Ομιλία στο τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στην διάλεξη παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά και οι κεντρικές έννοιες του υπερανθρωπισμού και του τεχνικού μετανθρωπισμού, όπως επίσης οι μεταξύ τους ομοιότητες και διαφορές. Εστιάζοντας στην σημασία της αθανασίας σκιαγραφείται μια κριτική σε αμφότερους στο πλαίσιο ενός ψηφιακού ανθρωπισμού.

Διαβάστε περισσότερα »

Eὐλόγησον Πάτερ.

Γράφει εἰς τὸν Νόμον, καθὼς ἐπρόσταξεν ὁ Θεὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι κάθε χρόνον νὰ ἀποδεκατίζουν ὅλα ὅσα καὶ ἂν ἔχουν· καὶ ἔτζη κἄμνοντες, εὐλογοῦνταν ὅλα ὅσα καὶ ἂν εἶχαν. Τοῦτο ἠξεύροντες οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἐβουλήθησαν νὰ μᾶς παραδώσουν καὶ τὸ μεγαλήτερον καὶ ὑψηλότερον πρὸς εὐεργεσίαν καὶ βοήθειαν τῶν ψυχῶν μας, ὅτι καὶ αὐτὰς τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας νὰ τὰς ἀποδεκατίζωμεν καὶ νὰ τὰς ἀφιερώνωμεν εἰς τὸν Θεὸν· καὶ ἔτζη νὰ εὐλογοῦνται τὰ ἔργα μας, καὶ νὰ ἐξαλείφωμεν κάθε χρόνον τὰς ἁμαρτίας μας, ὁποῦ ἁμαρτήσαμεν ἐκεῖνον τὸν χρόνον. Καὶ ἐλογαρίασαν, καὶ ἁγίασαν εἰς ἡμᾶς, ἀπὸ ταῖς τριακόσιαις ἑξῆντα πέντε ἡμέραις, ταύτας τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, καὶ ἔτζη ἀφιέρωσαν τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας. Ἀλλὰ οἱ Πατέρες ὕστερα τοὺς ἐφάνη νὰ αὐγατίσουν καὶ ἄλλην μίαν ἑβδομάδα· τὸ ἕνα μὲν, διὰ νὰ προετοιμάζουνται ἐκεῖνοι ὁποῦ μέλλουν νὰ σέβουν εἰς τὸν κόπον τῆς νηστείας· καὶ τὸ ἄλλο, διὰ νὰ τιμήσουν τὸ μέτρον τῆς νηστείας ὁποῦ ἐνήστευσεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς· διότι αἱ ὀκτὼ ἑβδομάδες, εὐγάνοντες τὰ σαββατοκυρίακα, γίνονται σαράντα ἡμέραις· ἔξω ἀπὸ τὴν νηστείαν τοῦ μεγάλου Σαββάτου, διὰ νὰ εἶναι αὕτη ἱερωτάτη καὶ ξεχωριστὴ ἀπὸ ὅλα τὰ σάββατα τοῦ χρόνου. Αἱ δὲ ἑπτὰ ἑβδομάδες, χωρὶς τὰ σαββατοκυρίακα, γίνονται τριάκοντα, πέντε ἡμέραις· βάνοντες δὲ καὶ τὴν νηστείαν τοῦ μεγάλου Σαββάτου, καὶ τὸ ἥμισυ τῆς Λαμπρᾶς καὶ φωτοποιοῦ νυκτὸς, ἕως τὸ πρόγευμα, γίνονται τριάκοντα ἕξη ἥμισυ ἡμέραις, ὁποῦ εἶναι τὸ δέκατον τῶν τριακοσίων ἑξῆντα πέντε ἡμερῶν τοῦ χρόνου μὲ πολλὴν ἀκρίβειαν· διότι τῶν τριακοσίων τὸ δέκατον εἶναι αἱ τριάκοντα, καὶ τῶν ἑξήκοντα τὸ δέκατον, εἶναι ἕξη, τῶν δὲ πέντε τὸ δέκατον, εἶναι τὸ ἥμισυ τῆς Λαμπρᾶς ἡμέρας, καθὼς εἴπαμεν. Αὕτη εἶναι ἡ δεκατία τοῦ χρόνου ὅλου, ὡσὰν νὰ εἰποῦμεν, τὴν ὁποίαν τὴν ἁγίασαν εἰς ἡμᾶς οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι εἰς μετάνοιαν, ἔστωντας νὰ εἶναι καθαρισμὸς πάντων τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ χρόνου ὅλου.

Διαβάστε περισσότερα »

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐκ φύσεως εἶναι ἐπινοητικοί, γιατί ἀπὸ φυσικοῦ τους ξέρουν μὲ τὴ λογική τους νὰ ξεχωρίζουν τὰ πράγματα καὶ νὰ εἶναι συνετοί. Καθένας ἀπ’ αὐτοὺς ἀφοσιώνεται στὴν καλλιέργεια τῆς γῆς, στὶς δουλειὲς τῶν μεταφορῶν, σὲ κάποια τέχνη, μὲ κάποια ἐλπίδα. Ὅλοι μὲ τὴν προσδοκία κάποιων ἀγαθῶν, ποὺ θὰ ἀποχτήσουν, ὑποφέρουν μὲ προθυμία κόπους, ἱδρῶτες, κινδύνους καὶ στενοχώριες. Διαβάστε περισσότερα »

[Α΄Τιμ. 4, 9-15]

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-1-1990)                                 

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, στέλνοντας την πρώτη του επιστολή στον πολύ αγαπημένο του μαθητή, τον Τιμόθεο, του σημειώνει και του γράφει: «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος». «Ο λόγος του Θεού», λέγει, «είναι πιστός, αξιόπιστος. Και συνεπώς, αφού είναι αξιόπιστος, είναι άξιος κάθε αποδοχής».  «εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν». Γι’ αυτόν τον λόγο κουραζόμαστε και κοπιάζουμε και υφιστάμεθα ονειδισμούς, γιατί έχουμε ελπίσει σε Θεό ζωντανό, ο Οποίος είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων, ιδιαίτερα δε, σωτήρας των πιστών. «Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». Αυτά που σου γράφω να τα παραγγέλλεις και στους άλλους και να τα διδάσκεις. «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω». Κανείς να μην πει ότι είσαι νέος στην ηλικία και συνεπώς να μην σε προσέξει. Αντιθέτως θα σε προσέξουν όταν θα γίνεις τύπος των πιστών.

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »