γέλιο

Εορτή της Αγίας Σκέπης τής Υπεραγίας Θεοτόκου: Ερμηνεία τής Αποστολικής περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

[Εβρ. 9, 1-7]

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ. 9, 1-14]

«Εχε μν ον κα πρώτη σκην δικαιώματα λατρείας τό τε γιον κοσμικόν· σκην γρ κατεσκευάσθη πρώτη, ν τε λυχνία κα τράπεζα κα πρόθεσις τν ρτων, τις λέγεται για. μετ δ τ δεύτερον καταπέτασμα σκην λεγομένη για γίων, χρυσον χουσα θυμιατήριον κα τν κιβωτν τς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσί, ν στάμνος χρυσ χουσα τ μάννα κα άβδος αρν βλαστήσασα κα α πλάκες τς διαθήκης, περάνω δ ατς Χερουβμ δόξης κατασκιάζοντα τ λαστήριον· περ ν οκ στι νν λέγειν κατ μέρος (: Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης και ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο. Κατασκευάστηκε, δηλαδή, το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν Άγια. Έπειτα, πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν Άγια Αγίων. Στα Άγια των Αγίων υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, που ήταν γύρω –γύρω καλυμμένη με χρυσάφι απ’ όλες τις πλευρές της. Μέσα στην κιβωτό αυτή υπήρχε μια χρυσή στάμνα που περιείχε το περίφημο μάννα, καθώς επίσης και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι θεοχάρακτες πλάκες της Διαθήκης. Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ένδοξα, που ανάμεσά τους εμφανιζόταν και μιλούσε ο Θεός. Αυτά σκέπαζαν με τα φτερά τους και σκίαζαν το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού που ονομαζόταν “Ιλαστήριο”. Αλλά για όλα αυτά δεν είναι τώρα καιρός να μιλήσουμε με λεπτομέρειες)»[Εβρ. 9, 1-5]· [ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Διαβάστε περισσότερα »

Τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου: Ερμηνεία τής Αποστολικής περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Εβρ. 9, 1-7)

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ. 9, 1-14] Διαβάστε περισσότερα »

Απελπισμένες απόπειρες γέλιου (π. Θωμάς Βαμβίνης)

Μέσα στήν κατανυκτική ατμόσφαιρα τής Μ. Τεσσαρακοστής, στήν χαρμολύπη τού Τριωδίου, θά κάνουμε μιά αναφορά στίς «απελπισμένες» απόπειρες γιά τήν θεραπεία ψυχικών καί σωματικών ασθενειών μέ τήν πρόκληση καί τήν «καλλιέργεια» τού γέλιου. Αφορμή μάς δίνεται από τήν εισβολή στήν «αγορά τής ευτυχίας» μιάς νέας μεθόδου τής γιόγκα, η οποία χρησιμοποιεί ως θεραπευτική άσκηση τό γέλιο. Η μέθοδος μοιάζει αφελής, αλλά φαίνεται ότι πείθει αρκετούς ανά τόν κόσμο (καί τήν Ελλάδα), αφού έχουν δημιουργηθή ανά τήν υφήλιο χιλιάδες «λέσχες γέλιου». Προβάλλονται μάλιστα κατά καιρούς στά Μ.Μ.Ε. καί σχετικά ρεπορτάζ.

Διαβάστε περισσότερα »

Γέλιο και αργολογία (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Μην παρασύρεσαι σε άκαιρο και αδιάκριτο γέλιο και σε αργολογία, για να μη σκορπίσης ό,τι μάζεψες με κόπο και δάκρυ. Το αδιάκριτο γέλιο διασκορπίζει όλα τα καλά που μαζεύτηκαν στην ψυχή. Απομακρύνει τη χάρι του Κυρίου, φονεύει τη μνήμη του θανάτου, φέρνει τη λησμοσύνη της φοβερής κρίσεως, ψυχραίνει τον αγωνιστικό ζήλο, σκοτίζει τη συνείδησι, θλίβει τους αγγέλους, χαροποιεί τους δαίμονες. Το γέλιο είναι αίτιο της αυθάδειας, παραγωγός της αμαρτίας, χειραγωγός στην ασωτία, πρόδρομος κάθε πτώσεως. Το γέλιο είναι γνώρισμα φιλήδονης καρδίας, φανέρωσις ψυχής δειλής και απόδειξις πνευματικής ανανδρίας. Διαβάστε περισσότερα »