βιοηθική

Η παγίδα της δωρεάς οργάνων και η αλήθεια της Εκκλησίας (Πρεσβ. Ευθύμιος Μουζακίτης, εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Κοσμά Αιτωλού Αμαρουσίου)

Στη σημερινή εποχή των ιατρικών επιτευγμάτων και της παραπληροφόρησης, κυκλοφορεί  μία λανθασμένη αντίληψη ότι η δωρεά οργάνων σώματος είναι η μεγαλύτερη προσφορά, η μεγαλύτερη απόδειξη ανθρωπιάς και μεγαλοψυχίας. Μ’ αυτό το επιχείρημα προτείνουν στους ανθρώπους να γίνουν δωρητές οργάνων… Διαβάστε περισσότερα »

Μια γυναίκα δεν είναι ποτέ μόνη (Α. ΓΑΛΔΑΔΑΣ)

Ακουγα και δεν πίστευα στ’ αφτιά μου. «Κάποτε θα περνάτε κάθε μήνα για να ρωτήσετε αν μεγαλώνει το έμβρυο που έχετε “παραγγείλει” και περιμένετε να φθάσει στους εννέα μήνες». Αυτό ήταν μόνο το τελείωμα στην ομιλία ενός γυναικολόγου που, όπως είχε διαβεβαιώσει από την αρχή το ακροατήριό του, είχαν δει πολλά τα μάτια του από τη δεκαετία του ’80 οπότε ξεκίνησε η ιστορία με τη λεγόμενη «εξωσωματική». Μια ημέρα ολόκληρη πέρασα ακούγοντας καθηγητές Παιδοψυχιατρικής, ψυχαναλυτές, νεογνολόγους, καθηγήτριες Νομικής, γυναικολόγους, μαίες, δικηγόρους να μιλούν για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, μια πρωτοβουλία της Ελληνικής Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία των Βρεφών. Πριν από μερικά χρόνια είχε δημοσιευθεί ένα μεγάλο άρθρο σε αυτήν ακριβώς την εφημερίδα όπου κάποιοι γιατροί με θάρρος αλλά και τεκμηριωμένο λόγο είχαν εξηγήσει ότι κάθε άλλο παρά απλό πράγμα και χωρίς επιπτώσεις για μια γυναίκα κυρίως ήταν η απόφαση να περάσει τη δοκιμασία της «εξωσωματικής» γονιμοποίησης.

Διαβάστε περισσότερα »

Ροζ ή Γαλάζια; (Μιχάλης Πιτσιλίδης)

Οι βιολογικές επιστήμες εξελίσσονται ραγδαία κι αυτό είναι κάτι που προκαλεί έντονους προβληματισμούς ενώ οδήγησε και στη γέννηση της Βιοηθικής. Τα επιστημονικά επιτεύγματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή μας. Για πολλά από αυτά, ωστόσο, δεν είναι καθόλου απλό να συνταχθεί ο ισολογισμός μεταξύ θετικών και αρνητικών και να εξαχθεί κάποιο συμπέρασμα. Διαβάστε περισσότερα »

Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων οργάνων και «εγκεφαλικός θάνατος» (K. Γ. Kαρακατσάνης, Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)

Το θέμα της «δωρεάς» οργάνων από «εγκεφαλικώς νεκρούς» δότες είναι θέμα εξαιρετικά σοβαρό και για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι με το θέμα αυτό είναι απαραίτητο ν’ ασχοληθεί Πανορθόδοξος Σύνοδος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για το ίδιο όμως θέμα διατυπώθηκαν ήδη προσφάτως θέσεις και έγιναν τοποθετήσεις τόσον από μεμονωμένους μελετητές όσον και από συλλογικά όργανα. Επειδή μερικές από τις θέσεις αυτές δεν φαίνεται να θεμελιώνονται επαρκώς στην Παράδοση της Εκκλησίας μας, καταθέτουμε ορισμένες απόψεις για ενδεχόμενη κρίση από πνευματικούς Πατέρες και θεολόγους.
Οι μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων δίνουν σήμερα την δυνατότητα της έμπρακτης συμμετοχής στα προβλήματα των εμπερίστατων συνανθρώπων μας. Φαίνεται όμως ότι η δωρεά οργάνου καταξιώνεται μόνον όταν αποκλειστικό κίνητρο της πράξης αυτής είναι η «καθαρή αγάπη», όπως συνήθιζε να λέει ο Μακαριστός Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μόνο στην περίπτωση αυτή βιώνεται, με την προσωπική θυσία και το αντίστοιχο τίμημα, η αδελφική φιλαλληλία με την οποία καταργείται ο ατομισμός και εξυψώνεται η κοινωνία σε κοινωνία αγάπης.
Άλλωστε η εφαρμογή των προτροπών του Αγίου Αποστόλου Παύλου «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού» (Γαλ. 6, 2) και «ει πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη» (Α’ Κορινθ. 12, 26) προϋποθέτει την ύπαρξη αυτής της «καθαρής αγάπης».

Διαβάστε περισσότερα »

Μεταμοσχεύσεις και Εκκλησία (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καθηγητής Παθολογίας Παν/μίου Αθηνών)

Η θαυμάσια επινόηση των μεταμοσχεύσεων από άνθρωπο σε άνθρωπο, σχετίζεται άμεσα με τη ζωή και τον θάνατο του δότη. Από τους διαφόρους ορισμούς του «βιολογικού θανάτου», ως πληρέστερος θεωρείται εκείνος κατά τον οποίο έχει επέλθει το μη ανατάξιμο τέλος της βιο­λογικής ζωής. Κατ’ αυτόν: «Ενας άνθρωπος ο οποίος υπέστη είτε, α) μη αναστρέψιμη παύση της κυκλοφορικής και ανα­πνευστικής λειτουργίας, είτε β) μη αναστρέψιμη παύση όλων των λειτουργιών ολοκλήρου του εγκεφάλου συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφαλικού στελέχους, είναι νεκρός. Ο ορισμός αυτός πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τους παραδεδεγμένους ιατρικούς κανόνες. Η Ιατρική επι­στήμη κατέληξε στο ότι ο θάνατος μπορεί να ορισθεί επακριβώς είτε με καρδιοαναπνευστικά είτε με νευρολογικά κριτήρια». Με τον ορισμό αυτόν, είναι ευχερώς κατανοητοί και οι λόγοι για τους οποίους, τόσο ο «θά­νατος του εγκεφαλικού στελέχους», όσο και ο «εγκεφαλικός θάνατος» είναι ανεπαρκείς ως ορισμοί προκειμένου ένας άνθρωπος να χαρακτηρίζεται ως «νεκρός». Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος μελετά επισταμένως τα θέματα των Μεταμο­σχεύσεων. Υπήρξαν όμως και κάποιες «αστοχίες» εκ μέρους της, οι οποίες και επισημάνθηκαν στην παρούσα μελέτη. Αυτό δε και ως ανταπόκριση στην υπόδειξή της, να υπάρξουν και άλλες σκέψεις για την τελική διαμόρφωση της εκκλησιαστικής τοποθετήσεως της Ιεράς Συνόδου επί του θέματος των μεταμοσχεύσεων, αλλά και για την περισσότερο ορθή, κατά το δυνατόν, προ­ώθηση των μεταμοσχεύσεων.

Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ», 2007, σελ. 110

Διαβάστε περισσότερα »