- Ἡ πίστη μας, ἀγαπητοί μου, ἔχει ἱερά κείμενα καί αὐτό εἶναι τό μεγαλεῖο της. Ἱερώτατο δέ κείμενο, ἀνώτερο ὅλων τῶν ἄλλων, εἶναι ἡ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ἡ Παλαιά καί ἡ Καινή Διαθήκη. Τό βιβλίο αὐτό εἶναι θεόπνευστο καί ἔχει τήν θέση του πάνω στην Ἁγία Τράπεζα, ἐκεῖ πού ἔχει τήν θέση του καί το Ἅγιο Ποτήριο. Καί ὅπως κοινωνοῦμε ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ σαρκωθέντος στήν κοιλία τῆς Ἁγίας Θεοτόκου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἔτσι, λέγουν οἱ Πατέρες, κοινωνοῦμε καί ἀπό τήν Ἁγία Γραφή τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τήν Ἁγία Γραφή πρέπει νά τήν ἀγαπήσουμε καί νά την κάνουμε τό πολυφίλητο καθημερινό μας ἀνάγνωσμα.
λατρεία
Η μετάφρασις των ιερών κειμένων αποτελεί βεβήλωσιν και εξοβελισμόν (Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίου)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου, 2011
(1,670 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,670 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: μεταφράσεις, Λειτουργική Γλώσσα, Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, λατρεία Γλώσσα, κοινωνία και λατρεία κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (Φώτης Δημητρακόπουλος, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Ιανουαρίου, 2011
(2,182 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,182 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η Εισήγηση του κ. Φωτ. Δημητρακοπούλου, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών από το βιβλίο «ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΗΜΕΡΙΔΟΣ “ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ – νοησιαρχία ή μέθεξις”», που εξέδωσε ο Ι. Ναός Αγ. Παρασκευής Αττικής.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Λειτουργική Γλώσσα, κοινωνία, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Δημητρακόπουλος Φώτιος, λατρεία Πρακτικά της ημερίδος «Γλώσσα και Λατρεία – νοησιαρχία ή μέθεξις;»
Δημοσιεύθηκε στις 10 Δεκεμβρίου, 2010
(3,592 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,592 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εξεδόθη από τον Ι. Ναό Αγ. Παρασκευής Αττικής, ο τόμος με τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ της Ημερίδος «ΓΛΩΣΣΑ και ΛΑΤΡΕΙΑ – νοησιαρχία ή μέθεξις;»,
Ιστορική αναδρομή περί της μυστικής αναγνώσεως των ευχών της Θείας Λειτουργίας (π. Ευθύμιος Μουζακίτης, εφημέριος Αγ. Κοσμά του Αιτωλού Αμαρουσίου)
Δημοσιεύθηκε στις 21 Νοεμβρίου, 2007
(2,733 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,733 άτομα το έχουν διαβάσει)
(Τό Μυστικό τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας)
Μελετώντας την Πατερική γραμματεία που σχετίζεται με τη Θεία Λειτουργία, θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι οι Πατέρες, αναφερόμενοι εις τον τρόπο της αναγνώσεως των ευχών της Θείας Λειτουργίας, δεν τη μελετούν ιστορικώς, δεν συζητούν τους πιθανούς τρόπους ανανεώσεώς της, γνωρίζοντας καλά ότι τό θέμα αυτό δέν αποτελεί παρωνυχίδα, ούτε μία τυπική διάταξη, αλλά εκφράζει τη θεολογία της λατρείας και την ουσία της όλης πνευματικής και εκκλησιαστικής ζωής. Κατ’ αυτούς είναι δεδομένο πως ό,τι συνιστά «θεσμοθεσίαν» της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι άνωθεν και εξ αρχής παραδεδομένο. «…των Αγίων λειτουργός και της σκηνής της αληθινής, ην έπηξεν ο Κύριος, και ουκ άνθρωπος» (Εβραίους η΄, 2).
Μία σύντομη ιστορική επισκόπηση μας αποδεικνύει ότι οι ευχές της Θείας Λειτουργίας και ιδίως της Αγίας Αναφοράς λέγονταν και θα λέγονται πάντοτε αυστηρώς Μυστικώς.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Περιοδικό "Θεοδρομία", Λειτουργική Τάξις, λατρεία, μυστικές ευχές, Ευθύμιος Μουζακίτης 
