– Ο Χριστός πρωτότυπο παράδειγμα πάσης αρετής και τελειότητος. Παράδειγμα αναμαρτησίας, αληθείας και ειλικρινείας. Παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, μακροθυμίας, πραότητος, ανεξικακίας. Παράδειγμα δικαιοσύνης, υπερτέλείας αγάπης και ευσπλαχνίας.

– Ο πιστός άνθρωπος όσο αγιώτερο παράδειγμα έχει, τόσο θεοπρεπέστερα εργάζεται το έργο του.

– Πώς λοιπόν ο απόστολος Παύλος αντικατέστησε τον εαυτό του αντί του Χριστού ως παράδειγμα λέγοντας: “Μιμηταί μου γίνεσθε; Γιατί δεν παραγγέλει τη μίμηση του αρχετύπου που είναι ο Χριστός; Είναι αποτέλεσμα υπερηφάνειας αυτό; Διαβάστε περισσότερα »

(Α΄ Κορ.. 1, 10-17)

Τέσσερις τρόποι υπάρχουν για να πεισθεί κανείς στα θελήματα κάποιου άλλου: δύο καλοί και επαινετοί δηλαδή η μαρτυρία και η απόδειξις & δύο κακοί και επίμεμπτοι δηλαδή η δυναστεία και η απάτη. Κανένας όμως από αυτούς τους τρόπους δεν ενήργησε εις το κήρυγμα του ευαγγελίου. Οι πιστεύσαντες εις το ευαγγελικό κήρυγμα δεν επίστευσαν ούτε από πολλές μαρτυρίες, ούτε από αποδείξεις, ούτε με τη βία, ούτε με εξαπάτηση. Κι αυτό γιατί όταν ξεκίνησαν οι απόστολοι να κηρύττουν δεν υπήρχε πλήθος μαρτύρων να μαρτυρήσουν τα περί του Ιησού Χριστού. Λίγοι οι απόστολοι για ολόκληρη την οικουμένη. Θα μπορούσαν βέβαια οι λίγοι να πείσουν τους πολλούς με λόγο αποδεικτικό ή με την τέχνη της ρητορικής και της ευφράδειας του λόγου. Όμως ποια μαθηματική απόδειξη ή σοφιστική τέχνη ή διαλέκτου ευφράδεια ή ρητορική τέχνη είχε ο λόγος των αποστόλων; Ήσαν αγράμματοι και όσα εκήρυτταν ήταν μωρία για τους Εθνικούς και σκάνδαλο για τους Ιουδαίους. Αλλά μήπως άσκησαν βία; Μήπως εφοβέρισαν, μήπως εφόνευσαν; Κανένα τέτοιο περιστατικό δεν μαρτυρείται ούτε από τους εχθρούς του Χριστού. Αντιθέτως οι ίδιοι εδιώχθησαν, εβασανίσθησαν και θανατώθηκαν. Μήπως, τέλος, εξαπάτησαν υποσχόμενοι πλούτο, δόξα ή ηδονή; Ούτε αυτό συνέβη γιατί αυτοί εδίδασκαν όχι τα αρεστά στα πάθη, αλλά πτωχεία, ταπείνωση, μαρτύρια, παθήματα ακόμα και θάνατο για την πίστη του Κυρίου. Από τα προηγούμενα προκύπτει ότι καμία δύναμη κοσμική δεν θα μπορούσε να μετατρέψει μυριάδες ανθρώπους -πάσης τάξεως και καταστάσεως- και να δεχθούν μια τέτοια νομοθεσία και να υπομείνουν βάσανα, παιδευτήρια ακόμα και τον θάνατον. Μόνο ενεργούσα υπερφυσική δύναμις στο κήρυγμα των αποστόλων θα έπειθε τις καρδιές των ακροατών. Μόνο εσκοτισμένος και ανόητος νους δεν μπορεί να διακρίνει ότι το αποτέλεσμα του κηρύγματος των αποστόλων ήταν τέτοιο λόγω της συνέργειας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Διαβάστε περισσότερα »

(Ρωμ. 15, 1-7)

– Γιατί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ζητά από τον Πατέρα του να είναι ενωμένοι όσοι πιστεύουν εις Αυτόν;

– Αφού δεν μπορούμε να είμαστε ένα κατά το σώμα και την ψυχή, με ποιόν τρόπο μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να είμαστε ένα;

– Η ταυτότης της γνώμης, της διαθέσεως της καρδιάς και της θελήσεως, γεννά την μεταξύ των ανθρώπων αληθινή και ειλικρινή αγάπη.

– Η ετεροφροσύνη γεννά την διχόνοια, την φιλονικία και τον χωρισμό.

– Η ασυμφωνία των φρονημάτων γεννά αιρέσεις.

– Η ομοφροσύνη -για την οποία εδεήθη ο μονογενής Υιός του Θεού- είναι χάρισμα υπό του Θεού, άνωθεν πεμπόμενον εις όσους Αυτός ευδοκήσει.

– Βαστάζουμε τον θυμόν και την οργήν όσων μας υβρίζουν, όπως μας διδάσκει ο Κύριός μας; Βαστάζουμε τον φθόνο και το μίσος όσων μας συκοφαντούν; Υποδεχόμαστε τον προδότη μας όπως υποδέχθηκε ο Κύριός μας τον Ιούδα; Εμείς ούτε έναν πικρό λόγο δεν μπορούμε να υποφέρουμε! Πώς λοιπόν θα γίνουμε μέτοχοι του θείου δώρου της ομοφροσύνης; Και εστερημένοι της ομοφροσύνης πώς θα δούμε ομόνοια στις πόλεις μας, στα σπίτια μας, στο περιβάλλον μας; Μόνο σκάνδαλα αλληλομαχίες, πολέμους και χίλια άλλα δυστυχήματα.

– Η ομόνοια στηρίζει και την πολιτική διοίκηση. Μήπως βρισκόμαστε μπροστά στη βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του έργου των πολιτικών; Διαβάστε περισσότερα »

(Ρωμ. Β’ 10-16)

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »