Διονύσιος Κ. Μαγκλιβέρας

Η κοινωνική αγωγή ως λειτουργία της δημοκρατίας (Διονύσης Κ. Μαγκλιβέρας)

Η τόσο σημαντική για την ομαδική συμβίωση κοινωνική αγωγή -επειδή δεν ανήκει στον κόσμο των αφηρημένων εννοιών- διδασκόταν παλαιότερα στα σχολεία ως μέσο άσκησης της ομαδικής ζωής. Περιελάμβανε στοιχεία ανάδειξης του αυτοσεβασμού και του σεβασμού των άλλων στην καθημερινή ζωή. Διδασκόταν επίσης η κοινωνική αγωγή στην οικογένεια από γενιά σε γενιά σε μεγάλο βαθμό με το απτό παράδειγμα, σε βάθος χρόνου. Στη σύγχρονη εποχή η έμπρακτη διδασκαλία τής κοινωνικής αγωγής δεν εξυπηρετείται ούτε στα σχολεία ούτε -δυστυχώς- στην οικογένεια, στον βαθμό που είναι από τα σύγχρονα δεδομένα απαιτητή. Διαβάστε περισσότερα »

Όταν οι πολιτικοί προκαλούν τον λαϊκό θυμό (Διονύσης Κ. Μαγκλιβέρας)

Οι πολιτικοί κακοποίησαν την ιδέα της δημοκρατίας

Η αρνητική εικόνα, η πανθομολογούμε­νη χρεοκοπία της πολιτικής, η κατακραυγή κατά των Ελλήνων βουλευτών που φτάνει μέχρι την καταδίκη του ίδιου του συστή­ματος, προέρχεται από το ότι οι ίδιοι κακο­ποίησαν την ιδέα της αλλαγής και το περιε­χόμενο της δημοκρατίας. Παρέλαβαν το 1974 την αυθόρμητη θέληση του λαού να φτιάξει κάτι νέο, κάτι καλύτερο, κάτι αν­θρωπινότερο για τη χώρα. Αντί όμως του εξορθολογισμού, του εξευρωπαϊσμού, του εκσυγχρονισμού δημιούργησαν ένα διε­φθαρμένο κράτος, μια παράλυτη κρατική μηχανή, μια ισοπεδωμένη κοινωνία, έναν λαό σε ανασφάλεια. Κατέστρεψαν τη συ­ναίνεση του λαού, τη δύναμη της λαϊκής εκπροσώπησης. Ο πολιτικός κόσμος -δημιουργός του πελατειακού κατεστημένου αποδείχτηκε  κατώτερος όχι μόνο των προσδοκιών αλλά της αποστολής του! Διαβάστε περισσότερα »

Πώς καταντήσαμε έτσι την Ελλάδα; (Διονύσιος Κ. Μαγκλιβέρας)

«Ήθος ανθρώπω δαίμων» (Ηράκλειτος) Η αρχή της δεκαετίας του ’50 βρήκε την Ελλάδα κατεστραμμένη τόσο στη δομική διοικητική λειτουργία, όσο και στην οικονομική της υπόσταση. Η τριπλή εχθρική Κατοχή, οι πολυαίμακτες εσωτερικές έριδες είχαν αφήσει τον τόπο σε κατάστα­ση συντριμμάτων που ολοκληρώθηκε δρα­ματικά με την εγκατάλειψη των πόλεων της επαρχίας και των χωριών, την από ανάγκη αστυφιλία για λόγους ασφάλειας, εξεύρε­σης εργασίας, εξασφάλισης συνθηκών (έ­στω στοιχειωδών) διαβίωσης των πολιτών. Έτσι, ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές και βαλ­κανικές χώρες είχε αρχίσει η έντονη προ­σπάθεια ανασυγκρότησης, εμείς παλεύαμε για να επιτύχουμε τα αναγκαία για μία στοι­χειώδη επιβίωση. Οι μεγάλες κατά τον πό­λεμο θυσίες του ελληνικού λαού, οι τερά­στιες καταστροφές που υπέστη η χώρα, οι μνημειώδεις αγώνες εθνικής αντίστασης κατά των κατακτητών δεν αξιοποιήθηκαν, όπως συνέβαινε σε άλλα κράτη. Μόνοι μας είχαμε καταστρέψει την προσφορά μας με την αιώνιά μας κατάρα της διχόνοιας! Διαβάστε περισσότερα »