Διαβάζουμε στὸ κατὰ Ματθαῖο Εὐαγγέλιο: «Δεῦτε πρὸς με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». Δηλ. ἔλθετε πρὸς ἐμὲ ὅλοι, ὅσοι εἶσθε κοπιασμένοι καὶ φορτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν θλίψεων καὶ ἀπὸ τὸ φόρτωμα τῶν φαρισαϊκῶν παραδόσεων, μὲ τὰς ὁποίας ὁ θεόπνευστος νόμος μετεβλήθη εἰς φορτίον δυσβάστακτον.Ἔλθετε πρὸς ἐμέ, καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω. Διότι ὁ ζυγὸς τῆς ὑπακοῆς πρὸς ἐμὲ καὶ τὴν διδασκαλίαν μου εἶναι μαλακὸς καὶ ὠφέλιμος εἰς αὐτὸν ποὺ τὸν φέρει· καὶ τὸ φορτίον τῶν ὑποχρεώσεων καὶ καθηκόντων, ποὺ θέτω ἐγὼ ἐπὶ τῶν ὀπαδῶν μου, εἶναι ἐλαφρόν (Ματθ. ια΄, 28, 30). Δύσκολες οἱ θλίψεις, τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς τοῦ παραδείσου, ὅμως μέσῳ τῶν θλίψεων, ὅταν τὶς ἀντιμετωπίζουμε ἐν Χριστῷ ὁδηγούμεθα στὸν παράδεισο. Διαβάστε περισσότερα »

Δὲν τὸ συζητᾶμε, καλοί μου φίλοι. Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ ποὺ διακρίνει τὴν  ἐποχή μας εἶναι ἀσφαλῶς καὶ ἡ εὐκολία. Ἐξ ἄλλου ὅλα σήμερα σ’ αὐτὸ κατατείνουν. Στὸ πῶς θὰ γίνονται τὰ πάντα, ὅλο καὶ πιὸ εὔκολα καὶ ἄνετα. Καὶ γι’ αὐτὸ ἄκοπα, ἄμοχθα, ἀνίδρωτα, ἀνώδυνα. Καὶ βέβαια σὲ χρόνο μηδέν!

Μέχρι πρότινος εἴχαμε τὰ κουμπιά. Ἤ καὶ τὰ κλίκ. Τώρα ἔχουμε τήν… ἁφή! Καὶ δὲν εἶναι ὅτι καταργήθηκαν λίγο ὥς πολὺ τὰ πληκτρολόγια, εἶναι ὅτι καὶ τὰ αὐτοκίνητα ἄρχισαν νὰ κινοῦνται χωρὶς ὁδηγούς, οἱ ἠλεκτρικὲς συσκευὲς νὰ λειτουργοῦν μονάχα μὲ τὴ φωνή μας κ.λπ.

Τί νὰ πεῖ κανεὶς γιὰ τὴν ψηφιακὴ ἐπανάσταση, ὅπως ἀποτυπώνεται μὲ τὸ διαδίκτυο, τὰ λεγόμενα «ἔξυπνα κινητὰ» καὶ τὴν κοινωνικὴ δικτύωση; Ὅλα γίνονται πανεύκολα μέσῳ αὐτῶν. Ἀπὸ τὶς συναλλαγὲς στὶς τράπεζες, τὸ κλείσιμο ἀεροπορικῶν εἰσιτηρίων, τὶς ἀγορὲς προϊόντων, τὸ ἄκουσμα μουσικῆς, τὴ διασκέδαση, τὴν ἐνημέρωση κ.λπ. κλπ. Διαβάστε περισσότερα »

Εἶναι ἀλήθεια, καλοί μου φίλοι, ὅτι σήμερα ἀπολαμβάνουμε μεγάλες ἐλευθερίες στὰ πάντα. Ἐνεργοῦμε ὅπως θέλουμε, λέμε ὅ,τι θέλουμε,  γευόμαστε ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε. Ὅλα ἀπευθύνονται σέ μᾶς, ὅλα εἶναι γιά μᾶς!

Ὅμως, μήπως μέσα σ’ αὐτὴ τὴν ἀπέραντη ἐλευθερία, ποὺ ὄντως ἔχουμε, εἴμαστε τελικὰ δοῦλοι; Μήπως αὐτὴ ἡ ἐλευθερία εἶναι καὶ ἡ σκλαβιά μας; Μήπως ἐκεῖ ποὺ νομίζουμε ὅτι πετᾶμε στοὺς αἰθέρες, τελικὰ εἴμαστε γιὰ τὰ καλὰ κλεισμένοι μέσα σ’ ἕνα (χρυσὸ κατὰ τὰ ἄλλα) κλουβί; Διαβάστε περισσότερα »

Μὲ τὸ ὄνομα «ρεφλεξολογία» ἔχει πολιτογραφηθεῖ μία ὑποτιθέμενη θεραπευτικὴ τεχνική, κατὰ τὴν ὁποία ἐφαρμόζεται ἀπό τόν «θεραπευτή» μὲ τὰ χέρια, πίεση στὰ πέλματα ἢ στὶς παλάμες τοῦ πελάτη καὶ κατὰ τὴν ὁποία ὑποτίθεται ὅτι ἀντιμετωπίζονται ἢ ἀκόμη καὶ προλαμβάνονται διάφορες ἀσθένειες. Διαβάστε περισσότερα »

Ἡ συνήθεια δὲν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, καλοί μου φίλοι, παρὰ ἡ παγιωμένη συμπεριφορά μας. «Εἶναι ἕνα γνώρισμα ποὺ παραμένει», θὰ μᾶς πεῖ ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Κυριαρχεῖ στὴ ζωή μας ἀκόμη κι ἂν δὲν τὸ συνειδητοποιοῦμε. Εἶναι τόσο ἰσχυρή, ὥστε ἄλλοι τὴν εἶπαν «δεύτερη φύση», κι ἄλλοι «τυραννία». «Ὅταν σταθεροποιεῖται μὲ τὸν χρόνο, τότε θεωρεῖται νόμος», ἀναφέρει πάλι ὁ ἴδιος. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ μεταβάλει κανεὶς αὐτὸ ποὺ διατηρήθηκε ὡς συνήθεια γιὰ πολὺ καιρό. Διαβάστε περισσότερα »