Η παγκοσμιοποίηση των παθών! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Ὥς τώρα, καλοί μου φίλοι, ἐκεῖνο ποὺ κυρίως ζούσαμε ἦταν ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν κακῶν. Σήμερα ζοῦμε τὴν ἑπόμενη φάση, ποὺ εἶναι ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν παθῶν. Ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων παθῶν. Ποὺ μὲ τρόπο ἀδιάντροπο κυκλοφοροῦν πλέον παντοῦ καὶ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβληθοῦν. Ὁπωσδήποτε καὶ σὲ ὅλους! Τόσο πολὺ ποὺ νὰ νομίζουμε ὅτι, ὄχι μόνο δὲν εἶναι τίποτα αὐτά, ἀλλὰ καὶ ὅτι αὐτὸς τάχα εἶναι ὁ «σωστὸς» τρόπος ζωῆς! Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους …

 

*   *   *

Κατὰ τὸ λεξικὸ Μπαμπινιώτη, «παγκοσμιοποίηση εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς οἰκουμένης σὲ μία ἑνιαία οἰκονομική, πολιτικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἐπικράτεια»! Μόνο ποὺ σ’ αὐτὴ τὴν ἐπικράτεια, ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν» αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ ἐπικρατεῖ ὡς ἦθος, εἶναι τὸ ἄηθες. Ὡς ἀξίες ὅ,τι ἀντεστραμμένο ὑπάρχει. Ὡς ἀρχὲς ὅ,τι βρισκόταν στὸ περιθώριο καὶ τό κατακάθι τῆς κοινωνίας.

Εἶπαν ὅτι ἡ «παγκοσμιοποίηση εἶναι ἡ τάση ὅλων τῶν δραστηριοτήτων τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀποκτοῦν παγκόσμιο χαρακτῆρα». Μόνο ποὺ παραγκωνίζεται κάθε καλή του δραστηριότητα, γιὰ νὰ κυριαρχεῖ ὅ,τι κακὸ ὑπάρχει καὶ μάλιστα τὸ ἴδιο τὸ κατακάθι!

Ὅπως γράφει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιος: «Ἡ παγκοσμιοποίηση δὲν εἶναι μόνο μία οἰκονομικὴ διαδικασία. Πρόκειται γιὰ ἄμεση ἢ ἔμμεση προβολὴ ἑνὸς συστήματος σκέψεως ποὺ ἀγνοεῖ ἢ καὶ καταστρέφει τὶς ἰδιαιτερότητες τῶν ἐπὶ μέρους λαῶν καὶ ἀνθρώπων καὶ παραμερίζει ἢ καὶ διαλύει τὶς ἀξίες …»!

Ὅπως ἔχει γράψει καὶ ὁ μακαριστὸς Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου π. Γεώργιος Καψάνης: «Σχεδιάζεται μία παγκοσμιοποίησις ὄχι μόνο χωρὶς Χριστό, ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Τὸ ὑπερκράτος, ἡ ὑπεροικονομία, ἡ ὑπερθρησκεία δὲν θὰ ὑπηρετοῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὸν Ἀντίχριστο καὶ ὅσους προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο»!

Καθαρὰ πράγματα!

*   *   *

Τελευταῖα ζήσαμε τὸ πρόβλημα τοῦ κορωνοϊοῦ. Καὶ τί διαπιστώσαμε; Πῶς ἀστραπιαῖα μεταδόθηκε σὲ ὅλο τὸν πλανήτη! Καὶ τί παγκοσμιοποίηση ἑνὸς κακοῦ δὲν ἦταν αὐτή!

Τὸ ἴδιο σκηνικὸ τὸ ζήσαμε καὶ τὸ ζοῦμε σὲ τόσα ἄλλα πράγματα, ὅπως αὐτὰ …

Μὲ τὴ μουσική, ποὺ παγκοσμιοποιημένη, κατέληξε νὰ εἶναι τὸ ρὸκ καὶ ὅλα του τὰ παρακλάδια καὶ αὐτό, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλουραλισμοῦ καὶ τῆς πολυμορφίας σ’ αὐτήν!

Μὲ τὸν ἀθλητισμό, ποὺ παγκοσμιοποιημένος, κατέληξε νὰ γίνει πρωταθλητισμός! Τὰ δὲ σπὸρ σέ… ποδόσφαιρο, προκειμένου νὰ μετατρέπονται οἱ φίλαθλοι σὲ ποδοσφαιρόφιλους καὶ αὐτοὶ σὲ ὀπαδοὺς κάποιας ὁμάδας. Ἔτσι οἱ ποδοσφαιρικὲς ὁμάδες δὲν ἔχουν πλέον τίποτα νὰ ζηλέψουν ἀπὸ τὶς ἄλλες πολυεθνικὲς ποὺ γνωρίζουμε!

Μὲ τὸ θέαμα, ποὺ παγκοσμιοποιημένο, ὄχι μόνο κατέκλυσε τὰ πάντα, ἀλλὰ καὶ περιορίστηκε σαφῶς σὲ συγκεκριμένα θέματα (βίας, ἐρωτισμοῦ, τρόμου, θρίλερ, μυστηρίου, ἐπιστημονικῆς – ὑποτίθεται – φαντασίας, reality shows κ.λπ.)!

Μὲ τὸ παιχνίδι καὶ τὸ παραμύθι, τὰ τόσο ἀπαραίτητα γιὰ ἕνα παιδί, ποὺ παγκοσμιοποιημένα, κατέληξαν νὰ γίνουν βιντεοπαιχνίδια καὶ κινούμενα σχέδια μὲ τὰ ἐπίσης γνωστὰ θέματα, ὅπως τὰ πιὸ πάνω! Εἶναι δὲ χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση αὐτοῦ ποὺ ἔγινε ἐκεῖ στὴν αὐγὴ τοῦ αἰώνα μας μὲ τὸν Χάρι Πότερ!!

Μὲ τὴν ψυχαγωγία, ποὺ παγκοσμιοποιημένη, μετατράπηκε σὲ διασκέδαση περιέχουσα κι αὐτὴ τὰ πάντα. Μὰ τὰ πάντα!

Τί νὰ πεῖ κανεὶς καὶ γιὰ τὸ ἀλκοόλ, τὰ ναρκωτικά, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐνδυμασία, τὴν μόδα, τὸν ἀτελείωτο καλλωπισμὸ καὶ τὴν ἐν γένει ἐξωτερική μας ἐμφάνιση, ἀκόμη δὲ καὶ μὲ τὴν (παγκοσμιοποιημένη κι αὐτὴ) διατροφή μας; Ἤ καὶ γιὰ τὴν ἀντιστροφὴ τῶν προτύπων, ποὺ δὲν εἶναι πλέον οἱ ἅγιοι οὔτε καὶ οἱ ἥρωες, ἀλλὰ τὰ γνωστὰ εὐτελῆ καὶ τιποτένια, ναὶ τιποτένια, γνωστὰ εἴδωλα;

Καὶ τί παρατηρεῖ κανεὶς σὲ ὅλο αὐτὸ τὸν κατάλογο ποὺ ὅλο καὶ μακραίνει; Ὅτι, λίγο ὥς πολύ, μὲ κραυγαλέο ἢ ὄχι τρόπο, κάποτε δὲ καὶ φαινομενικὰ ἀθῷο, ἕρπει ποικιλόμορφα ἡ διαφθορά. Ναί!

*   *   *

Πράγματι μὲ ὅλα αὐτὰ αὐτὸ ἀκριβῶς κατόρθωσαν, γιὰ νὰ μὴ μείνει τελικὰ τίποτα ὄρθιο!

Μὴ ξεχνᾶμε πὼς ἡ λέξη «διαφθορὰ» σημαίνει καταστροφή, ἀφανισμό, θάνατο. Εἰδικότερα σημαίνει χάλασμα, ἀλλοίωση τοῦ χαρακτήρα, ἔκλυση τῶν ἠθῶν, ἠθικὴ κατάπτωση! Ἡ διαφθορὰ εἶναι μία κατάσταση μέσα στὸ ἄτομο ἢ τὴν κοινωνία, μὴ φυσιολογική. Σὲ κάθε περίπτωση ἡ διαφθορὰ ἐξασθενεῖ τὴ βούληση, ὑποχωρεῖ τὴ δύναμη τοῦ χαρακτήρα, καταπνίγει τὴ φωνὴ τῆς συνείδησης, ἐξαφανίζει τὸν αὐτοσεβασμό, καταπατᾶ ἰδανικὰ καὶ ἀξίες, κλονίζει τὴν ὑγεία καὶ τελικὰ καταρρέει ὁλόκληρη τὴν ἀνθρώπινη ὀντότητα.

Ὁπότε μὲ τὴ διαφθορά, εἰδικὰ ἡ νεολαία, ἀποχαυνώνεται καὶ παραπαίει. Κι ὅταν πιὰ δὲν ἔχει προσανατολισμοὺς ἀνώτερους, ἰδανικὰ καὶ ἀξίες, εἶναι ὁπωσδήποτε ἐξαιρετικὰ εὐάλωτη. Μποροῦν πλέον νὰ περάσουν σ’ αὐτή, καὶ βέβαια στὸ αὔριο τῆς οἰκουμένης, ὁτιδήποτε θελήσουν. Καὶ μάλιστα χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἀντίσταση!

*   *   *

Καὶ ἀφοῦ ἡ διαφθορὰ ἔκανε γιὰ τὰ καλὰ τὴ δουλειά της τὶς τελευταῖες δεκαετίες, τί παρατηροῦμε σήμερα; Ὅτι ξεκίνησε ἤδη ἡ παγκοσμιοποίηση τῶν παθῶν μας!

Πρόχειρο παράδειγμα εἶναι ἡ ἄνευ προηγουμένου στὴν παγκόσμια ἱστορία προβολὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ τῆς κάθε σεξουαλικῆς διαστροφῆς (εἶναι θέμα χρόνου νὰ δοῦμε καὶ τὴν ἀντίστοιχη προβολὴ τῆς αἱμομιξίας, τῆς κτηνοβασίας κ.λπ.), τῆς ἰσοπέδωσης τῆς ἑτερότητας τῶν δύο φίλων ποὺ αὐτὰ καὶ μόνο δημιούργησε ὁ Θεὸς κ.λπ. Καὶ ὅλα αὐτὰ μὲ «ὡραῖα» λόγια, ὅπως εἶναι τὰ «δικαιώματα τοῦ ἄλλου», ἡ «ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου» κ.λπ., ἀλλὰ καὶ «ὡραῖες» διαδικασίες, ὅπως εἶναι ἡ λεγόμενη «σεξουαλικὴ ἀγωγή»!

Ἡ προβολὴ τῆς πορνείας εἶναι ἄνευ προηγουμένου, ὅπως καὶ τῆς μοιχείας, γιὰ νὰ ἀναφέρουμε κι ἕνα ἀκόμη παράδειγμα. Ἔγιναν ποικιλόμορφο θέαμα, ἀλλὰ καὶ πρακτική. Κανένα «σοβαρὸ» σήριαλ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἔχει αὐτὰ ὡς θέμα, ἂν θέλει μάλιστα νὰ ἔχει καί… τηλεθέαση! Ἑπόμενο εἶναι πλέον νὰ μὴν ἀκούγεται τίποτε γιὰ τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴ συζυγικὴ πίστη. Γιὰ δὲ τὴν ἁγνότητα ἔφθασαν τὰ πράγματα οἱ πολλοὶ ἀκόμη καὶ νὰ … γελᾶνε ἢ καὶ νά… ἐπαναστατοῦν, ὅταν τὴν ἀκοῦνε!

Τὸ μήνυμα τῆς παγκοσμιοποίησης ἐπ’ αὐτοῦ ποιὸ εἶναι καὶ μάλιστα σ’ ἕνα ἔφηβο; Τὸ πῶς «θὰ τὰ φτιάξει»! Χωρὶς σκέψη, χωρὶς προϋποθέσεις, χωρὶς στόχους (δηλαδὴ τὴν δημιουργία οἰκογένειας), ἀκόμη καὶ ἀπὸ πολὺ νωρὶς καὶ πρὶν τὴν ὥρα τους. Καὶ τώρα πλέον ὄχι ἀπαραίτητα μὲ τὸ ἄλλο φῦλο. Αὐτὸ κι ἂν εἶναι παγκοσμιοποίηση τῶν παθῶν. Καημένα παιδιά!

*   *   *

Καὶ ποιὸ εἶναι τὸ ἐπιπλέον μήνυμα τῆς παγκοσμιοποίησης, δηλαδὴ τῆς «διεθνοῦς τῶν πονηρῶν» ποὺ τὴν κατευθύνει; Ὅτι ὄχι μόνον αὐτὰ δὲν εἶναι τίποτα τάχα, ὅτι ὄχι μόνον ἐπιβάλλεται νὰ γίνονται ἀπὸ ὅλους ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ παιδιὰ (ὅπως καὶ ἀπὸ τοὺς παπποῦδες τους!!!), ἀλλὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ὅλοι καὶ ὑπερήφανοι γι’ αὐτά! Ναί, ὑπερήφανοι γιὰ τὰ πάθη μας!!!

Πρὸς Θεοῦ μὴ ποῦμε κάτι γιὰ τὸ σωστό, πρὸς Θεοῦ μὴ ποῦμε ἀκόμη καὶ λέξη γιὰ τὴν μετάνοια!

*   *   *

Λοιπὸν σαφῶς δὲν μένει τίποτε ἄλλο, καλοί μου φίλοι, ἀπ’ τὴν ἴδια τὴν ἀντίστασή μας. Ὁ Ὀρθόδοξος τρόπος ζωῆς, εἶναι ὅ,τι πολύτιμο ἔχουμε. Τὸ τζιβαερικό μας κατὰ τὸν Μακρυγιάννη. Γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ζήσουμε σήμερα, ἀλλὰ καὶ αἰώνια. Ἡ ἀπελευθέρωση ἀξίζει καὶ εἶναι καρποφόρα, ὅταν γίνεται ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἤθη. Μὴν ἀντιστρέφουμε τὰ πράγματα!

Ὅπως γράφει ὁ Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης «κάθε πάθος ὅπου ἐπικρατεῖ καὶ κυριεύει τὴν ψυχή μας, γίνεται ἀληθινός μας τύραννος, γιατί ὑποδουλώνει καὶ διευθύνει τὶς σκέψεις καὶ τὶς πράξεις μας». Ναί! Κι ἐμεῖς δὲν θέλουμε νὰ γίνουμε κανενὸς σκλάβοι, πολὺ δὲ περισσότερο στοὺς τόσο πονηροὺς παγκοσμιοποιητές!

Ὑπόψη μας καὶ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ: «Ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν στὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν πίστη»…

 

(Πηγή: “Ορθόδοξος Τύπος”)

[Ψήφοι: 7 Βαθμολογία: 5]