«Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται» άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός Έλεγε ο γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο οσιακής μνήμης αθλητής του Χριστού. «Σου φτιάχνω μια εξαιρετική, πεντανόστιμη ομελέτα, αλλά ρίχνω και μια κουτσουλιά μέσα. Την τρως; Δεν την τρως, έχει μαγαριστεί ολόκληρη». Η αγία μας Εκκλησία, διά στόματος των Αγιορειτών Πατέρων, όταν ο αυτοκράτωρ Μιχαήλ Η’ ο Παλαιολόγος, επιζητούσε ένωση – υποταγή της Ορθοδοξίας στην παναίρεση του Παπισμού, «κανοναρχεί»: «Ο της υγιούς πίστεως και το βραχύ ανατρέπων το παν λυμαίνεται». Μια «μικρή» υποχώρηση, μια ελάχιστη κηλίδα, ανατρέπει όλη την πίστη.Γιατί τα γράφω αυτά; Διαβάστε περισσότερα »
παιδεία
Νεοταξικές μαγαρισιές (Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος)
Δημοσιεύθηκε στις 17 Δεκεμβρίου, 2009
(2,727 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,727 άτομα το έχουν διαβάσει)
Προσπάθεια απαξίωσης της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας! (Ανδρέας Κατσούρης, καθηγητής Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων)
Δημοσιεύθηκε στις 17 Δεκεμβρίου, 2009
(3,265 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,265 άτομα το έχουν διαβάσει)
Φαίνεται ότι εμάς τους Έλληνες μας κατατρέχει ένα σύνδρομο αυτοκαταστροφής, αυτοπεριφρόνησης και αυταπαξίωσης, αλλιώς δεν εξηγείται το πάθος και η άλογη εμμονή που διακατέχει κάποιους για κατάργηση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο ή, ακόμη χειρότερο, την παντελή απαξίωσή της από το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Διαβάστε περισσότερα »
Η πρόκληση του Διαφωτισμού και οι «Κολλυβάδες» πατέρες (Πρωτοπρ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουλίου, 2009
(6,049 άτομα το έχουν διαβάσει)
(6,049 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το 18ο αιώνα συντελείται νέα περιπετειώδης συνάντηση της Ορθόδοξης Ανατολής με τη Δύση, που στα βασικά της σημεία συνιστά επανάληψη της ανάλογης διαδικασίας του 14ου αιώνα. Συνεχιστές, άλλωστε, των Ησυχαστών του φθίνοντος Βυζαντίου ήσαν οι αγιορείτες Κολλυβάδες Πατέρες, ενώ στη θέση του Καλαβρού «Λατινέλληνος» Βαρλαάμ, του φορέα δηλαδή και εκφραστού της «ευρωπαϊκής» συνειδήσεως, κατέλαβαν οι επισημότεροι εκπρόσωποι του Ελληνικού Διαφωτισμού, κληρικοί και μοναχοί στην πλειονότητα τους, όπως και εκείνοι. Πρόκειται για μια νέα φάση του μακραίωνος εθνικού διχασμού μας, του μακρόσυρτου δηλαδή «πνευματικού δυϊσμού», που κατατρώγει μόνιμα την εθνική μας σάρκα. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Ευρώπη, Γεώργιος Μεταλληνός, παιδεία, Περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία", διαφωτισμός, Κολλυβάδες Ο Αγιος Νικόδημος, η Παιδεία και τα Θρησκευτικά (Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων)
Δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουλίου, 2009
(2,973 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,973 άτομα το έχουν διαβάσει)
Στις 14 Ιουλίου το Γένος των Ορθοδόξων Ελλήνων τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Εφέτος δε αξίζει να ξαναδιαβάσουμε τα πάμπολλα έργα του και να διδαχθούμε από την σοφία του, δεδομένου ότι συμπληρώνονται 200 ακριβώς χρόνια από την οσιακή κοίμησή του. Ο Αγιος εκοιμήθη στις 14-7-1809 στο κελλί των Σκουρταίων κοντά στις Καρυές του Αγίου Όρους σε ηλικία 60 ετών. Πολλά εγράφησαν και θα γραφούν για την προσφορά του στο υπόδουλο τότε Γένος μας και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε τη μορφή του ως πρότυπο παιδείας και ως δάσκαλο με όλη τη σημασία της λέξης. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: αγωγή, Νικόδημος Αγιορείτης, παιδαγωγία, παιδεία, Περιοδικό "Πειραϊκή Εκκλησία", θρησκευτικά Eπιστολή στην Ελληνίδα μάνα (Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος)
Δημοσιεύθηκε στις 13 Μαΐου, 2009
(3,646 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,646 άτομα το έχουν διαβάσει)
«δεν θέλουμε Παιδεία για τον έρωτα / αλλά έρωτα για την Παιδεία»
Μπορεί να πιάνουμε τις μύτες μας, για να μην εισπνέουμε τις αναθυμιάσεις, που αναδίδει -αδιαλείπτως- το πολιτικό μας σύστημα, όμως τα ρυπαρότερα έπονται. Έχω σημειώσει σε πολλά άρθρα μου ένα πράγμα που ίσως παρεξηγείται. Το σχολείο δεν πρέπει επ’ ουδενί να καταντήσει άθυρμα στα χέρια μαθητευόμενων μάγων, το σχολείο δεν είναι πεδίο επιπόλαιων καινοτομιών, το σχολείο οφείλει να είναι συντηρητικό, με την απλή και πρωταρχική σημασία της λέξης, να συντηρεί, δηλαδή, τον πολιτισμό που οι πρεσβύτεροι έχουν παραλάβει και να τον παραδίδει στους νεότερους. Οποιαδήποτε αλλαγή συμβαίνει στο σχολείο, πρέπει να εδράζεται στην πείρα του παρελθόντος, να μην περιφρονεί ό,τι δεν έχει πρόσφατη ημερομηνία.
Ακόμη πιο καταστρεπτικό είναι να «χάσκει» η παιδεία μας, προς τα «εξελιγμένα» και νυν ληγμένα, ευρωπαϊκά τάχα και πρότυπα. Ακόμη χειρότερα, δεν πρέπει να αφήσουμε τα παντοειδή νεοταξικά μαλάκια, να αποφασίζουν, τι θα διδάσκεται στο σχολείο. Τόσα χρόνια βιώνουμε στην παιδεία τη λογική της «ήσσονος προσπάθειας», του παιδοκαλοπιάσματος, της απειθαρχίας, της ατιμωρησίας, της μετριοκρατίας και δρέπουμε τώρα τους καρπούς αυτής της τακτικής. Είναι καιρός για νοικοκύρεμα του σχολείου, για αναδίπλωση, να σταματήσει λίγο το λαχάνιασμα, να ξεκουραστούμε από τον αλλεπάλληλο βομβαρδισμό «καινοτομιών». («Ουδέν καινόν, όλα κενά», όπως έλεγε ο Μ. Χάκκας). Ας μείνουμε και σε κάποια πράγματα πίσω από την Ευρώπη, τίποτε δεν χάνουμε, «δεν θέλω εγώ, καινούρια, ξένα δώρα / παλιά δικά μου πλούτη σου ζητώ», κατά τον ραψωδό.
Κλείνω εδώ τις προλογικές σκέψεις. Τα όσα ακολουθούν τα απευθύνω κυρίως στην μάνα, την Ελληνίδα, τη Ρωμιά. Είναι δεδομένη η αγάπη για το παιδί της, μονάχη έγνοια της να ανατραφεί και να διαπαιδαγωγηθεί ένα σωστό παιδί. Στέλνει το πρωί στο σχολείο το παιδί της με εμπιστοσύνη. Δεν ανησυχεί, μαθαίνει το βλαστάρι της χρήσιμα πράγματα, οι δάσκαλοι προσέχουν και το προσέχουν – και έτσι είναι.
