Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”

ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: Για την Ανάσταση του Χριστού (Δευτέρα του Θωμά) (Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Για την ανάσταση του Χριστού. Και τι λογής είναι αυτή, ή πώς γίνεται μέσα μας η ανάσταση του Χριστού και μέσα σ’ αυτή η ανάσταση της ψυχής. Και ποιο είναι το μυστήριο αυτής της ανάστασης.

Ειπώθηκε μετά το Πάσχα, τη Δευτέρα της δεύτερης εβδομάδας του Πάσχα.

Αδελφοί και πατέρες, τώρα πια το Πάσχα, η χαρμόσυνη μέρα, η γεμάτη από χαρά και γλυκύτητα, η μέρα της ανάστασης του Χριστού, που έρχεται πάντοτε με το γύρισμα του χρόνου, ή, μάλλον, που γίνεται κάθε μέρα και αδιάκοπα μέσα σ’ αυτούς που γνωρίζουν το μυστήριό της γέμισε από χαρά και ανείπωτη αγαλλίαση τις καρδιές μας, παύοντας συγχρόνως τον κόπο της πάνσεπτης νηστείας, ή, μάλλον, να πω, φέροντάς τον σε τελειότητα και παρηγορώντας συγχρόνως τις ψυχές μας, γι’ αυτό και, αφού κάλεσε, όπως βλέπετε, όλους μαζί τους πιστούς σε ανάπαυση και σε ευχαριστία, πέρασε.

Διαβάστε περισσότερα »

Για την εγκράτεια της κοιλιάς

Θα κάνω λόγο για την εγκράτεια στα φαγητά, η οποία είναι αντίθετη της γαστριμαργίας, και για τον τρόπο των νηστειών και την ποσότητα των φαγητών. Και αυτά, όχι από τον εαυτό μου, αλλά καθώς παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες.

Διαβάστε περισσότερα »

Όταν βγει η ψυχή από το σώμα (Αββάς Ησαΐας)

Αγαπητέ αδελφέ, αυτοί που ασχολούνται με τις εργασίες αυτού του προσωρινού κόσμου, αν προκόψουν σε αυτές και κερδίσουν, δεν σκέφτονται τους κόπους που πέρασαν, αλλά χαίρονται για την προκοπή που έκαναν ύστερα.

Πόση λοιπόν χαρά νομίζεις ότι νιώθει η ψυχή εκείνου που άρχισε να εργάζεται για τον Θεό και ολοκλήρωσε αυτό το έργο; Και όταν θα φύγει από τη ζωή, τα έργα του θα προπορεύονται, και θα χαρούν μαζί του οι άγγελοι, όταν τον δουν ότι ελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του σκότους.

Γιατί όταν βγει η ψυχή από το σώμα, τη συνοδεύουν οι άγγελοι, και τότε βγαίνουν να τη συναντήσουν όλες οι δυνάμεις του σκότους, θέλοντας να την κρατήσουν, εξετάζοντας μήπως έχει κάτι από τα δικά τους.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο καιρός της ζωής είναι καιρός για μετάνοια (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)

Πού έλαβε αρχή ο πραγματικός θάνατος που προξένησε και στην ψυχή και στο σώμα τόσο τον πρόσκαιρο, όσο και τον αιώνιο θάνατο; Όχι στον τόπο της ζωής; Γι’ αυτό και ευθύς αμέσως – αλοίμονο – ο άνθρωπος καταδικάστηκε σε εξορία από τον Παράδεισο του Θεού, γιατί έκανε τη ζωή του θανατηφόρο και ακατάλληλη για το θείο Παράδεισο. Ώστε και η αληθινή ζωή, η οποία και στην ψυχή και στο σώμα προξενεί την αθάνατη και αληθινή ζωή, θα λάβει την αρχή της εδώ, στον τόπο του θανάτου· κι όποιος δε σπεύδει να την κάνει εδώ κτήμα της ψυχής του, ας μην ξεγελά τον εαυτό του με κούφιες ελπίδες ότι θα τη λάβει εκεί. Ούτε να ελπίζει ότι θα λάβει τη φιλανθρωπία του Θεού εκείνη την ώρα· γιατί τότε είναι καιρός ανταποδόσεως και εκδικήσεως (Ιερ. 28:6) και όχι συμπάθειας και φιλανθρωπίας. Τότε είναι καιρός φανερώσεως θυμού και οργής και δικαιοκρισίας του Θεού (Ρωμ. 2:5)· καιρός που θα φανεί το δυνατό θείο χέρι να κινείται για να κολάσει τους απειθείς.

Διαβάστε περισσότερα »

Από τον βίο του αγίου Αντωνίου

 Βλέποντας ο εχθρός τον μεγάλο ζήλο του Αντωνίου για την αρετή και θέλοντας να τον εμποδίσει, καθώς αυτός πορευόταν για το όρος, (*) του έδειξε κατά φαντασίαν έναν μεγάλο ασημένιο δίσκο στον δρόμο. Ο Αντώνιος κατάλαβε το τέχνασμα του διαβόλου που μισεί το καλό· στάθηκε λοιπόν, και βλέποντας προς τον δίσκο, άρχισε να ελέγχει τον κρυμμένο σε αυτόν διάβολο λέγοντας:

Διαβάστε περισσότερα »