Κάποτε έλεγαν ότι το θέατρο είναι σχολείο. Τώρα μπορούμε να λέμε ότι η τηλεόραση είναι σχολείο και φροντιστήριο μαζί και μάλιστα ολοήμερο. Διδάσκει προσφέροντας ενημέρωση για τα τρέχοντα γεγονότα, ποικίλες γνώσεις απ’ τους σημαντικότερους κλάδους της επιστήμης (αν και λίγο σπάνιο αυτό), καθώς και (προπαντός) ήθος και τρόπο ζωής. Αυτό το τελευταίο είδος μαθημάτων προσφέρεται κυρίως μέσω των τηλεοπτικών μυθοπλασιών που μεταδίδονται σε συνέχειες, τα γνωστά μας σίριαλ.
Εκκλησιαστική Παρέμβαση
Το «ολοήμερο» της τηλεόρασης (Πρωτ. Θωμάς Βαμβίνης)
Δημοσιεύθηκε στις 20 Οκτωβρίου, 2007
(3,029 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,029 άτομα το έχουν διαβάσει)
Γάμοι με ελληνικό σκηνικό (π. Θωμάς Βαμβίνης)
Δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουλίου, 2007
(2,844 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,844 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ζευγάρια από την Κίνα η την Ιαπωνία, σύμφωνα με τον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ήλθαν στην Ελλάδα, σε νησί του Αιγαίου, με σκοπό να τελέσουν το γάμο τους όπως οι Ορθόδοξοι Έλληνες. Ήταν εντυπωσιασμένοι από το όλο σκηνικό των ορθόδοξων ελληνικών γάμων στα νησιά του Αιγαίου. Ήθελαν, λοιπόν, ο γάμος τους να περιλαμβάνη μια ταπεινή αιγαιοπελαγίτικη εκκλησιά και να έχη φόντο με χρώμα άσπρο και γαλάζιο.
Σε ερωτήσεις δημοσιογράφων δήλωσαν ότι τους αρέσει πολύ ο ορθόδοξος χριστιανικός γάμος, οι ίδιοι όμως δεν είναι ορθόδοξοι Χριστιανοί. Πιθανώς ούτε Χριστιανοί άλλου δόγματος είναι. Γι’ αυτό τον λόγο φυσικά δεν ήταν δυνατόν να τελεσθή ο γάμος τους από Ορθόδοξο Ιερέα. Αυτόν, βέβαια, τον σκόπελο τον ξεπέρασαν εύκολα, αφού πιο πολύ τους ενδιέφερε το σκηνικό του μυστηρίου και όχι αυτό καθεαυτό το μυστήριο. Δίπλα, λοιπόν, σε μια ωραία νησιώτικη εκκλησιά, με φόντο το πέλαγος, τέλεσαν τον πολιτικό τους γάμο, με την «φιλική συμμετοχή» –απαραίτητη για την σκηνοθεσία και την νομιμότητα του γεγονότος– κάποιου εκπροσώπου της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Είναι άγνωστο τι πραγματικά προσήλκυσε αυτά τα ζευγάρια από την Άπω Ανατολή να έλθουν στο Αιγαίο για το ξεκίνημα της νέας τους ζωής. Πάντως, δεν είναι απίθανο να δούμε και Έλληνες ρομαντικούς, άσχετους με το μυστήριο της Εκκλησίας, να μιμούνται τους εξ ανατολών ομογνώμονές τους και να τελούν τον πολιτικό τους γάμο είτε στην αυλή ωραίων νησιώτικων εκκλησιών με φόντο το πέλαγος, είτε σε πάρκα μπροστά από τζαμιά η παγόδες, είτε, ακόμη, στις όχθες του Γάγγη με φόντο το ποτάμι.
Όταν χάνεται το νόημα του μυστηρίου, όλα τα ενδεχόμενα πρέπει να θεωρούνται ισοπίθανα.
Σχέση ψυχολογίας και πνευματικής ζωής κατά τον γέροντα Πορφύριο
Δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουλίου, 2007
(3,531 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,531 άτομα το έχουν διαβάσει)
Απόσπασμα εισήγησης του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, στο Διορθόδοξο Μοναχικό Συνέδριο για τον Γέροντα Πορφύριο, στην Ι. Μονή Χρυσοπηγής Χανίων Κρήτης.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Αγ. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Ναυπάκτου Ιερόθεος, ψυχολογία, Εκκλησιαστική Παρέμβαση «Μου ‘λεγε ο Γέρων Θεόκλητος» (Διονυσίου Πελέκη, Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω)
Δημοσιεύθηκε στις 13 Ιουλίου, 2007
(2,737 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,737 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ομιλία στην Ημερίδα για τον Γέροντα Θεόκλητο, στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: ομιλία, Θεόκλητος Διονυσιάτης, Εκκλησιαστική Παρέμβαση, Διονύσιος Πελέκης Ο απαιδαγώγητος θυμός (π. Θωμάς Βαμβίνης)
Δημοσιεύθηκε στις 17 Μαΐου, 2007
(2,781 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,781 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η συμφωνημένη σύρραξη των χούλιγκανς στην Παιανία, που είχε ως συνέπεια τον θάνατο νεαρού φιλάθλου, είναι ένα ανησυχητικό γεγονός, που αποκαλύπτει με τον πιο τραγικό τρόπο μια λανθάνουσα, για τους εφησυχάζοντες, ασθένεια της ελληνικής κοινωνίας. Δείχνει ότι η παιδεία των Νεοελλήνων είναι ελλιπής. Είναι μια παιδεία που δεν καλλιεργεί τον άνθρωπο ακέραιο. Δίνει πιθανώς κάποιες γνώσεις με έναν μηχανιστικό –φροντιστηριακό– τρόπο, φορτώνει με πληροφορίες την διανοητική μνήμη, εξασκεί κάπως την λογική, αλλά αφήνει όλον τον άλλο δυναμισμό της ψυχής των νέων απαιδαγώγητο. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά τα σωματεία με τους οργανωμένους οπαδούς, αλλά πρωτίστως το Υπουργείο Παιδείας, την εκπαιδευτική κοινότητα, τους γονείς και όλους τους άλλους φορείς, που άμεσα η έμμεσα προσφέρουν αγωγή στη νεότητα. Οι συρράξεις που προκαλούν οι ένθερμοι και ταραχοποιοί οπαδοί των διαφόρων ομάδων (αθλητικών και μη) δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκρήξεις ενός απαιδαγώγητου θυμού. Ενός θυμού που δεν «εκπαιδεύτηκε» να κινήται κατά φύση, δημιουργικά. Διαβάστε περισσότερα »
