Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγάζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας. Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Αρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετά-νοια, που είναι άλλος νούς, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά. Διαβάστε περισσότερα »
"Λόγος περί νήψεως"
Όταν ανησυχεί ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί… (Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)
Δημοσιεύθηκε στις 10 Μαΐου, 2011
(2,229 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,229 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: αμαρτία, γονείς, παιδιά, Εκδόσεις "Ίνδικτος", Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, "Λόγος περί νήψεως" 
