Το οικολογικό λεγόμενο πρόβλημα είναι οργανικό γέννημα συγκεκριμένου πολιτισμού, δηλαδή γενικευμένου τρόπου του βίου: του καταναλωτικού τρόπου. Καταναλωτισμός δεν σημαίνει απλώς βουλιμική συμπεριφορά, αλλά «στάση» ζωής. Ο άνθρωπος της καταναλωτικής «στάσης» ταυτίζει τη ζωή με την ανάγκη και απαίτηση ιδιοποίησης, κατοχής, κυριαρχίας. Δεν ξέρει να κοινωνεί, να μοιράζεται, δεν υποπτεύεται τη χαρά της αυθυπέρβασης, της αυτοπροσφοράς, την ερωτική ανιδιοτέλεια.
Χρήστος Γιανναράς
Εις άτοπον οικολογία και Χριστούγεννα (Xρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Δεκεμβρίου, 2008
(3,262 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,262 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: Ό,τι χάθηκε δεν κινδυνεύει (Xρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Αυγούστου, 2008
(1,959 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,959 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ποιο αντίκρισμα πραγματικής απειλής θα μπορούσαν να έχουν οι λέξεις «εθνική καταστροφή» για τον Ελληνισμό σήμερα; Διαβάστε περισσότερα »
Θεσμοποιημένη αντικοινωνική προστακτική (Χρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Αυγούστου, 2008
(1,938 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,938 άτομα το έχουν διαβάσει)
Υπάρχουν γλωσσικές εκφράσεις ή και λέξεις που η χρήση τους μοιάζει αναχρονισμός: Παραπέμπουν σε περασμένες εποχές, σε νοοτροπίες που έχουν πια εκλείψει.
Για παράδειγμα: η έκφραση «καλλιεργημένος άνθρωπος». Πρέπει να είναι νόημα θολό και πάντως όχι ζηλευτό για όσους γεννήθηκαν στην Ελλάδα λίγο πριν ή λίγο μετά τη μεταπολίτευση του 1974. Μάλλον ανακαλεί κάποια ευρύτητα εγκυκλοπαιδικών γνώσεων ή μιαν ενημερότητα για το τι συμβαίνει στον χώρο του θεάτρου, του «καλού» κινηματογράφου, του βιβλίου. Τόσο μόνο.
Το φάντασμα της ομορφιάς (Χρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Αυγούστου, 2008
(4,078 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,078 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το φαινόμενο της εκμετάλλευσης, για διαφημιστικούς ή άλλους σκοπούς, της γυναικείας ομορφιάς Διαβάστε περισσότερα »
Αυτοθεσμιζόμενος εκφαυλισμός (Xρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουλίου, 2008
(1,816 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,816 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ο χρηματισμός κομμάτων και πολιτευτών είναι θέμα, που αν μια κοινωνία το θεωρεί πρόβλημα, μπορεί να το λύσει θεσμικά. Οι τρόποι της λύσης έχουν προταθεί από έγκυρους και έμπειρους δημοσιολόγους. Το πειστικότερο σημάδι ότι υπάρχει δεδομένη βούληση να λυθεί το πρόβλημα, θα ήταν η συγκρότηση επιτελικής ομάδας που θα το μελετούσε με ανιδιοτέλεια και αξιοπιστία, προτείνοντας και αξιολογώντας τις προσφορότερες λύσεις.
Θέμα επιφυλλίδας (δηλαδή ανάγκης να διερωτηθούμε για το αυτονόητο) μπορεί να είναι η απορία: Γιατί η σημερινή ελλαδική (πολύ συγκεκριμένα) κοινωνία αρνείται ή αδυνατεί να λύσει το πρόβλημα του χρηματισμού κομμάτων και πολιτευτών; Αλλά και στο ερώτημα αυτό οι τυχόν απαντήσεις δεν μπορούν να είναι αξιόπιστες, αν απλώς εκφράζουν υποκειμενικές γνώμες, απόψεις, ερμηνείες. Χρειάζεται και εδώ μελέτη σοβαρή, η επιφυλλίδα μόνο σαν πρόκληση μπορεί να λειτουργήσει.
