Ἐὴν δὴ ἄλλος σοι μνησικακῇ, χαριστικὸς γενοῦ πρὸς αὐτὸν καὶ ταπεινὸς καὶ καλῶς συναυλίζου καὶ ἀπαλλάττεις αὐτὸν τοῦ πάθους».
Ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀναφέρει ὅτι ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος, ὁ ἀδελφός τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, τήν ὥρα πού ὁδηγεῖτο στό μαρτύριο, συνάντησε στό δρόμο ἐκεῖνον πού τόν εἶχε καταδώσει. Τόν σταμάτησε καί τόν φίλησε λέγοντας:
-Εἰρήνευε, ἀδελφέ.
Βλέποντας ἐκεῖνος τήν τόση ἀνεξικακία, ἐθαύμασε κι ἐφώναξε μέ ἐνθουσιασμό:
-Χριστιανός εἶμαι ἀπό σήμερα κι ἐγῶ.
Ὕστερα ἀπ’ αὐτή τήν ὁμολογία, τόν ἀποκεφάλισαν μαζί μέ τόν Ἀπόστολο.
Ὅλα αὐτά τα σημεῖα τα σχετικά μέ τήν ἀνεξικακία τά ἀναλύει διεξοδικά ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στό λόγο του «Περί μνησικακίας καί συγχωρητικότητας», πού ἀκολουθεῖ. Ὁ ὄντως «χρυσοῦς τῇ γλώττῃ» ἅγιος Ἰεράρχης, χειρίζεται τό θέμα τῆς μνησικακίας μέ τήν ἀπαράμιλη τέχνη τῆς ρητορικῆς του ἱκανότητας καί μᾶς ἀφήνει ἐμβρόντητους καί ἄφωνους. Μᾶς ἀποδεικνύει, τή φοβερότητα τοῦ πάθους τῆς μνησικακίας, καί συγχρόνως μᾶς ὑπογραμμίζει τήν ἀνεξικακία, τή μακροθυμία καί τή συγχωρητικότητα τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ πρός ἐμᾶς. Ἐπιπλέον μᾶς τονίζει τά εὐεργετικά ἐπακόλουθα πού θά ἔχουμε στήν ὕπαρξή μας, ἄν κινηθοῦμε πρός τήν κατεύθυνση τῆς συγχωρητικότητας καί ἐντέλει μᾶς προτρέπει νά λειτουργήσουμε τή σπουδαία αὐτή ἀρετή, γιά νά ἀξιωθοῦμε ἔτσι τῆς ἀφέσεώς των ἁμαρτιῶν μας, ἀλλά καί τοῦ λαμπροῦ Παραδείσου πού θά δημιουργήσουμε γιά τόν ἑαυτό μας, στρεφόμενοι πρός τήν ἀγάπη καί τή συγχώρηση τοῦ ἀδελφοῦ. Διότι «ὅποιος ἀπεδίωξε ἀπό μέσα του τή μνησικακία, εὑρῆκε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του. Ὅποιος ἀντιθέτως προσκολλᾶται σ’ αὐτήν, ἐστερήθηκέ τούς οἰκτιρμούς τοῦ Θεοῦ.
(Αδελφότης Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα)
Αστρολογία: Θρησκεία ή επιστήμη; (Μ. Δανέζης, Σ. Θεοδοσίου, καθηγητές Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών)

Για παράδειγμα, το 40% των Γάλλων πιστεύουν ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου επηρεάζεται από τον αστερισμό του ζωδίου στο οποίο γεννήθηκε, ενώ στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα της ICAP: 14% του πληθυσμού μελετά τη στήλη του «Ωροσκοπίου» επειδή πιστεύει στα ζώδια, 33% έτσι «για πλάκα», ενώ ένα μεγαλύτερο ποσοστό, το 55,6% των Ελλήνων πιστεύουν, ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να προβλέψουν τα μέλλοντα (άνδρες 50%, γυναίκες 61%)! Τα παραπάνω δείχνουν ότι η κατάσταση είναι πλέον ανησυχητική.
Οι λογισμοί και η αντιμετώπισή τους (Ιερομόναχος Βενέδικτος Αγιορείτης)

Ανάμεσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος που προσεύχεται, είναι και το πρόβλημα των λογισμών.
Το βιβλιαράκι αυτό δεν αποτελεί μία εμπεριστατωμένη μελέτη στο σοβαρό αυτό θέμα των λογισμών είναι μία ομιλία που έχει γίνει πριν από αρκετό καιρό. Εδώ παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένη χωρίς να έχει χάσει την αρχική της μορφή ως ομιλίας. Και επειδή πολλοί είναι αυτοί που παλεύουν με τους αισχρούς λογισμούς και περισσότεροι αυτοί που “τα χάνουν”, καταβάλλεται μία προσπάθεια να καταλάβει ο χριστιανός που αγωνίζεται τί είναι οι λογισμοί, από πού προέρχονται, ποιά τα αποτελέσματά τους και πώς αντιμετωπίζονται.
Αν από την μικρή αυτή εργασία κάποιος ωφεληθεί, ας προσεύχεται για εκείνους που κοπίασαν. Β. Ι.
Ο αόρατος πόλεμος (Οσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Εκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος. Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Η … Ομοιοπαθητική υπό το πρίσμα της Ιατρικής Επιστήμης (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καρδιολόγος – Καθηγητής Παθολογίας Παν/μίου Αθηνών)

Ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής θεωρείται ο Γερμανός ιατρός Samuel Hahnemann (1755 – 1843), από το Μέϊσεν της Σαξονίας, αν και, πολύ πριν από αυτόν, ο Stahl ήταν εκείνος ο οποίος υποστήριξε την πεποίθησή του, ότι: «η αρρώστια γιατρεύεται και εξαφανίζεται με φάρμακα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν μια παρόμοια διαταραχή, (Similia Simibiliis Curentur) και όχι με τα αντίθετα (Contraria Contrariis Curentur), που χρησιμοποιεί η κλασική ιατρική». Όχι δε μόνον, διότι: κατά τους μελετητές της Ομοιοπαθητικής, κάτι ανάλογο εμπεριείχετο στην τέχνη της μαγείας, με τον αρχαίο ινδό θεραπευτή να βασίζεται στην «ομοιοπαθητική μαγεία»˙ είναι επίσης διατυπωμένο από τον Ιπποκράτη στο «Περί τόπων των κατ’ άνθρωπον», από τον Κέλσιο, τον Πλίκο, τον Παράκελσο, τους αλχημιστές με την «Αρχή των Υπογραφών» και άλλους. Καθιερώθηκε όμως να θεωρείται ο Hahnemann ως ο ιδρυτής της, κυρίως ύστερα από το βιβλίο του «Organon der Rationallen Helkunde», το 1810 [1,3]. Στο βιβλίο του όμως «Όργανον της Θεραπευτικής Τέχνης», με τους 291 «αφορισμούς», (αφ.) ή «δόγματα» ή «κανόνες» ή «αρχές» ή «κώδικες», γίνεται αναφορά σε θεραπευτική μέθοδο απλώς, και όχι σε κάποιο διαφορετικό είδος ή ειδικότητα ιατρικής, πράγμα το οποίο δεν συνέχισαν οι μεταγενέστεροι.
Αιθερίας: Οδοιπορικόν εις το Σινά και τους Αγίους Τόπους (Υπό των Πατέρων της Ι.Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών)

(Σειρά “ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ” 9, Εκδόσεις “ΤΗΝΟΣ“)
Εισαγωγή – Μετάφρασις – Σχόλια
υπό του Αρχιμανδρίτου Νικοδήμου
Ηγουμένου της Ι. Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών
Ο άγιος Συμεών ο δια Χριστόν Σαλός (Λεοντίου Νεαπόλεως)

Μετάφραση: Γ. Μπουδούρης, φιλόλογος & Π. Γιαχανατζής, θεολόγος)
Το να ασχοληθεί κανείς με το θέμα των «δια Χριστόν σαλών», δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε ανώδυνο. Εύκολο δεν είναι, γιατί τα στοιχεία που θα βοηθούσαν σε κάτι τέτοιο είναι λιγοστά, όπως άλλωστε λιγοστοί είναι κι αυτοί στον εκκλησιαστικό χώρο· ούτε ανώδυνο, γιατί και οι ίδιοι και η ζωή τους αποτελούν μια ρωγμή στο κοσμικό κατεστημένο και μια χαρισματική υπέρβαση της εκκλησιαστικής τάξεως. Αξίζει όμως τον κόπο η περιπλάνηση μέσα στον τρόπο της ζωής τους γιατί είναι γεμάτος εκπλήξεις, έξω από τα γνωστά μιας πνευματικής ζωής.
Διαβάστε περισσότερα »
Αδιαλείπτως προσεύχεσθε (Αγιορείτου Μοναχού)

31 πνευματικά εντρυφήματα για το πανίσχυρο “όπλο”, την προσευχή, κατά την Αγία Γραφή και τους Πατέρας της Εκκλησίας μας.
Αντί προλόγου
Προορισμός του ανθρώπου είναι η θέωση, δηλαδή η ένωσή του με τον Θεό. Ποιο πράγμα ή ποια αρετή μπορεί να πετύχει τη θέωση, ειμή η προσευχή; Επειδή κάθε άλλη αρετή χωρίς την προσευχή είναι φυσικά αδύνατο ν’ αποκτηθεί, για τούτο εντέλλεται ρητώς ο Κύριος «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε» και «Δει πάντοτε προσεύχεσθαι»· ο δε μακάριος Παύλος νουθετεί λέγοντας: «Αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Και ο ουρανοφάντωρ Βασίλειος αποφαίνεται: «Μνημονευτέον του Θεού μάλλον ή αναπνευστέον».
Αλλά ποια άλλη προσευχή είναι πιο χαριτόβρυτη και αποτελεσματική από τη Νοερά προσευχή, η οποία εκφράζεται με τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», την οποία και μας συνιστούν όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας και προ πάντων οι λεγόμενοι Νηπτικοί.
Μερικές σταγόνες από το χείμαρρο της διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας και δη των Νηπτικών θα βρει ο μελετητής στο παρόν τευχίδιο, που αποτελεί όντως εντρύφημα αληθινά πνευματικό και εφόδιο άριστο και θησαυρό πολύτιμο και όπλο ακαταμάχητο κατά των μηχανών του σατανά, εφόσον με αυτά οδηγούμεθα στο να νοήσουμε την ύψιστη ωφέλεια της Νοεράς προσευχής. Ευχής έργον θα ήταν το βιβλιαράκι τούτο να γίνει απόκτημα κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού, ιδιαίτερα στη θεάρεστη και ψυχωφελή Νοερά προσευχή, με την οποίαν αγιάζεται και αυξάνεται και τρέφεται η ψυχή, εφόσον ενώνεται με τον Θεό.
Ο Βελονισμός υπό το πρίσμα της Ιατρικής Επιστήμης (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καθηγητής Παθολογίας Παν/μίου Αθηνών)

Εκκλησία και Εκκοσμίκευση

Στο βιβλίο αυτό δημοσιεύονται κείμενα Επισκόπων, Πρεσβυτέρων και Μοναχών σχετικά με το σαράκι της εκκλησιαστικής, και όχι μόνον, ζωής που ονομάζεται εκκοσμίκευση.
Τουρισμός και μοναστήρια (Ανωνύμου Μοναχού)

Είναι σε όλους γνωστό ότι ένα από τα δεδομένα που χαρακτηρίζουν τις ανθρώπινες μετακινήσεις τις τελευταίες δεκαετίες είναι η θεαματική αύξηση του τουρισμού.
Πλήθη ανθρώπων πλέον, από πλούσιες και μη χώρες μετακινούνται σε κάθε γωνιά της γης, είτε για αναψυχή, είτε για να επισκεφθούν μνημεία, μουσεία, φυσικές ομορφιές και γενικά κάθε αξιοθέατο το οποίο μπορεί να προσελκύσει το ανθρώπινο ενδιαφέρον.
Είναι επίσης γνωστό ότι πολλά από τα Ορθόδοξα μοναστήρια, ίσως τα περισσότερα, μπορούν να προσελκύσουν τουρίστες, είτε για τον πλούτο των κειμηλίων τους, είτε για τον συνδυασμό που δημιουργούν αυτά μέσα στο φυσικό περιβάλλον που ευρίσκονται, είτε ίσως για κάτι άλλο, εν πάση περιπτώσει τα μοναστήρια δεν περνούν απαρατήρητα από τα μάτια των τουριστών.
Αναρωτιέται κανείς, πώς τα Ορθόδοξα μοναστήρια έγιναν τόσο όμορφα. Λογική απάντηση δεν υπάρχει. Θα μπορούσε απλά κανείς να πει ότι η ομορφιά αυτή αποτελεί ένα από τα ζωντανά θαύματα.
Ο Θεός, η πηγή των τεχνών, των επιστημών και της σοφίας, φρόντισε ιδιαίτερα τους χώρους όπου μένουν οι εκλεκτοί Του.
Χωρίς αρχιτέκτονες και σχέδια, απλά με θεία φώτιση, οι κατασκευαστές μοναχοί δημιούργησαν καταπληκτικές συνθέσεις, υπερβαίνοντας τους εαυτούς τους και τις δυνάμεις τους.
Φτιάχτηκαν πανέμορφα κτίρια, μνημεία αρχιτεκτονικής, τα οποία και ταίριασαν υπέροχα στο φυσικό τους περιβάλλον, αγιογραφήθηκαν εξαιρετικές εικόνες, φιλοτεχνήθηκαν κειμήλια, πραγματικά κομψοτεχνήματα, στολίστηκαν χώροι, όλα με κόπο, υπομονή, μεράκι και προσευχή. Και το αποτέλεσμα: κάτι το υπερφυσικό, κάτι το επουράνιο. Κάτι που καθρεφτίζει την ψυχή αυτών που τα έφτιαξαν, την αγγελική μοναχική ψυχή, που ενώ πατά στη γη, ζει από τώρα τον Παράδεισο.
Είναι φυσικό τα έργα αυτά πού έγιναν με τη χάρη του Θεού να προκαλούν θαυμασμό.
Ποιά όμως είναι η αποστολή τους, να προσελκύουν τα πλήθη των τουριστών; Η χάρη του Θεού στόλισε τα μοναστήρια και τα ασκηταριά για να γίνουν τουριστικά αξιοθέατα ή για να παρηγορούν τους μοναχούς και τους ερημίτες στη μοναξιά τους; Μάλλον το δεύτερο.
Η ομορφιά των Ορθοδόξων μοναστηριών, αυτή η δωρεά του Θεού που δόθηκε σ’ αυτούς που άφησαν τα πάντα και Τον ακολούθησαν, δεν είναι μόνο ένα δείγμα της ευαρέσκειάς Του για τη μοναχική ζωή, είναι και μία ένδειξη ότι οι χώροι αυτοί πρέπει να παραμείνουν όπως ξεκίνησαν, αναχωρητικοί, ησυχαστικοί, μοναχικοί, μακριά από τον θόρυβο και τον κόσμο.
Είναι λίγοι αυτοί που κόβουν ένα τριαντάφυλλο για να το μυρίσουν.
Δυστυχώς όμως είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που θέλουν να καταστρέψουν τη γαλήνη της ερήμου για να την δείξουν.
Είναι κρίμα.
Η ομορφιά της ερήμου υπάρχει στη σιωπή της….
Η Κυριακή προσευχή (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Κάθε διδασκαλία, παραβολή, διήγησις, περιγραφή, κάθε λέξις, κάθε “κεραία” που περιέχεται στο Ευαγγέλιο του Χριστού έχει μέγιστο βάθος και σημασία. Δεν εξαντλούνται μόνο σε μία επιφανειακή ερμηνεία που τα ιδικά μας πτωχά πνευματικά μέτρα μπορούν να συλλάβουν.
Αυτά ισχύουν και για την θεοπαράδοτη προσευχή, το γνωστό μας “Πάτερ ημών”, την οποία ο ίδιος ο Κύριος παρέδωσε στην Εκκλησία Του ως παράδειγμα προσευχής για όλους μας.
Οι Άγιοι Πατέρες μας εβίωσαν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ετήρησαν τις άγιες εντολές Του. Η ζωή τους, ο λόγος τους, έγιναν προέκτασις του Ευαγγελίου και η εν Πνεύματι Θεού εμπειρία τους πλουτίζει την αγία Παράδοσι της Εκκλησίας. Φανερώνουν το μέγα βάθος των σωτηρίων λόγων του Δεσπότου Χριστού και αποδεικνύουν ότι οι εντολές Του “βαρείαι ουκ εισι” αλλά μπορούν να τις εφαρμόζουν οι Χριστιανοί κάθε εποχής, ελέγχοντας έτσι την ολιγοπιστία, αμέλεια και φυγοπονία μας.
Έχοντας τους παλαιούς και νέους Αγίους Πατέρας ως ερμηνευτάς της Κυριακής Προσευχής ερευνούμε και ψηλαφούμε το βάθος της αναπέμποντάς την προς τον Κύριο.
Ικετεύουμε τον Σωτήρα Χριστό να δίδη και σε μας, τους συγχρόνους Χριστιανούς, την Χάρι Του, ώστε η εν Χριστώ ζωή μας να θεμελιούται στην προσευχή – ως κοινωνία μετά του ζώντος Θεού. Αλλά και αντιστρόφως η προσευχή μας να είναι έκφρασις της ζωντανής παρουσίας του Θεού στη ζωή μας και να πηγάζη απ’ αυτήν. Με άλλα λόγια, προσευχή να είναι η ίδια η ζωή μας, η οποία πάλι θα βαθαίνη και θα εμπνέη και τους λόγους που θα απευθύνουμε στον Άγιο Θεό.
(Μάρτιος 1997)
Διαβάστε περισσότερα »
Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός (Αρχ. Ιουστίνος Πόποβιτς (+1979))

Ο φημισμένος για την αρετή και την αγιότητα του βίου του και για την βαθύνοια της σκέψεώς του σύγχρονός μας Γέροντας Ιουστίνος Πόποβιτς, Σέρβος κληρικός και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου, κοιμήθη το 1979 εξόριστος στη γυναικεία Ι. Μονή Αρχαγγέλων Τσέλιε Σερβίας, της οποίας ήταν Πνευματικός, διωκόμενος από το αθεϊστικό καθεστώς της χώρας του. Ο λόγος του, ακραιφνώς Ορθόδοξος, βαθιά θεολογικός και φιλοσοφικός, αποδείχθηκε πολλές φορές προφητικός και αποκαλυπτικός. Συνέλαβε την ουσία του δράματος του αποστατημένου ανθρώπου και υπέδειξε με πειστικότητα τη λύση του δράματος αυτού, που συνίσταται στην επιστροφή του προς την αλήθεια της Θεανθρώπινης κοινωνίας της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας. Κεντρική ιδέα του είναι ότι κάθε ουμανισμός (ευρωπαϊκός ανθρωπισμός) είναι μια μάταιη προσπάθεια του ανθρώπου για τη λύση του δράματός του. Στα χρόνια μας επρόκειτο να επαληθευτούν με τραγικό τρόπο τα λόγια, οι αγωνιώδεις εκκλήσεις και προειδοποιήσεις του προς τους συμπατριώτες του. Ο κοφτερός λόγος του αναφορικά με την κίνηση του Οικουμενισμού (κοινού ονόματος των ψευδοχριστιανισμών της Ευρώπης, όπως εύστοχα σημειώνει), που επιδιώκει την ανάρμοστη ένωση θρησκευτικών δογμάτων και θρησκειών, είναι πολύ χρήσιμος στο να μας εφοδιάσει με Ορθόδοξα κριτήρια ερμηνείας των οικουμενιστικών (διαχριστιανικών και διαθρησκειακών) προκλήσεων των ημερών μας.
Η θέωσις, ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Πρόλογος
Η θέωσις, ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου
Η ενανθρώπησις του Θεού αιτία της θεώσεως του ανθρώπου
Η συμβολή της Θεοτόκου στην θέωσι του ανθρώπου
Η Εκκλησία, ο χώρος της θεώσεως του ανθρώπου
Η θέωσις δυνατή διά των ακτίστων ενεργειών του Θεού
Προϋποθέσεις για την θέωσι
α) Η ταπείνωσις
β) Η άσκησις
γ) Τα άγια Μυστήρια και η προσευχή
Εμπειρίες της θεώσεως
Αποτυχία πολλών ανθρώπων να φθάσουν στην θέωσι
α) Η προσήλωσις στις βιοτικές μέριμνες
β) Ο ηθικισμός
γ) Ο ανθρωποκεντρικός ουμανισμός
Συνέπειες της αγωγής της θεώσεως
Συνέπειες της αγωγής που δεν οδηγεί στην θέωσι
Διαβάστε περισσότερα »
Λειτουργική Γλώσσα (Φώτης Σχοινάς, Dr. Φιλοσοφίας)

Η Ελληνική γλώσσα έχει μια μοναδική δυναμικότητα. Εφ’ όσον είναι προϊόν διαχρονικού πολιτισμού αιώνων, μπορεί να εκφράσει όλο το εύρος πλάτος και μήκος των αισθημάτων, των βιωμάτων, των εμπειριών, αλλά και όλων των υψηλών διανοημάτων των ισορροπημένων προγόνων μας από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Μέσω αυτής εκφράστηκε ο οικουμενικός άνθρωπος, ο ώριμος άνθρωπος, ο φιλοσοφημένος άνθρωπος, ο άνθρωπος της εσωτερικής ευαισθησίας αλλά και της δημιουργικής αυτοκυριαρχίας.
Άπαντα τα προσόντα της Ελληνικής γλώσσης χριστοποιήθηκαν και θεανθρωποποιήθηκαν από τότε που η Θεία Χάρις αλληλοπεριχωρήθηκε και δέθηκε μαζί της. Από τότε που η Αγία Γραφή, ο Λόγος του Θεού εκφράστηκε μέσω του Ελληνικού λόγου, η Ελληνική γλώσσα έγινε πιο εκφραστική, πιο χαρούμενη, καθόλου ξύλινη, υπάκουη, ευέλικτη και προσαρμοστική, έτοιμη να εκφράσει τις μεγάλες αλήθειες της χριστιανικής πίστεως και ζωής. Τα υψηλά δόγματα βρήκαν τα κτιστά λεκτικά σχήματα για να μορφώσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων και από την αρχαιοελληνική ισορροπία να τους οδηγήσουν στην αυτοσυνειδησία τους ως εικόνων Θεού πορευομένων προς την «κατά Χάριν» θέωση. Καταξιώθηκε να γίνει και γλώσσα της θείας Λατρείας, με την οποία μιλάμε στον εν Τριάδι Θεό και μέσα από την οποία αποκτάμε νουν Χριστού. Ο συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει το μεγαλείο του αρχετυπικού Ελληνικού λόγου, να καταδείξει τη μετάλλαξή του σε χριστοποιημένο γλωσσικό θησαυροφυλάκιο, ανά πάσα στιγμή χρήσιμο και έτοιμο να κατανύξει τις ψυχές και των νεωτέρων και των πρεσβυτέρων και να αναδείξει ειλικρινώς ασκούμενες και θεούμενες προσωπικότητες, να αναιρέσει τις πρόχειρες και αφελείς προτάσεις όλων των κατά τόπους και χρόνους «ανανεωτών» που ζητούν μεταφράσεις, μεταγλωττίσεις, μεταρρυθμίσεις.
Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός (Παπισμός) (Κύριαι Διαφοραί) (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Ηγούμενος Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Σήμερα, αντί άλλου σχολίου, με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά και την επικείμενη επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στο Βατικανό, δημοσιεύουμε το βιβλίο του Αρχ. Γεωργίου Καψάνη (που κυκλοφόρησε φέτος) όπου πιστεύουμε από την ανάγνωσή του θα προκύψει πνευματική ωφέλεια.
Μετά την ανάρρησι του νέου Πάπα, Βενεδίκτου ΙΣΤ’, στον θρόνο της Ρώμης αναγγέλθηκε η επανέναρξις του Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, που είχε διακοπή λόγω του προβλήματος της Ουνίας τον Ιούλιο του 2000. Έχουν γίνει διάφορες εκτιμήσεις γύρω από την στάσι που θα κρατήση ο νέος Ποντίφηκας απέναντι στα σοβαρά θεολογικά προβλήματα που υπάρχουν και δυσχεραίνουν την αποκατάστασι της εκκλησιαστικής ενότητος.
Ανεξάρτητα από αυτές τις εκτιμήσεις, οι Ορθόδοξοι βλέπουμε την αποκατάστασι της εκκλησιαστικής ενότητος ως επιστροφή των Ρωμαιοκαθολικών στην «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν», από την οποία παρεξέκλιναν με τα αιρετικά δόγματα του παπικού πρωτείου εξουσίας, του αλαθήτου, του Filioque, της κτιστής Χάριτος και άλλων.
Για να συνειδητοποιηθή τι προσδοκούμε από τον Διάλογο, που φαίνεται πως θα αρχίση πάλι, δημοσιεύουμε με κάποιες τροποποιήσεις ομιλία που είχαμε κάνει το 1998, με θέμα τις βασικές διαφορές Ορθοδόξου Εκκλησίας και Ρωμαιοκαθολικισμού, σε επαρχιακή πόλι κατόπιν προσκλήσεως του οικείου Μητροπολίτου, επειδή είχαν παρουσιασθή κρούσματα προσηλυτισμού εις βάρος των Ορθοδόξων εκ μέρους των Ρωμαιοκαθολικών (*).
Διαβάστε περισσότερα »
Ο πατήρ Δαμασκηνός (1921-2001) (Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, Μακρυνού Μεγάρων)

Διαβάστε τον πρόλογο του βιβλίου από τον Σεβ. Μητροπ. Μεγάρων και Σαλαμίνος Βαρθολομαίο, καθώς και λίγα λόγια για τον γέροντα από τον ηγούμενο της Ι.Μ. Γρηγορίου Αγ. Όρους, Αρχιμ. Γεώργιον Καψάνη και την ηγουμένη του μοναστηριού μοναχή Μακρίνα.
Διαβάστε περισσότερα »
Αναζητώντας την Αλήθεια (Νικόλαος Μαυρομάγουλος)

Μια συνθετική βιογραφία, που αφηγείται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ, όπως ακριβώς συνέβησαν.
Ωρίμανση και Δυναμική Ομάδας – Συμβολή στην Συμβουλευτική Νέων (Δρ. Μαρία Θεοδωράτου – Μπέκου)

Στην αρχή του καλοκαιριού (6/6/2006), στην Πάτρα, παρουσιάστηκε το βιβλίο της Δρ. Μαρίας Θεοδωράτου – Μπέκου, κλινικής ψυχολόγου και επιστημονικής συνεργάτιδος της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας του Α.Τ.Ε.Ι. Πάτρας με τίτλο:
“Ωρίμανση και Δυναμική της Ομάδας. Συμβολή στη Συμβουλευτική Νέων”
Κατά την παρουσίαση μίλησαν για το βιβλίο:
ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος,
ο κ. Ηρακλής Καλλέργης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πάτρας,
ο Δρ. Ιωάννης Δρίτσας, Κλινικός κοινωνικός λειτουργός, Επίκ. Καθηγητής Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας Α.Τ.Ε.Ι. Πάτρας,
και ο κ. Πέτρος Ψωμάς, Καθηγητής Πληροφορικής και Μάρκετινγκ, διδάσκων στο Α.Τ.Ε.Ι. Πάτρας.
Η γλώσσα και η παράδοση (Στέλιος Ράμφος)

Απόσπασμα από το βιβλίο του Στέλιου Ράμφου “Η γλώσσα και η παράδοση” (Τριλογία με Παράρτημα κι Επίμετρο), Εκδόσεις “Κέδρος” 1984.
Διαβάστε περισσότερα »
Η τηλεόραση και τα παιδιά μας (Tito Squillaci)

Μάρτιος 2006, ΣYΓΓPAΦEAΣ: Tito Squillaci, METAΦPAΣH: Παναγιώτης Aρ. Yφαντής, ΣEΛ. 96
ΕΚΔΟΣΕΙΣ “Ακρίτας”
Tο βιβλίο αναφέρεται στην επιρροή της τηλεόρασης στα παιδιά μας και απευθύνεται στους γονείς εκείνους που δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν μια ηλεκτρονική συσκευή να σφετεριστεί το ρόλο τους ως παιδαγωγών, αλλά και σε όσους δεν ανέχονται οι αμείλικτοι «νόμοι της αγοράς» να καθορίζουν την ζωή του σπιτικού τους.
Το πάθος της συκοφαντίας (Αδελφότης Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα)

Κείμενα και ερμηνευτική απόδοση Αδελφότης Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα.
Ασάλευτο Θεμέλιο (Φώτης Κόντογλου)

π. Σεραφείμ Ρόουζ. Η ζωή και τα έργα του (Ιερομόναχος Δαμασκηνός)

‘Μην ανησυχείς για τη φιλοσοφική φύση
μου. Όταν έγινα Ορθόδοξος Χριστιανός σταύρωσα εκουσίως τον νου μου και όλοι οι
σταυροί που επωμίστηκα είναι μονάχα πηγή χαράς για μένα. Δεν έχασα τίποτα και
κέρδισα τα πάντα’
632)
Οι εκδόσεις «Μυριόβιβλος» μας
εχάρισαν ένα ακόμη αξιόλογο βιβλίο το μήνα που πέρασε (Νοέμβριο). Πρόκειται για
την μετάφραση από τα αγγλικά του βιβλίου του αμερικανικής καταγωγής Ορθοδόξου
ιερομονάχου Δαμασκηνού από την Ιερά Μονή Αγίου Γερμανού στην Καλιφόρνια των
Η.Π.Α. με τίτλο «π. Σεραφείμ Ρόουζ, Η ζωή και τα έργα του». Τη μετάφραση σε
ζωντανή ρέουσα γλώσσα εξεπόνησε η κ. Χαρά Λιαναντωνάκη, ενώ το Εισαγωγικό Σχόλιο
ανήκει στον αμερικανικής καταγωγής Ορθόδοξο ιερέα π. Πέτρο Άλμπαν Χηρς.
Ο
ογκώδης τόμος (632 σελίδες) που έχουμε στα χέρια μας αποτελεί το πρώτο μέρος της
πνευματικής βιογραφίας του π. Σεραφείμ Ρόουζ που έγραψε ο συμμοναστής και
μαθητής του ιερομόναχος Δαμασκηνός.
Πρόκειται, όπως διαβάζουμε στο Εισαγωγικό
Σχόλιο του π. Πέτρου Χηρς, για την «ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος, παρόλο που
μεγάλωσε σε μιά τυπική οικογένεια Αμερικανών προτεσταντών στη Βόρεια Καλιφόρνια
κατά τη δεκαετία του 50- εντελώς αδαής σε ό,τι αφορούσε την Ορθόδοξη Εκκλησία-
πέτυχε να διαρρήξει τα εμπόδια της εποχής και του τόπου, να εισχωρήσει στην
καρδιά της Ορθοδοξίας και να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους
δασκάλους της.
Και συνεχίζει ο π. Πέτρος Χηρς:
πειρασμό του συγκρητισμού και της έλευσης της θρησκείας της “νέας εποχής”, για
το θέλγητρο του υλισμού και της “προόδου”, για τη γενική μας παράλυση και
αβελτηρία, για την αλαζονεία της κοσμικής ηγεσίας, που μετατρέπει την Εκκλησία
σε “οργανισμό”, για την ψυχρότητα της καρδιάς και την ανικανότητα να διακρίνουμε
τι προέρχεται από το Θεό, και τι από τον πονηρό. Οι απαντήσεις στα τόσα πολλά
εκκλησιαστικά μας προβλήματα σήμερα- τα προβλήματα του υλισμού, του
οικουμενισμού, του φυλετισμού, του εξελικτισμού και του εξτρεμισμού- για να
ονοματίσουμε μόνο τα πιο γνωστά, βρίσκονται μέσα στις σελίδες αυτού του
βιβλίου». (‘Παρακαταθήκη’ τ. 45)
Το οδοιπορικό ραβδί (Β. Νικηφόρωφ – Βόλγιν)

Οικουμενισμός, Νεοειδωλολατρία και Νέα Εποχή (π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης Δρ Θ. – Πτ. Φ.)

Ηθικά κεφάλαια (Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)

Νηφάλιος Μέθη (Ιερομόναχος Συμεών Γρηγοριάτης)


Αντίλογος στον Στέλιο Ράμφο (Σωτήρης Γουνελάς)

Το χάρισμα της δυσλεξίας (Ρόναλντ Ντέιβις)

Ο Θυμός η Οργή και η Θεραπεία τους (Ομιλία Βασιλείου του Μεγάλου ‘Κατά οργιζομένων’, σε νεοελληνική απόδοση)

Βίος και Λόγοι (Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Πως έγινε ο Πάπας ‘αλάθητος’ (π. Γεώργιος Μεταλληνός)

…εργασία του πρωτ. Π. Γεωργίου Μεταλληνού, ο οποίος παρουσιάζει μελέτη ενός Γερμανού, παπικού θεολόγου – ιστορικού, ο οποίος σε μια σπουδαία έρευνά του απορρίπτει το παπικό αλάθητο και δίδει την σημερινή εικόνα του Βατικανού, η οποία αποδεικνύει την τρομερή αλλοίωση, που υπέστη ο Χριστιανισμός εις τον χώρο του Παπισμού. Είναι και τούτο μία επιβεβαίωση του γεγονότος, ότι ενώ ο σύγχρονος ρωμαιοκαθολικός κόσμος επιδιώκει την επιστροφή του Παπισμού στην αλήθεια της Εκκλησίας, ερχόμαστε εμείς να στηρίξουμε το κλονιζόμενο παπικό οικοδόμημα.
‘Απόσταγμα πατερικής σοφίας’ (Είκοσι πνευματικά κεφάλαια βασισμένα σε κεφάλαια του Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου)

Η μαρτυρία του ανθρώπου (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος)

Σύγχρονες Αιρέσεις – Μια πραγματική απειλή (Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης)

Εκδόσεις ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
“… Όλα τα εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας θρησκευτικά συστήματα, αιρέσεις, παραθρησκείες, γνωστικές και άλλες ομάδες είναι κατά βάθος ανθρωποκεντρικά. Δεν βγάζουν τον άνθρωπο από τον εαυτό του, από την αυτάρκεια του και τον εγωκεντρισμό του. Επαναλαμβάνουν την αμαρτία του Αδάμ. Ζητούν να γίνουν θεοί με τις δικές τους δυνάμεις χωρίς την Χάρι του Θεού.
Αντίθετα μόνο η Ορθοδοξία είναι θεανθρωποκεντρική. Στην Ορθοδοξία κέντρο δεν είναι ο άνθρωπος, αυτονομημένος από τον Θεό, αλλά ο Θεάνθρωπος Χριστός. Στην ένωσί του με τον Χριστό ο άνθρωπος βρίσκει την σωτηρία, την αλήθεια, την ειρήνη, την αιώνιο ζωή…
Μελετώντας ο αναγνώστης το βιβλίο του π. Αρσενίου θα μπορή να ξεχωρίση τί είναι Ορθόδοξο και γιατί είναι Ορθόδοξο και τί δεν είναι Ορθόδοξο και γιατί δεν είναι Ορθόδοξο…”
Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου
‘Φαινόμενα Νεοειδωλολατρίας: Δωδεκαθεϊσμός – Υποτίμηση Παλαιάς Διαθήκης – Ολυμπιακοί Αγώνες’ (Πρακτικά Συνεδρίου)

(από την Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών) που πραγματοποιήθηκε στην
Θεσσαλονίκη 25-27 Μαϊου 2003, με θέμα ‘ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ: Δωδεκαθεϊσμός – Υποτίμηση Παλαιάς Διαθήκης – Ολυμπιακοί Αγώνες‘
(Κεντρική διάθεση: Γραφικές Τέχνες ‘Το Παλίμψηστον’, Τσιμισκή 128, 546
21, Θεσσαλονίκη, Τηλ. 2310 286 247, Εκδόσεις ‘Τέρτιος’).
Περάσματα από τον παράδεισο. Ένα ταξίδι στο Άγιον Όρος (DVD)
