Στη σημερινή εποχή των ιατρικών επιτευγμάτων και της παραπληροφόρησης, κυκλοφορεί μία λανθασμένη αντίληψη ότι η δωρεά οργάνων σώματος είναι η μεγαλύτερη προσφορά, η μεγαλύτερη απόδειξη ανθρωπιάς και μεγαλοψυχίας. Μ’ αυτό το επιχείρημα προτείνουν στους ανθρώπους να γίνουν δωρητές οργάνων… Διαβάστε περισσότερα »
εγκεφαλικός θάνατος
Η παγίδα της δωρεάς οργάνων και η αλήθεια της Εκκλησίας (Πρεσβ. Ευθύμιος Μουζακίτης, εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Κοσμά Αιτωλού Αμαρουσίου)
Δημοσιεύθηκε στις 20 Μαΐου, 2008
(6,648 άτομα το έχουν διαβάσει)
(6,648 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ 
Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, εγκεφαλικός θάνατος, μεταμοσχεύσεις, δωρεά οργάνων, Ευθύμιος Μουζακίτης Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων οργάνων και «εγκεφαλικός θάνατος» (K. Γ. Kαρακατσάνης, Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Απριλίου, 2008
(4,261 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,261 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το θέμα της «δωρεάς» οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρούς» δότες είναι θέμα εξαιρετικά σοβαρό και για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι με το θέμα αυτό είναι απαραίτητο ν’ ασχοληθεί Πανορθόδοξος Σύνοδος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για το ίδιο όμως θέμα διατυπώθηκαν ήδη προσφάτως θέσεις και έγιναν τοποθετήσεις τόσον από μεμονωμένους μελετητές όσον και από συλλογικά όργανα. Επειδή μερικές από τις θέσεις αυτές δεν φαίνεται να θεμελιώνονται επαρκώς στην Παράδοση της Εκκλησίας μας, καταθέτουμε ορισμένες απόψεις για ενδεχόμενη κρίση από πνευματικούς Πατέρες και θεολόγους.
Οι μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων δίνουν σήμερα την δυνατότητα της έμπρακτης συμμετοχής στα προβλήματα των εμπερίστατων συνανθρώπων μας. Φαίνεται όμως ότι η δωρεά οργάνου καταξιώνεται μόνον όταν αποκλειστικό κίνητρο της πράξης αυτής είναι η «καθαρή αγάπη», όπως συνήθιζε να λέει ο Μακαριστός Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μόνο στην περίπτωση αυτή βιώνεται, με την προσωπική θυσία και το αντίστοιχο τίμημα, η αδελφική φιλαλληλία με την οποία καταργείται ο ατομισμός και εξυψώνεται η κοινωνία σε κοινωνία αγάπης.
Άλλωστε η εφαρμογή των προτροπών του Αγίου Αποστόλου Παύλου «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού» (Γαλ. 6, 2) και «ει πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη» (Α’ Κορινθ. 12, 26) προϋποθέτει την ύπαρξη αυτής της «καθαρής αγάπης».
‘Εγκεφαλικός θάνατος’: Ταυτίζεται με το θάνατο του ανθρώπου; Ιατρική και φιλοσοφική θεώρηση (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης, αναπληρωτής καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Πυρηνικής Ιατρικής, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης)
Δημοσιεύθηκε στις 18 Μαρτίου, 2008
(3,877 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,877 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το ερώτημα κατά πόσον ο αποκαλούμενος «εγκεφαλικός θάνατος» συνιστά το θάνατο του ανθρώπου απασχολούσε από πολλά έτη το συγγραφέα του βιβλίου. Αφορμή όμως για την συγγραφή της μικρής αυτής μελέτης απετέλεσαν διάφορα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία τα όργανα των Ελλήνων αποτελούν «εθνικό πλούτο», εισηγήσεις για νομοθετική ρύθμιση της αγοραπωλησίας ανθρωπίνων οργάνων, όπως επίσης και η νομοθετική κάλυψη της αποκαλούμενης «εικαζόμενης συναίνεσης».
(Εκδόσεις University Studio Press)
Κατηγορίες: ΒΙΒΛΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, εγκεφαλικός θάνατος, μεταμοσχεύσεις, Κωνσταντίνος Καρακατσάνης, Εκδόσεις "University Studio Press" Προβληματισμοί από τις βασικές θέσεις επί της ηθικής των μεταμοσχεύσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Αθανάσιος Β. Αβραμίδης, , Καρδιολόγος – Καθηγητής Παθολογίας Παν/μίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου, 2007
(4,523 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,523 άτομα το έχουν διαβάσει)
1. Για τον «εγκεφαλικό θάνατο» διαβάζουμε στο βιβλίο της Ι.Σ.Ε.Ε. «Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις» (1) στο άρθρο 12, σ. 25: «Η Εκκλησία σέβεται και εμπιστεύεται την ιατρικήν έρευναν και κλινικήν πράξιν. Διά τον λόγον αυτόν, αν και δεν είναι αρμοδία, θα ημπορούσε να δεχθή την διεθνώς ομόφωνον άποψιν ότι ο εγκεφαλικός θάνατος ταυτίζεται με το αμετάκλητον βιολογικόν τέλος του ανθρώπου». (Σημείωσή μου: σε όλα τα άρθρα των βασικών αυτών θέσεων παραμένει αμετάβλητη η γραφή του κειμένου της Ι.Σ.Ε.Ε.).
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, εγκεφαλικός θάνατος, μεταμοσχεύσεις, Αβραμίδης, Ιερά Σύνοδος Εκκλησίας της Ελλάδος, Περιοδικό "Θεοδρομία" «Εγκεφαλικός θάνατος»: θα πρέπει να αναθεωρηθεί; (K. Γ. Kαρακατσάνης, Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
Δημοσιεύθηκε στις 12 Οκτωβρίου, 2007
(3,415 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,415 άτομα το έχουν διαβάσει)
(Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας)
Αντικειμενικός σκοπός (Στόχος): Να εκτιμηθεί κατά πόσον τα ισχύοντα κλινικά κριτήρια και οι επιβεβαιωτικές δοκιμασίες για τη διάγνωση του «εγκεφαλικού θανάτου» ικανοποιούν τις απαιτήσεις (πληρούν τις προϋποθέσεις) για τη μη αναστρέψιμη διακοπή (για τη διάγνωση της μη αναστρέψιμης διακοπής) όλων των λειτουργιών ολοκλήρου του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού στελέχους.
Πηγές (προέλευση) δεδομένων: Ιατρική, φιλοσοφική και νομική βιβλιογραφία επί του θέματος του «εγκεφαλικού θανάτου».
Εξαγωγή δεδομένων/σύνθεση: Παρουσιάζουμε τέσσερα επιχειρήματα για να υποστηρίξουμε την άποψη ότι οι ασθενείς οι οποίοι πληρούν τα ισχύοντα λειτουργικά κριτήρια του «εγκεφαλικού θανάτου» δεν έχουν αναγκαίως (υποστεί) μη αναστρέψιμη απώλεια όλων των λειτουργιών του εγκεφάλου (ή του εγκεφαλικού στελέχους).
Πρώτον, πολλοί κλινικώς «εγκεφαλικώς νεκροί» ασθενείς διατηρούν υπολειπόμενες φυτικές λειτουργίες, οι οποίες άγονται ή συντονίζονται υπό του εγκεφάλου ή του εγκεφαλικού στελέχους.
Δεύτερον, είναι αδύνατο να ελεγχθεί οποιαδήποτε εγκεφαλική λειτουργία με την παρά την κλίνη του ασθενούς κλινική εξέταση, διότι αι οδοί διόδου προς και από το φλοιό του εγκεφάλου, δια του εγκεφαλικού στελέχους, είναι κατεστραμμένες ή μη λειτουργικές. Περαιτέρω, δεδομένου ότι υπάρχουν περιορισμοί στην κλινική εκτίμηση της εσωτερικής εγρήγορσης σε ασθενείς στους οποίους λείπει η κινητική λειτουργία, ώστε (να μπορούν) να δείξουν την εγρήγορσή τους, η διάγνωση του «εγκεφαλικού θανάτου» βασίζεται σε μία αναπόδεικτη υπόθεση.
Τρίτον, πολλοί ασθενείς διατηρούν διάφορες στερεότυπες κινήσεις (τις ούτως αποκαλούμενες σύνθετες αποκρίσεις του νωτιαίου μυελού και αυτοματισμούς), οι οποίες είναι δυνατόν να προέρχονται από το εγκεφαλικό στέλεχος.
Τέταρτον, ουδεμία από τις χρησιμοποιούμενες επιβεβαιωτικές δοκιμασίες έχει την απαραίτητη θετική προγνωστική αξία για την αξιόπιστη αναγγελία (διάγνωση) του θανάτου του ανθρώπου.
Συμπέρασμα: Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα επιχειρήματα, η υπόθεση ότι έχουν σταματήσει όλες οι λειτουργίες ολοκλήρου του εγκεφάλου (ή εκείνων του εγκεφαλικού στελέχους) στους «εγκεφαλικώς νεκρούς» ασθενείς είναι άκυρη. (Μετά τα ανωτέρω) είναι ίσως αναπόφευκτη η αναθεώρηση της έννοιας του «εγκεφαλικού θανάτου».
Spinal Cord εκ των προτέρων δημοσίευση “on line”, 14 Αυγούστου 2007; doi:10.1038/sj.sc.3102107
«Λέξεις κλειδιά»: εγκεφαλικός θάνατος, θάνατος εγκεφαλικού στελέχους, συνείδηση, αποκρίσεις νωτιαίου μυελού, νωτιαίοι αυτοματισμοί.
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ Λέξεις Κλειδιά: εγκεφαλικός θάνατος, μεταμοσχεύσεις, Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, Κωνσταντίνος Καρακατσάνης 
