Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Η αναζήτηση του καινούργιου (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Δὲν ξέρω ἂν τὸ ἔχετε παρατηρήσει, καλοί μου φίλοι. Ἡ ψυχή μας εἶναι πλασμένη νὰ λαχταρᾶ τὸ νέο, τὸ καλύτερο, τὸ ὡραιότερο, τὸ ἀνώτερο, τὸ ἅγιο. Αὐτὰ ἀναζητᾶ συνέχεια, ὅλο γι’ αὐτὰ πασχίζει, γι’ αὐτὰ ἀγωνίζεται καὶ δαπανᾶται, ἀκόμη καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνει καὶ πολύ!

Διαβάστε περισσότερα »

Αγαπώ τον Θεό, αγαπώ τη ζωή! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Λοιπόν, καλοί μου φίλοι, ὅταν ρωτήθηκαν οἱ μαθήτριες τῆς Γ΄ Λυκείου ἑνὸς σχολείου «γιατί ἀγαπᾶς τὴ ζωή;» ἔδωσαν τὶς ἑξῆς ἀπαντήσεις:

• «Γιατί δὲν ὑπάρχει ὡραιότερο πρᾶγμα ἀπ’ τὸ νὰ ζεῖς»!

• «Γιατί κάθε στιγμή της εἶναι μοναδικὴ … Ἀκόμη καὶ μετὰ τὴ δυσκολία ἀκολουθεῖ κάτι ὄμορφο»!

• «Ἡ ζωὴ εἶναι ὡραία, γιατί σὲ ἐκπλήσσει κάθε μέρα»!

• «Κάποιες στιγμὲς δὲν ἀγαπῶ τὴ ζωή… Ἀλλὰ μόνο γιὰ τὴ δυνατότητα ποὺ μοῦ δίνει νὰ τὴν κάνω καλύτερη, ἀξίζει νὰ τὴ λατρεύω»!!!

Στ’ ἀλήθεια γιατί ἀγαπᾶμε τὴ ζωή;

Διαβάστε περισσότερα »

«Θα σε κάνω ευτυχισμένη»! (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Εἶναι μία φράση ποὺ τὴν ἀκοῦμε πολὺ συχνά, καλοί μου φίλοι. Λέγεται ἰδιαίτερα μεταξὺ τῶν ἐρωτευμένων. Καὶ κυρίως ἀπὸ τοὺς ἄνδρες. Τὸ λένε μὲ ἔμφαση καὶ κάθε τόσο, εἴτε τὸ πιστεύουν εἴτε ὄχι. Καὶ ἡ ἄλλη πλευρὰ τὸ ἀκούει μὲ πολὺ μεγάλη εὐχαρίστηση, σὲ συνδυασμὸ καὶ μὲ τὰ ὄνειρα ποὺ πλάθει γιὰ τὸ αὔριο.

Ἀσφαλῶς γιὰ νὰ προχωρήσει ἡ σχέση τους, γιὰ νὰ συνάψουν γάμο, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ὑπάρχει ἡ βεβαιότητα ὅτι θὰ εἶναι εὐτυχισμένοι. Διαφορετικὰ δὲν ὑπάρχει λόγος οὔτε καὶ γιὰ νὰ βρίσκονται μαζί.

Τὰ κορίτσια μάλιστα, δίνουν μία ἰδιαίτερη βαρύτητα στὸ θέμα αὐτό. Θέλουν νὰ εἶναι εὐτυχισμένες μὲ τὸν ἄνδρα ποὺ ἀγαπᾶνε, μὲ αὐτὸν ποὺ θὰ ζήσουν μαζὶ ὅλη τους τὴ ζωή, μὲ αὐτὸν ποὺ θὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια. Ὅλα καλὰ ὥς ἐδῶ.

Τὰ ἀγόρια ἀπὸ τὴν ἄλλη, βλέποντας καὶ τὴν εὐαισθησία αὐτὴ τῶν κοριτσιῶν, δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπ’ τὸ νὰ τοὺς ὑπόσχονται εὐτυχία. Μπορεῖ αὐτὰ ὅλα νὰ τὰ πιστεύουν. Μπορεῖ ὅμως καὶ νὰ μὴ τὰ πιστεύουν, ὁπότε καὶ ἐκμεταλλεύονται πλήρως τὰ αἰσθήματα καὶ τὰ ὄνειρα τῶν κοριτσιῶν!

Ὁπότε τίθεται πλέον τὸ ἐρώτημα. Ἀκόμη κι ἂν εἶναι εἰλικρινεῖς αὐτοὶ ποὺ λένε τὸ «θὰ σὲ κάνω εὐτυχισμένη», μποροῦν πράγματι νὰ τὸ πραγματοποιήσουν; Καὶ πῶς; Ἢ μήπως εἶναι ὅλα αὐτὰ κάποια πολὺ ὡραῖα λόγια τῆς στιγμῆς; Γιατί εἶναι ἀλήθεια πὼς ἐκεῖ στὴν ἀρχὴ μίας σχέσης, τότε ποὺ τὸ ζευγάρι εἶναι ἐρωτευμένο, τὰ λόγια αὐτὰ ἀλλὰ καὶ οἱ ἀνάλογες ὑποσχέσεις δίνουν καὶ παίρνουν, πόσο ὅμως εἶναι καὶ ρεαλιστικές;

Διαβάστε περισσότερα »

Τα παράθυρα της ζωής μας (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

 

Ἔχετε φανταστεῖ, καλοί μου φίλοι, τὸ σπίτι μας χωρὶς παράθυρα; Θὰ ἦταν κόλαση πραγματική! Ἔξω, ἂς ποῦμε, νὰ εἶναι ἡμέρα, χαρὰ Θεοῦ, ὁ οὐρανὸς νὰ εἶναι καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος νὰ καταλάμπει καὶ μέσα στὰ σπίτια μας νὰ ὑπῆρχε τὸ ἀπόλυτο σκοτάδι. Θὰ ἦταν χειρότερα καὶ ἀπ’ τὰ κελλιὰ μιᾶς φυλακῆς!

Καὶ δὲν εἶναι μόνο τὸ φῶς ποὺ φέρνουν στὸ σπίτι μας τὰ παράθυρα. Εἶναι καὶ ὁ ἐξαερισμὸς καὶ ἡ ὅλη ἀνανέωση ποὺ παρέχουν. Κι εἶναι βέβαια καὶ ἡ θέα τοῦ γύρω μας κόσμου ἀκόμη καὶ ὑπὸ δυσμενεῖς καιρικὲς συνθῆκες.

Κι ὅλα αὐτὰ ἀνάλογα βέβαια μὲ τὸ μέγεθός τους καὶ τὴ θέση στὴν ὁποία βρίσκονται. Νὰ γιατί ἀκόμη καὶ παράθυρο ἀπὸ παράθυρο διαφέρει.

Διαβάστε περισσότερα »

Το «κενό» των νέων (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)

Συχνὰ ἀκοῦμε λόγια σὰν αὐτά, καλοί μου φίλοι: «Δὲν βρίσκω κανένα νόημα στὴ ζωή μου»! Ἢ «Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι δὲν ξέρω τί θέλω, κι ὅλο ψάχνω νὰ τὴ βρῶ»! Ἢ «Οὔτε καὶ ὁ ἔρωτας πιὰ δὲν μὲ γεμίζει»! Λόγια ἀπὸ νεανικὰ χείλη (χιλιο)εἰπωμένα. Λόγια ἀπελπισίας μπροστὰ στὰ ἀδιέξοδα. Καὶ ἀπόγνωσης πραγματικῆς!

Ἂν τὸ ψάξει κανεὶς λίγο, ἂν καθίσει καὶ συζητήσει μ’ αὐτὰ τὰ παιδιά, τότε θὰ διαπιστώσει πὼς ὅλα τοῦτα δὲν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, παρὰ ἡ ἀποκάλυψη ἑνὸς μεγάλου «κενοῦ» στὴ ζωή τους. Ἐξάλλου πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς τὸ λένε ὁλοκάθαρα: «Αἰσθάνομαι ἕνα κενὸ μέσα μου»!

Διαβάστε περισσότερα »