πάθη

Η παγκοσμιοποίηση των παθών! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Ὥς τώρα, καλοί μου φίλοι, ἐκεῖνο ποὺ κυρίως ζούσαμε ἦταν ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν κακῶν. Σήμερα ζοῦμε τὴν ἑπόμενη φάση, ποὺ εἶναι ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν παθῶν. Ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων παθῶν. Ποὺ μὲ τρόπο ἀδιάντροπο κυκλοφοροῦν πλέον παντοῦ καὶ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβληθοῦν. Ὁπωσδήποτε καὶ σὲ ὅλους! Τόσο πολὺ ποὺ νὰ νομίζουμε ὅτι, ὄχι μόνο δὲν εἶναι τίποτα αὐτά, ἀλλὰ καὶ ὅτι αὐτὸς τάχα εἶναι ὁ «σωστὸς» τρόπος ζωῆς! Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους …

Διαβάστε περισσότερα »

Μνησικακία, φθόνος, υποκρισία (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Η μνησικακία είναι ένα ολέθριο πάθος – δηλητήριο της ψυχής και σαράκι του νου, διαρκή αμαρτία και άυπνη παρανομία το ονομάζει ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος. Το πάθος αυτό συντηρεί στη μνήμη μας το κακό που μας έκανε, πραγματικά ή φανταστικά, κάποιος συνάνθρωπός μας και μας παρακινεί σε εκδίκηση. Ο μνησίκακος, όπως επισημαίνει ο Σολομών, οδηγείται στον πνευματικό θάνατο, γιατί είναι παραβάτης του θείου νόμου, του νόμου της αγάπης (Παροιμ. 12:28· 21:24).
Διαβάστε περισσότερα »

Το πάθος της ζήλειας (Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

Το πάθος της ζήλειας είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάθη. Μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στον φθόνο και τη διαβολή. Και οι διαβολές κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από τον φθόνο. Η ζήλεια κρύβει μέσα της υπερηφάνεια, εγωισμό και φιλαυτία.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Β’ Νηστειών: Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ο άριστος των πιστών οδηγός († Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα τη μνήμη ενός ηρωικού τέκνου της, ενός μεγάλου πατρός, του Αγιορείτου ασκητού, του φωστήρα της Θεσσαλονίκης, του υπέρμαχου της Ορθοδοξίας, του κήρυκα της χάριτος και του φωτός, του σοφωτάτου και γλυκητάτου διδασκάλου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά του θαυματουργού.

Διαβάστε περισσότερα »

Η Φιλαρέσκεια: «Το φτιασιδωμένο ψέμα» (Κωνσταντίνος Αθ. Οικονόμου, δάσκαλος-συγγραφέας)

ΣΟΦΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: Ο ποιητής του 19ου αιώνα Αλφρέ Ντε Μυσσέ έλεγε: “Δυό πράγματα νικούν τον έρωτα: Η φιλοδοξία του άνδρα και η φιλαρέσκεια της γυναίκας”. Πραγματικά ο αγώνας για δύναμη και δόξα του άνδρα βρίσκει το αντίδοτό του στη φιλαρέσκεια της γυναίκας. Είναι, θα λέγαμε, η φιλαρέσκεια το πνεύμα της καλλονής [όπως και το “πνεύμα” είναι η φιλαρέσκεια της ευφυϊας]! Ο Ουγκώ κάποτε δήλωνε πως η φιλάρεσκη γυναίκα μοιάζει με αίνιγμα. Μόλις τη γνωρίσουμε, παύει να μας αρέσει. Κι ακόμη έλεγε: “Οι φιλάρεσκες μας σπρώχνουν στο καμίνι της αγάπης, χωρίς να μας ακολουθούν ποτέ, γιατί φιλαρέσκεια σημαίνει να προσφέρεις πάντοτε και ποτέ να μην δίνεις”. Φαίνεται λοιπόν πως η φιλάρεσκη γυναίκα ζητά την προτίμηση-πρόκληση και όχι την πραγματική αγάπη.

Διαβάστε περισσότερα »