Υπάρχει μια λέξη που αγκυλώνει, που τρυπά τις συνειδήσεις σήμερα, μια λέξη που ενοχλεί, που προκαλεί έξαψη, λοιδορία, εχθρότητα, μίσος τυφλό, μια λέξη που καίει, που εξαγριώνει τους πολλούς των καιρών μας, λέξη-καρφί, λέξη-μαχαίρι, λέξη-πυρακτωμένη βουκέντρα που εξεγείρει, που ερεθίζει, που γεννά μανία σατανική και λύσσα.
Δεν πρόκειται για τις τρέχουσες ή τις νεόκοπες λέξεις της πολιτικής προπαγάνδας και της δημοσιογραφικής αοριστολογίας. Αντίθετα, είναι λέξη παλιά κι όμως αιώνια επίκαιρη, λέξη που πιάνει πολύ χώρο στη ζωή μιας κοινωνίας, όποιας κοινωνίας, όποιου πολιτικού συστήματος γέννημα κι αν είναι αυτή, λέξη που πάνω της στηρίζεται η ζωή κι ο θάνατος, δυναμική, εκρηκτική, τελεσφόρα, ερεθιστική. Είναι η λέξη: Θεός.