Σε όλους τους Χριστιανούς, σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρίσκονται, ο προφήτης Ηλίας είναι πρότυπο και παράδειγμα. Και για τους εν τω κόσμω ζώντες, με την πίστη και αφοσίωσή του προς τον Θεό, και την πιστή τήρηση των αγίων Του εντολών, και τον ζήλο τον πνευματικό που είχε. Και για τους ποιμένες της Εκκλησίας, γιατί δεν υποχωρούσε από το να εκζητεί τα δικαιώματα του Κυρίου του Θεού του Παντοκράτορος. Αλλά και για τους μοναχούς, διότι ο Προφήτης και την ερημική ζωή αγαπούσε, και της προσευχής της νοεράς και μυστικής θεωρείται διδάσκαλος και μύστης, αλλά και της παρθενίας επίσης ήταν λάτρης και εκπρόσωπος, και μάλιστα εκ των ολίγων ανδρών της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος είχε το χάρισμα της παρθενίας. Διαβάστε περισσότερα »

«Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» (Ματθ. δ΄, 19)

Κάτω στὰ παραθαλάσσια τῆς Γαλιλαίας ἄνοιξε, τὸ μέγα σχολεῖον τῆς οὐρανίου διδασκαλίας ὁ Θεῖος Διδάσκαλος, «ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς». Ἐδῶ ἄρχισε τὸ πρῶτον νὰ λαλήση ἐπὶ τῆς γῆς ὁ Θεάνθρωπος Λόγος, καὶ νὰ κάμη τὸ πρῶτον κήρυγμα τῆς μετανοίας καὶ Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ὁ παρὰ τοῦ οὐρανίου Πατρὸς πρὸς ἀνθρώπους πεμφθείς μέγας Ἀπόστολος.

«Ἀνεχώρησεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ ἀπὸ τότε ἤρξατο κηρύσσειν καὶ λέγειν μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν»

Καὶ τοῦτο εἶναι ἐκεῖνο τὸ μέγα φῶς, περὶ τοῦ ὁποίου ἐπροφήτευσεν ὁ Ἠσαΐας, πώς ἒμελλε νὰ ἀνατείλη εἰς τὸν λαὸν «τὸν καθήμενον ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου», δηλαδὴ ἡ σωτήριος λάμψις τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου ἔμελλε νὰ φωτίση καὶ νὰ ζωογονήση μὲ τὴν νέαν χάριν ἀνθρώπους ποταπούς, οἱ ὁποῖοι ἦσαν οἱ περὶ τὴν Γαλιλαίαν Ἰουδαῖοι, μεμιγμὲνοι μὲ ἐθνικοὺς ἐσκοτισμένους καὶ νενεκρωμένους εἰς τὴν ἀσέβειαν.

Πρῶτοι μαθηταὶ καλεσμένοι εἰς τὴν νέαν ταύτην διδασκαλίαν ἐστάθησαν οἱ τρισμακάριοι Σίμων Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου, ἄνθρωποι ἁπλοί εἰς τὴν προαίρεσιν, πτωχοὶ εἰς τὴν κατάστασιν, ἁλιεῖς εἰς τὴν τέχνην.

«Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων».

Τοιαῦτα ὄργανα ἐπεχειρίσθη ἡ σεσαρκωμένη θεία Σοφία μωρά, ἀσθενή καὶ ἐξουθενωμένα διὰ νὰ καταργήση (καθὼς λέγει ὁ Παῦλος) τοῦ κόσμου τὴν σοφίαν, τὴν εὐγένειαν καὶ τὴν δύναμιν καὶ τέτοιας λογῆς νὰ φανῆ, πώς ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἐδέχθη ὁ κόσμος, δὲν ἦτον ἔργον δυνάμεως ἀνθρώπου, ἀλλά κατόρθωμα δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.

Τί ἔκαμαν οἱ καλοὶ ἐτοῦτοι ἁλιεῖς, ἀφήνοντες ἐν τῷ ἅμα καὶ δίκτυα καὶ πλοῖον, ὅλον δηλαδὴ τὸν πλοῦτον τῆς πτώχειας των, καὶ ἀκόμη τὸν ἴδιον πατέρα, ἐδέχθησαν ἀδιστάκτως τὸ κάλεσμα, ἠκολούθησαν πρόθυμα τὸν καλεστὴν.

«Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν, ἠκολούθησαν αὐτῷ».

Τοιοῦτοι πρέπει νὰ εἶναι οἱ ἀληθινοὶ Μαθηταί τοῦ Χριστοῦ· ὅλοι δι’ ὅλου ἀφιερωμένοι τῷ Χριστῷ, χωρισμένοι καὶ ἀπολελυμένοι ἀπὸ κάθε πράγμα ἐγκόσμιον.

Αὐτή εἶναι, ἡ ὑπόθεσις τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου ἤτοι τὸ κάλεσμα τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ· καί ἐπειδὴ εἰς τιμὴν τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία θεοπνεύστως ἀφιέρωσε τὰς ἡμέρας ταύτας, διατάζουσα νὰ τὰς ἁγιάζωμεν μὲ νηστείαν, φαίνεταί μοι ἁρμόδιον νὰ ὁμιλήσω σήμερον ἐπάνω εἰς τὴν ὑπεροχήν καὶ ἀξίαν τοῦ ἀποστολικοῦ ἐπαγγέλματος, διὰ νὰ καταλάβετε τί θέλει νὰ εἴπη ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ. Διαβάστε περισσότερα »

Λεχθείσα τη Κυριακή των Βαΐων.

«Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάννου ΙΒ’, 13)

Ο καθαιρέτης του άδου, ο νικητής του θανάτου, ο αρχηγός της ζωής, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ανέστησε τον τετραήμερο νεκρό, τον Λάζαρο. Και όταν εισήλθε στα Ιεροσόλυμα εσείσθη όλη η πόλις με την παρουσία Αυτού του θαυματουργού και με την είδησι αυτού του παραδόξου θαύματος!

«Τίς εστίν ούτος»; Ποιός είναι αυτός; Ερωτά ο ένας τον άλλο. Και όλος εκείνος ο πολυάριθμος λαός, που ήτο συνηθροισμένος λόγω της εορτής του Πάσχα, κινούμενος από θείον νεύμα. Τον υποδέχεται με μιαν ένδοξη υποδοχή, σαν Βασιλέα του Ισραήλ. Άλλοι προπορεύονται, άλλοι ακολουθούν, άλλοι κόβουν κλαδιά, άλλοι σείουν βαΐα1 φοινίκων, άλλοι στρώνουν κάτω στο δρόμο τα ενδύματά τους, όλοι μα όλοι, με τα μικρά παιδιά μαζί φωνάζουν «ωσαννά2, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»! Σώσαι μας συ που είσαι ευλογημένος γιατί έρχεσαι με την ισχύ και το όνομα του Κυρίου!

Σε αυτή λοιπόν την σημερινή βαϊοφόρο πανήγυρι, εγώ σημειώνω τρία περιστατικά. Πρώτον˙ τα ενδύματα που ρίχνονται στη γη. Δεύτερον˙ τα βαΐα των φοινικοδένδρων, που είναι σύμβολα νίκης. Τρίτον˙ τον χαροποιόν εκείνον ύμνο «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος».

Και εμείς οι Χριστιανοί τρία αναγκαιότατα πράγματα πρέπει να κάνουμε, όταν υποδεχόμεθα τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν κατά την ιεράν Μετάληψιν των Αχράντων Μυστηρίων. Πρώτον˙ με μιαν αληθινή εξομολόγησι να απορρίπτουμε τα ενδύματα των αμαρτιών μας, που τόσον καιρό τα φοράμε. Να αφήνουμε τις παληές κακές συνήθειες, να απεκδυόμεθα τον παλαιόν άνθρωπο με όλες τις κακές του πράξεις.3 Δεύτερον˙ με μια τέλεια επιστροφή να σηκώσουμε τα βαΐα της νίκης καταπατώντας τους τρεις μεγάλους μας εχθρούς: την σάρκα, τον κόσμο και τον διάβολο. Και τρίτον˙ κατόπιν με χαρά και αγαλλίασι πνευματική, με καρδιά συντετριμμένη,4 να πλησιάσουμε στην Αγία Τράπεζα του Άρτου της ζωής και να λέμε: «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»!

Γι’ αυτό και εγώ θα σας ομιλήσω σήμερα για την ιεράν Μετάληψι, πιστεύοντας ότι ο λόγος αυτός είναι πολύ αναγκαίος γι’ αυτούς που αυτές τις άγιες ημέρες ετοιμάζονται να μεταλάβουν το πανάχραντον Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας.

Και κατά πρώτον θα αποδείξω πως αυτό το Μυστήριον είναι το μεγαλύτερον έργο της θείας Δυνάμεως, της θείας Σοφίας και της θείας Αγαθότητος. Εκ δευτέρου θα σας ομιλήσω για το ποιάν ετοιμασία πρέπει να κάνη ένας που θέλει να μεταλάβη, ώστε αυτή η ιερά Μετάληψις να μη γίνη εις κρίμα ή εις κατάκριμα, αλλ’ εις άφεσιν αμαρτιών και σωτηρίαν.

Όλα αυτά θα σας τα διδάξω με κάθε δυνατή βραχυολογία, ένεκα της επισημότητος της σημερινής εορτής. Διαβάστε περισσότερα »

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου στη Β΄Κυριακή των Νηστειών (Στόμιο Λαρίσης, 22-3-1981)

Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Διαβάστε περισσότερα »