Δεν είμαι τίποτε χωρίς τον Κύριο. Χωρίς Αυτόν δεν έχω ούτε μία αληθινή σκέψη, ούτε ένα καλό αίσθημα και δεν μπορώ να κάνω έργα αγαθά. Χωρίς Αυτόν δεν μπορώ να απομακρύνω από μέσα μου ούτε μία αμαρτωλή σκέψη, ούτε ένα αίσθημα εμπάθειας: κακίας, φθόνου, πορνείας, εγωισμού κλπ. Ο Κύριος είναι Αυτός που συμπληρώνει κάθε τι καλό το οποίο σκέπτομαι, αισθάνομαι και κάνω.
Ω, πόσο απεριόριστα ευρεία είναι η χάρις του Κυρίου που ενεργεί μέσα μου! Ο Κύριος είναι το παν για μένα. Όλα τα αγαθά τα οφείλω σε Αυτόν. Δική μου είναι μόνο η αμαρτωλότητα, δικές μου είναι μόνο οι ασθένειες και οι αδυναμίες.
Πόσο θα έπρεπε να αγαπούμε τον Κύριό μας, ο Οποίος ευδόκησε να μας καλέσει στην ύπαρξη από την ανυπαρξία, να μας τιμήσει με τη εικόνα και ομοίωσή Του, να μας εγκαθιδρύσει μέσα σε παράδεισο θελγήτρων, να υποτάξει σε εμάς όλη τη γη, και ο Οποίος – όταν δεν τηρήσαμε τις εντολές Του, αλλά παρασυρθήκαμε από το δέλεαρ του διαβόλου και προσβάλαμε απείρως τον Δημιουργό μας με την αχαριστία μας και ιδιοποιηθήκαμε όλες τις ιδιότητες του πειραστή (υπερηφάνεια, κακία, φθόνο, αχαριστία) και όλα τα μηχανήματα, τα οποία μας δίδαξε εμάς τους δεσμίους του – δεν μας απέρριψε για πάντα, αλλ’ ευδόκησε να μας λυτρώσει από την αμαρτία, από την κατάρα και τον θάνατο στον οποίον πέσαμε διά της αμαρτίας και εμφανίστηκε Αυτός ο Ίδιος στη γη, αφού έλαβε την φύση μας.
Αυτός ο Ίδιος έγινε ο Διδάσκαλός μας, ο Θεραπευτής μας, ο Θαυματουργός μας, ο Σωτήρας μας· Αυτός ο Ίδιος τιμωρήθηκε για μας και πέθανε για χάρη μας, για να μη χαθούμε αιώνια. Αναστήθηκε εκ νεκρών, για να αναστήσει και εμάς μετά τον θάνατό μας. Αναλήφθηκε στους ουρανούς για να ανεβούμε εκεί και εμείς, οι οποίοι τόσο βαθιά πέσαμε διά της αμαρτίας. Και τέλος έγινε για μας τα πάντα – τροφή, ποτό, φως, κάθαρση, αγιασμός, υγεία και η δύναμη που μας προστατεύει, μας σώζει, μας συντηρεί και μας ελεεί.
Η αγάπη του Θείου μας Σωτήρα Ιησού Χριστού, του Θεού Πατρός και του Αγίου Πνεύματος προς εμάς είναι τόσο μεγάλη, τόσο αμέτρητη, ώστε σε σύγκριση με αυτήν, κάθε ανθρώπινη απαρέσκεια, εχθρότητα και μίσος εναντίον μας είναι ασήμαντα και εξαφανίζονται εντελώς.
Εξαιτίας της απεριόριστης αυτής αγάπης του Θεού προς εμάς και του ασήμαντου της ανθρώπινης έχθρας, ο Σωτήρας μάς προτρέπει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να ευλογούμε όσους μας καταριούνται, να ευεργετούμε όσους μας μισούν και να προσευχόμαστε για όσους μας περιφρονούν και μας καταδιώκουν. Βρισκόμαστε μέσα στην αγάπη του Θεού· μας ενδιαφέρει αν οι άνθρωποι δεν είναι ευνοϊκά διατεθειμένοι απέναντί μας; Τι μπορούν να κάνουν εναντίον μας όταν τόσο μας αγάπησε ο Θεός;
(Από το βιβλίο: Αγίου Ιωάννου πρωθιέρεως της Κρονστάνδης, Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 22. Πηγή ψηφ. κειμένου και γλωσσική προσαρμογή για την Κ.Ο. [1])