αμαρτία

Κυριακή του Παραλύτου: Λόγος για την συνήθεια της αμαρτίας (Αγ. Μακάριος ο Πάτμιος)

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας. Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: ε΄ 1 – 15.

Τω καιρώ εκείνω, ανέβη ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα. Έστι δέ εν τοις Ιεροσολύμοις επι τη προβατική κολυμβήθρα, η επιλεγομένη εβραϊστί Βηθεσδά, πέντε στοάς έχουσα. Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, εκδεχομένων την του ύδατος κίνησιν. Άγγελος γάρ κατά καιρόν κατέβαινεν εν τη κολυμβήθρα, και εταράσσετο το ύδωρ. Ο ούν πρώτος εμβάς μετά την ταραχήν του ύδατος, υγιής εγίνετο ώ δήποτε κατείχετο νοσήματι. Ην δέ τις άνθρωπος εκεί, τριάκοντα και οκτώ έτη έχων εν τη ασθενεία αυτού. Τούτον ιδών ο Ιησούς κατακείμενον, και γνούς ότι πολύν ήδη χρόνον έχει, λέγει αυτώ: «θέλεις υγιής γενέσθαι;» Απεκρίθη Αυτώ ο ασθενών: «Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω, ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ, βάλη με εις την κολυμβήθραν. Εν ώ δέ έρχομαι εγώ, άλλος πρό εμού καταβαίνει.» Λέγει αυτώ ο Ιησούς: «έγειρε, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει.» Και ευθέως εγένετο υγιής ο άνθρωπος, και ήρε τον κράβαττον αυτού και περιεπάτει. Ην δέ σάββατον εν εκείνη τη ημέρα. Έλεγον ούν οι Ιουδαίοι τω τεθεραπευμένω: «σάββατον εστίν, ουκ έξεστί σοι άραι τον κράβαττον.» Απεκρίθη αυτοίς: «ο ποιήσας με υγιή, Εκείνός μοι είπεν, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει.» Ηρώτησαν ούν αυτόν: «τίς εστιν ο άνθρωπος ο ειπών σοι, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει;» Ο δέ ιαθείς ουκ ήδει τίς εστιν, γάρ Ιησούς εξένευσεν όχλου όντος εν τω τόπω. Μετά ταύτα ευρίσκει αυτόν ο Ιησούς εν τω ιερώ και είπεν αυτώ: «ίδε υγιής γέγονας, μηκέτι αμάρτανε, ίνα μή χείρόν σοί τι γένηται.» Απήλθεν ο άνθρωπος και ανήγγειλε τοις Ιουδαίοις ότι Ιησούς εστίν ο ποιήσας αυτόν υγιή.

Διαβάστε περισσότερα »

Τι πρέπει να κάνουμε, όταν είμαστε πληγωμένοι… (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Όταν βρίσκεσαι πληγωμένος, επειδή έπεσες σε κάποιο αμάρτημα λόγω αδυναμίας σου ή καμιά φορά με τη θέλησή σου μη δειλιάσεις· ούτε να ταραχθείς γι’ αυτό, αλλά αφού επιστρέψεις αμέσως στον Θεό, μίλησε έτσι: «Βλέπε, Κύριέ μου· έκανα τέτοια πράγματα, σαν τέτοιος που είμαι· ούτε ήταν δυνατό να περίμενες και τίποτε άλλο από εμένα τον τόσο κακοπροαίρετο και αδύνατο, παρά ξεπεσμό και γκρέμισμα».

Διαβάστε περισσότερα »

Όταν ανησυχεί ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί… (Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγά­ζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας. Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Αρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετά-νοια, που είναι άλλος νούς, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά. Διαβάστε περισσότερα »

Λόγος για την ομοφυλοφιλία (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Το κείμενον του Ιερού Χρυσο­στόμου κατά μετάφρασιν έχει ως εξής: Διαβάστε περισσότερα »

«Να μην φοβάστε το θάνατο ούτε την αλήθεια, αλλά την αμαρτία» (Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος)

“…αναφερόμενος στο γεγονός ότι ο κόσμος δεν θέλει να ακούει για την αμαρτία, θύμισε ότι ο υποψήφιος Επίτροπος στον Τομέα της Δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση κ. Μπουτιλιόνε έχασε τη υποψηφιότητα επειδή έμεινε σταθερός στις απόψεις του εναντίον του γάμου των ομοφυλοφίλων. «Το να είσαι ομοφυλόφιλος μπορεί να μην θεωρείται ποινικό αδίκημα, είναι όμως αμαρτία… Σκεφθείτε σε τι κατάντημα έχουμε φθάσει! Αυτό που είναι αμαρτία να θέλουμε να το καλύψουμε, να θέλουμε να γίνει αποδεκτό απ’ όλους…”

Διαβάστε περισσότερα »