Εκτροπές του κοινωνικού φύλου και της εννοίας “δικαίωμα” (Νικήτας Αλιπράντης, Καθηγητής Νομικής)

Α. Ἀθεμελίωτοι ἰσχυρισμοί τῆς θεωρίας τοῦ gender

σον ἀφορᾶ, ἐν πρώτοις, τό κοινωνικό φῦλο (gender), τό οὐσιῶδες χαρακτηριστικό τῆς σχετικῆς θεωρίας εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἄρνηση τῆς φυσικῆς διάκρισης τῶν δύο φύλων, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι τά πάντα στόν ἄνθρωπο εἶναι ἱστορικο-πολιτιστικά στοιχεῖα, πρᾶγμα πού ἀποτελεῖ, ὅπως ἔχει τονισθεῖ, μία ἀθεμελίωτη διανοητική μεθόδευση. Κι’ αὐτό διότι «ὑπάρχει ἡ ἱστορία καί ὑπάρχει ἡ φύση», ὅπως ἔλεγε ὁ Camus ἤ, ὅπως ἔγραφε ἡ Ηanna Arendt, εἶμαι Ἑβραία ὅπως εἶμαι γυναῖκα, πρόκειται γιά ἀναμφισβήτητα δεδομένα τῆς ζωῆς μου1.

Στά πλαίσια τῆς παρούσης μελέτης σημασία ἔχει νά ἀνασκευασθοῦν καταρχάς δύο ἐπί μέρους ἐκτροπές τοῦ gender, ἀφ’ ἑνός ἡ κατασκευή τῶν “ἐμφύλων στερεοτύπων καί τῆς ὁμοφοβίας” καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ σύνδεση τοῦ gender μέ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Διαβάστε περισσότερα »

«Τεχνοδιάσπαση: Ο νέος τρόπος να χαλάει η επικοινωνία στο ζευγάρι και την οικογένεια (Institute for Family Studies)

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ηλεκτρονικές συσκευές έχουν μπει για τα καλά στις οικογενειακές μας στιγμές! Χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των ενηλίκων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, διαθέτουν smartphone και καλύπτουν με αυτά σημαντικό μέρος της κοινωνικής και επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Όμως, πώς επιδρά η χρήση αυτών των συσκευών στις σχέσεις μέσα στην οικογένεια και το ζευγάρι;

Διαβάστε περισσότερα »

Ο Μέγας Βασίλειος και η παιδεία (Απόστολος Παπαδημητρίου)

Η παιδεία θεωρείται ακόμη και σήμερα, οπότε εξέλιπε κάθε ίχνος της, πολύτιμο εφόδιο παιδιών και εφήβων, που, κατά τον άκρως υποκριτικό ισχυρισμό μας, αποτελούν το ελπιδοφόρο μέλλον της κοινωνίας μας. Γι’ αυτό και κοπτόμαστε ότι κάνουμε τα πάντα, ώστε να τους την προσφέρομε πλουσιοπάροχα. Έτσι νομίζουμε, γιατί και εμείς, οι μεγάλοι, είμαστε άμοιροι παιδείας έχοντας επιφέρει φοβερή σύγχυση των εννοιών παιδεία και εκπαίδευση. Το θλιβερό είναι ότι το σχολείο, στο οποίο έχουμε παραδώσει τα παιδιά μας, μη έχοντας τη διάθεση να ασχοληθούμε μαζί τους, εν πολλοίς έπαυσε να προσφέρει ακόμη και εκπαίδευση, γι’ αυτό και ανθίζει η λεγόμενη, κακώς, παραπαιδεία αντί παρεκπαίδευση. Η δυτική κοινωνία ήδη κατά τον Μεσαίωνα είχε δομηθεί στη βάση της απόκτησης γνώσης, η οποία όμως ήταν προσιτή μόνο στους οικονομικά ισχυρούς. Ακόμη και η θεολογία στη Δύση έδινε προτεραιότητα στην απόκτηση γνώσης, ως μέσου για την κατανόηση του Θεού. Αλλά ο Θεός κατανοείται μόνο μέσω της κάθαρσης, την οποία ακολουθεί ο φωτισμός και η θέωση. Γι’ αυτό και ο λαός μας, ο οποίος υπέφερε φρικτή επί αιώνες δουλεία, λόγω των κριμάτων του, φρόντιζε να μαθαίνουν τα παιδιά του θεοτικά γράμματα. Η αντίληψη αυτή ανετράπη σταδιακά υπό την επίδραση των δυτικών, που μας απελευθέρωσαν, για να μας καταστήσουν δούλους τους. Σημαντική βοήθεια στην αποδόμηση της παράδοσής μας προσέφεραν οι «διαφωτισμένοι» στη Δύση ομογενείς, οι οποίοι στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό με την εύνοια των «προστατών» μας, εκφράζοντας με το έργο τους την ευγνωμοσύνη τους για την εύνοια αυτή. Υπό τις συνθήκες αυτές ερμηνεύεται κατά τρόπο απλό η τραγική κρίση αξιών, που μαστίζει τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Διαβάστε περισσότερα »

Κάποια παιδιά δεν θα φωνάξουν ποτέ «μαμά» … «μπαμπά»

Για να ικανοποιηθούν τα «σεξουαλικά δικαιώματα» εκείνων που τα ανέλαβαν…

Αυτός που είχε μητέρα και πατέρα που του στάθηκαν από τη στιγμή που ήταν αγέννητος μέχρι που έκλεισαν τα μάτια τους, αυτός που τους στερήθηκε σα παιδί και έκλαψε βλέποντας να έχουν μόνο οι άλλοι, αυτός μόνο μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για ένα παιδί να μεγαλώνει και να μην έχει δική του μητέρα ή πατέρα… Διαβάστε περισσότερα »

Γλωσσική μεταρρύθμιση και εθνική παρακμή (Φώτιος Σχοινάς, Δρ. Φιλοσοφίας)

Ἄν γυρίσουμε τήν μνήμη μας πίσω, πρό 45 περίπου χρόνων, ὅσοι τοὐλάχιστον εἴμαστε μιᾶς κάποιας προχωρημένης ἡλικίας, θά θυμηθοῦμε ὅτι τό 1976 ἡ τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλῆ μέ ὑπουργό παιδείας τόν Γεώργιο Ράλλη προέβη σέ σαρωτική γλωσσική μεταρρύθμιση: κατήργησε τά ἀρχαῖα ἀπό τό Γυμνάσιο, ἀποσκοράκισε τήν καθαρεύουσα ὡς ἐπίσημη γλῶσσα τῆς Παιδείας καί τῆς Δημοσίας Διοικήσεως καί στή θέση της καθιέρωσε τήν Δημοτική (ἤ, ἄν θέλετε ὀρθότερα, τήν Κοινή Νεοελληνική). Λίγα χρόνια ἀργότερα, τό 1982, ἡ νεοεκλεγεῖσα κυβέρνηση τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου μέ ὑπουργό Παιδείας τόν Ἐλευθέριο Βερυβάκη ἀποσκοράκισε τούς τόνους καί τά πνεύματα καθιερώνοντας ἐπίσημα τόν μονοτονικό τρόπο γραφῆς. Διαβάστε περισσότερα »