Κατὰ τὴν ἀρχαῖαν καὶ ζῶσαν παράδοσιν, οἱ Μυστικὲς Εὐχὲς τῆς Θείας Λειτουργίας ἀναγινώσκονται μυστικῶς1 ὑπὸ τῶν ἱερέων, ὅπως παραδέχεται καὶ ἕνας ἐκ τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς ἐκφώνου2 ἀναγνώσεως τῶν Εὐχῶν, ὁ μακαριστός Φουντούλης (μαθητὴς τοῦ ἐπίσης ὑποστηρικτοῦ καὶ πρωτοπόρου μακαριστοῦ Τρεμπέλα3), ὁ ὁποῖος ἀναφέρει γιὰ τὴν ἐπικρατοῦσα τάξη στὴν Ἐκκλησία: «Ἔχει ὅμως δημιουργηθεῖ ἀπὸ αἰώνων παράδοση ὡς πρὸς τὴ μυστικῶς ἀνάγνωση τῶν Εὐχῶν καὶ αὐτὴ σήμερα εἶναι ἡ γενικῶς κρατοῦσα σ’ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τάξη»4,5.
    Εἰδικὰ στὸ Ἅγιον Ὄρος ἡ Μυστικὴ Παράδοσις τῶν Εὐχῶν εἶναι παγιωμένη (δὲν λέγονται εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ6), ἰδίως στὶς προηγούμενες γενεές, ὡς θὰ δοῦμε καὶ ἀπὸ τοὺς Ἁγιορείτες γέροντες ποὺ παραθέτουμε στὴν συνέχεια.
    Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ δοῦμε πληροφορίες περὶ συγχρόνων, κυρίως Ἁγιορειτῶν, γερόντων (ὀρισμένων ἤδη Ἁγίων) καὶ τῶν Μυστικῶν Εὐχῶν7,8,9.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἐκδόσεις «Τῆνος», Ἀθῆναι 2011

Διαβάστε περισσότερα »

Εις το τεύ­χος μη­νός Φε­βρου­α­ρί­ου 2011 του πε­ρι­ο­δι­κού «Εφη­μέ­ρι­ος», ε­δη­μο­σι­εύ­θη άρ­θρον του ανα­πλη­ρω­τού Κα­θη­γη­τού του Α.Π.Θ. κ. Πα­να­γι­ώ­του Σκαλ­τσή, υ­πό τον τίτ­λον: «Ιω­άν­νης Φουν­τού­λης και μυ­στι­κή Λα­τρεία». Ε­πι­τρέ­ψα­τέ μου, πα­ρα­κα­λώ, να εκ­θέ­σω επ’ αυ­τού, ό­σον δύ­να­μαι ε­πι­γραμ­μα­τι­κώς, κά­ποι­ες α­πό­ψεις. Σε­βό­με­νος τον χώρον του πε­ρι­ο­δι­κού, θα πε­ρι­ο­ρι­σθώ μό­νον εις τις κυ­ρι­ώ­τε­ρες α­να­κρί­βει­ες του εν λό­γω άρ­θρου, ι­κα­νές, κα­τά την άπο­ψίν μου, να δη­μι­ουρ­γή­σουν λαν­θα­σμέ­νες αν­τι­λή­ψεις. Διαβάστε περισσότερα »

Είναι σχεδόν ιεροσυλία να αναρτάται το φτωχό αυτό κείμενο αμέσως μετά την “θεωρία” του οσίου Σωφρονίου, όμως νιώθω επιτακτική την ανάγκη και ίσως το χρέος να καταθέσω κάποιες απόψεις και προβληματισμούς επί του θέματος. Πιστεύω συνειδητά πως δεν καλύπτω όλο το φάσμα των επιχειρημάτων υπέρ της διατήρησης της λειτουργικής γλώσσας ως έχει. Άλλωστε σκοπός μου είναι να γράψω αυτά που σκέπτομαι, υπάρχουν και αξιολογότερες, πιο εμπεριστατωμένες καταθέσεις. Διαβάστε περισσότερα »

Ως μη ώφειλεν, επανέκαμψε το ζήτημα του τρόπου της αναγνώσεως των ευχών εις την θείαν Λειτουργίαν. Καίτοι είναι γνωστόν πλέον ότι όλοι οι Πατέρες και οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας ανεγίνωσκον εκ πεποιθήσεως τις ευχές μυστικώς, δηλαδή εις επήκοον μόνον των συλλειτουργών, εν τούτοις κάποιοι επιμένουν εθελοτυφλούντες να υποστηρίζουν το αντίθετον, επικαλούμενοι μάλιστα δύο γνωστούς καθηγητάς της λειτουργικής, τους μακαριστούς ήδη Παναγιώτην Τρεμπέλαν και Ιωάννην Φουντούλην. Όμως η μαρτυρία των σεβαστών καθηγητών, αν και επ’ ουδενὶ είναι ισοστάσιος των αγίων Πατέρων, ουδόλως δικαιώνει αυτούς, διότι: Διαβάστε περισσότερα »