(Α΄ Κορ.. 1, 10-17)

Τέσσερις τρόποι υπάρχουν για να πεισθεί κανείς στα θελήματα κάποιου άλλου: δύο καλοί και επαινετοί δηλαδή η μαρτυρία και η απόδειξις & δύο κακοί και επίμεμπτοι δηλαδή η δυναστεία και η απάτη. Κανένας όμως από αυτούς τους τρόπους δεν ενήργησε εις το κήρυγμα του ευαγγελίου. Οι πιστεύσαντες εις το ευαγγελικό κήρυγμα δεν επίστευσαν ούτε από πολλές μαρτυρίες, ούτε από αποδείξεις, ούτε με τη βία, ούτε με εξαπάτηση. Κι αυτό γιατί όταν ξεκίνησαν οι απόστολοι να κηρύττουν δεν υπήρχε πλήθος μαρτύρων να μαρτυρήσουν τα περί του Ιησού Χριστού. Λίγοι οι απόστολοι για ολόκληρη την οικουμένη. Θα μπορούσαν βέβαια οι λίγοι να πείσουν τους πολλούς με λόγο αποδεικτικό ή με την τέχνη της ρητορικής και της ευφράδειας του λόγου. Όμως ποια μαθηματική απόδειξη ή σοφιστική τέχνη ή διαλέκτου ευφράδεια ή ρητορική τέχνη είχε ο λόγος των αποστόλων; Ήσαν αγράμματοι και όσα εκήρυτταν ήταν μωρία για τους Εθνικούς και σκάνδαλο για τους Ιουδαίους. Αλλά μήπως άσκησαν βία; Μήπως εφοβέρισαν, μήπως εφόνευσαν; Κανένα τέτοιο περιστατικό δεν μαρτυρείται ούτε από τους εχθρούς του Χριστού. Αντιθέτως οι ίδιοι εδιώχθησαν, εβασανίσθησαν και θανατώθηκαν. Μήπως, τέλος, εξαπάτησαν υποσχόμενοι πλούτο, δόξα ή ηδονή; Ούτε αυτό συνέβη γιατί αυτοί εδίδασκαν όχι τα αρεστά στα πάθη, αλλά πτωχεία, ταπείνωση, μαρτύρια, παθήματα ακόμα και θάνατο για την πίστη του Κυρίου. Από τα προηγούμενα προκύπτει ότι καμία δύναμη κοσμική δεν θα μπορούσε να μετατρέψει μυριάδες ανθρώπους -πάσης τάξεως και καταστάσεως- και να δεχθούν μια τέτοια νομοθεσία και να υπομείνουν βάσανα, παιδευτήρια ακόμα και τον θάνατον. Μόνο ενεργούσα υπερφυσική δύναμις στο κήρυγμα των αποστόλων θα έπειθε τις καρδιές των ακροατών. Μόνο εσκοτισμένος και ανόητος νους δεν μπορεί να διακρίνει ότι το αποτέλεσμα του κηρύγματος των αποστόλων ήταν τέτοιο λόγω της συνέργειας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το “Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων”, του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 1ος, σελ. 191 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ