Μωυσής Αγιορείτης

Εκκλησία και Εκκοσμίκευση

Τί συμβαίνει όταν το φρόνημα του κόσμου επιδρά στις πτυχές της Εκκλησιαστικής ζωής;
Ποιές είναι οι επιπτώσεις του κοσμικού γίγνεσθαι στην εσωτερική πορεία της Εκκλησίας;
Εννιά σύγχρονοι πατέρες της Εκκλησίας μας καταθέτουν τις απόψεις τους

Στο βιβλίο αυτό δημοσιεύονται κείμενα Επισκόπων, Πρεσβυτέρων και Μοναχών σχετικά με το σαράκι της εκκλησιαστικής, και όχι μόνον, ζωής που ονομάζεται εκκοσμίκευση.

Το βιβλίο προλογίζει ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Σαράντης Σαράντος.

 

(Eκδόσεις “Μυριόβιβλος”)

Διαβάστε περισσότερα »

Διέξοδοι στη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου (Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

“Η μοναξιά δεν εξοβελίζεται μ’ ευφυείς συνταγές ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, συγγραφέων και κηρύκων. Θέλει προσωπικό αγώνα, εσωτερική τακτοποίηση, μετωπική σύγκρουση με την υπαρξιακή άγνωστη ταυτότητά μας, ανδρεία ενδοσκαφή προς ανεύρεση του πρωτόκτιστου κάλλους, ταπεινή προσκύνηση του Θεού, προς μαθητεία και βοήθεια, ειλικρινή και τίμια έξοδο προς συνάντηση των άλλων, με πνεύμα θυσίας, με διάθεση κατανοήσεως και παραδοχής, αλληλοσυμπληρώσεως και αλληλοβοηθείας.” Διαβάστε περισσότερα »

”Λειτουργική αναγέννηση” ή Λειτουργική αγωγή; (Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Κριτική στο βιβλίο του μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, με τίτλο “”Λειτουργική αναγέννηση” ή Λειτουργική αγωγή;” (Έκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου, Χανιά 2005) . Η παρούσα βιβλιοκρισία δημοσιεύθηκε και στο περιοδικό “Θεοδρομία”.

Διαβάστε περισσότερα »

Μνήμη γέροντος Θεοκλήτου (Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Ομιλία που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του ιερού ναού Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου στις 26.2.2006 κατά την εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόπλεως για το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου. Διαβάστε περισσότερα »

Λειτουργική Αναγέννηση (Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ πρόσφατες θεολογικές συζη­τήσεις, θα ήθελα να καταθέσω τον λογισμό μου, ειλικρινά, ταπεινά και πολύ απλά. Κατ’ αρχάς θεωρώ αδόκιμο τον όρο «λειτουργική ανα­γέννηση». Αναγέννηση νομίζω σημαίνει εκ νέου γέννηση, ξαναγέννημα, επειδή έχουμε φθορά, ακρωτηριασμό, αδυναμία ή και παρακμή. Παρατηρείται αποδεδειγμένα κάτι τέτοιο, και γι’ αυτό φταίει το κείμενο, η γλώσσα της θ. Λειτουργίας και η εκ τούτου μη συμμετοχή των λαϊκών στα «εκκλησιαστικά δρώμενα»; Με μόνο οπλισμό την ειλικρίνειά μου εξέρχομαι, για να μη χαρακτηρι­σθώ «κοσμόφοβος και μισόκοσμος», και δίχως δυ­νατά και υψηλά επιχειρήματα διατυπώνω ξεκά­θαρα τη σκέψη μου και λέγω, πρώτα σε μένα, πως χρειάζεται καλύτερα προσωπική αναγέννηση· τα­πεινή μαθητεία στην παράδοση, στην απλότητα, στη σωφροσύνη, με άχρωμα γυαλιά. Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι το κύριο πραγματικό ποιμαντικό πρόβλημα. Είναι δημιουργημένο, κατασκευασμέ­νο πρόβλημα. Μάλιστα προέρχεται από εκεί πού δεν θα το περίμενες. Δεν θεωρώ, επαναλαμβάνω, ότι είναι πραγματικής ποιμαντικής αναγκαιότητας. Διαβάστε περισσότερα »