Συχνά η τηλεόραση στήνει τα παιδιά σε ένα λατρευτικό βάθρο, όμως η επιδεικτική αυτή λατρεία εκφράζεται με λάθος τρόπο και υπαγορεύεται από λάθος λόγους. Το φαινόμενο είναι τόσο διαδεδομένο που περνά απαρατήρητο, ωστόσο καλό είναι να επισημαίνεται, όπως μας υπενθυμίζει η ακόλουθη επιστολή της παιδοψυχιάτρου Μάγδας Λιακοπούλου προς την «Κ»:
τηλεόραση
«Με έστησαν σε ένα βάθρο, δεν με άφησαν να χτίσω τίποτα…» (Mαριάννα Tζιαντζή)
Δημοσιεύθηκε στις 21 Ιανουαρίου, 2009
(2,003 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,003 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η ΤV βλάπτει την ανάπτυξη των παιδιών (Τara Ρarker-Ρope, Τhe Νew Υork Τimes)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Μαρτίου, 2008
(2,597 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,597 άτομα το έχουν διαβάσει)
Οι έρευνες δείχνουν ότι η τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο απορρυθμίζει την υγεία τους
Να ένας απλός τρόπος να κρατήσετε τα παιδιά σας υγιή: πετάξτε την τηλεόραση από το υπνοδωμάτιό τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τουλάχιστον ένα στα δύο παιδιά στη Δύση έχουν τηλεόραση στο δωμάτιό τους- μπορεί όμως κάλλιστα να είναι έως και επτά στα δέκα. Η ουσία είναι πως ολοένα περισσότερες μελέτες δείχνουν πως υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της τηλεόρασης στο δωμάτιο και πολυάριθμων ιατρικών και εκπαιδευτικών διαταραχών. Τα παιδιά με τηλεόραση στο δωμάτιό τους σημειώνουν χαμηλότερες βαθμολογίες στα σχολικά τεστ και έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου. Επιπλέον, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να είναι υπέρβαρα, ενώ είναι πιθανότερο να αρχίσουν να καπνίζουν. Διαβάστε περισσότερα »
Η δεσποτεία του κυνισμού νέου τύπου (Παντελής Μπουκάλας)
Δημοσιεύθηκε στις 22 Μαρτίου, 2008
(2,621 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,621 άτομα το έχουν διαβάσει)
Με κάθε καινούργιο «ριάλιτι σόου» ή «τάλεντ σόου», η μόνη παρηγοριά απορρέει από τη σκέψη ότι δεν πάει παρακάτω, ότι φτάσαμε πια στο τελευταίο σκαλοπάτι στου κακού τη σκάλα. Αλλά κι αυτή η παραμυθία πολύ γρήγορα αποδεικνύεται σκέτο παραμύθι, γιατί αν παντού αλλού ισχύει ο νόμος σύμφωνα με τον οποίο ο αντίπαλος του κακού είναι το κακό, στον γυάλινο κόσμο ο αντίπαλος του κακού, αυτός που θα φέρει μεγαλύτερη τηλεθέαση δηλαδή, άρα και περισσότερες διαφημίσεις, είναι το χειρότερο. Είναι τέτοια λοιπόν η χυδαιότητα που εκπέμπεται προς το πανελλήνιο με το εκάστοτε καινούργιο σόου, είναι τόσο αυτάρεσκος και επιβλητικός ο τρόπος με τον οποίο το αφύσικο πλασάρεται σαν φυσικό και το ανήθικο σαν χαριτωμένο, που από τα νεύρα σου, τα αμήχανα εντέλει νεύρα σου, φτάνεις να νοσταλγήσεις τα προηγούμενά του. Διαβάστε περισσότερα »
Τα παιδιά θύματα της σοουμπίζ (Μυρσίνη Κωστοπούλου, Ψυχολόγος)
Δημοσιεύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου, 2008
(2,968 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,968 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το φαινόμενο των «ενήλικων παιδιών» συχνά βρίσκεται στο επίκεντρο της ενασχόλησης της τηλεόρασης. Παρακολουθούμε εκπομπές αφιερωμένες σε μικρά παιδιά, στα ταλέντα, την πασαρέλα, τις χορευτικές τους ικανότητες. Αγόρια και κορίτσια προσχολικής έως και προεφηβικής, το πολύ, ηλικίας λικνίζονται σε ρυθμούς σάλσα, ντίσκο, λάτιν. Τα αγόρια φορούν κοστούμια αστραφτερά και σε ρόλο παρτενέρ χορευτικών, συνοδεύουν τα κορίτσια που είναι βαμμένα έντονα, φορούν ψηλά τακούνια, μίνι φούστες, κουνούν αισθησιακά το σώμα τους. Τίποτα να μη θυμίζει την αθωότητα και την αγνότητα της ηλικίας τους. Αν ο θεατής ξεχνούσε για μια στιγμή ότι οι πρωταγωνιστές είναι παιδιά, θα βρισκόταν αντιμέτωπος με ένα αισθησιακό θέαμα ενηλίκων.
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: τηλεόραση, γονείς, διαπαιδαγώγηση, παιδιά, Μυρσίνη Κωστοπούλου, σόουμπιζ Φαγητό μπροστά στην τηλεόραση. Αποξενώνει και… παχαίνει! (Ελενα Κιουρκτσή)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Νοεμβρίου, 2007
(4,375 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,375 άτομα το έχουν διαβάσει)
Φαίνεται πως η παιδική παχυσαρκία έχει άμεση σχέση με τις ώρες τηλεθέασης, ενώ παραμένει γεγονός ότι μπροστά στην τηλεόραση όλοι ξεχνιόμαστε και τρώμε παραπάνω. Πρόκειται για ένα σύγχρονο πρόβλημα διατροφής που μπορεί να αλλάξει μόνο αν το θελήσουμε.
Τα μαχαιροπίρουνα κροταλίζουν στα πιάτα, τα στόματα είναι μηχανικά απασχολημένα με το να μασάνε αδιάκοπα και τα μάτια σαν υπνωτισμένα αντανακλούν το άσπρο φως της τηλεόρασης. Κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν ασχολείται με το τι και πόσο τρώει, όλοι είναι προσηλωμένοι στην τηλεοπτική εικόνα της αγαπημένης τους εκπομπής ή στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Το αποτέλεσμα είναι αντάξιο της «ποιότητας» αυτής της διαδικασίας: απουσία επικοινωνίας, ελάχιστες κινήσεις, βιαστική μάσηση, μεγαλύτερες από το απαιτούμενο ποσότητες φαγητού και καταιγισμός από κενές «πληροφορίες» ή δυσκολοχώνευτα… ρεπορτάζ, που είναι τελείως ακατάλληλα για να τα παρακολουθεί κανείς ενώ γευματίζει. Πρόκειται για τη σύγχρονη όψη της καθημερινότητας μικρών και μεγάλων στη χώρα μας, που έχουν αναπτύξει έναν δυτικοφανή τρόπο ζωής. Ωστόσο, διεθνείς και εγχώριες ψυχολογικές και διατροφικές μελέτες, επισημαίνουν, ειδικά για τα παιδιά, την αναγκαιότητα επιστροφής σε συμπεριφορές και αξίες με περιεχόμενο παραδοσιακό και σαφώς. .. αντι-τηλεοπτικό.
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ Λέξεις Κλειδιά: τηλεόραση, υγεία, διατροφή, "Popular Medicine", Έλενα Κιουρκτσή 
