οικολογία

Το παραμύθι του θερμοκηπίου γέννησε την οικολογική πολιτική για να διαφεντεύει τον πλανήτη;

Τα τελευταία χρόνια βομβαρδιζόμαστε ασταμάτητα από ανακοινώσεις σχετικά με το πως ο άνθρωπος με τις ανεξέλεγκτες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα προκαλεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη η οποία με τη σειρά της προκαλεί το λιώσιμο των πάγων στους πόλους, με αποτέλεσμα να προκαλείται άνοδος της στάθμης της θάλασσας η οποία με τη σειρά της απειλεί να μας πνίξει και να μην μας αφήσει ούτε μίση σπιθαμή χώματος για να ζήσουμε! Το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο σε ένα περιβάλλον διόλου φιλικό για τον άνθρωπο. Καλωσορίσατε στην πράσινη εποχή. Την εποχή που όλες οι κυβερνήσεις του “πολιτισμένου” κόσμου συνειδητοποίησαν το πρόβλημα και αποφάσισαν πάση θυσία να… σώσουν τον πλανήτη με την εφαρμογή των πολύ trendy πράσινων πολιτικών, με την πράσινη βιομηχανία, με το σύμφωνο του Κιότο, με το παγκόσμιο περιβαλλοντολογικό συνέδριο της Κοπενχάγης, με πανευρωπαϊκά οικολογικά κόμματα να κινούν τα νήματα, με την αγχόνη πάνω από τα κεφάλια μας γνωρίζοντας ότι αν δεν είμαστε αρκετά οικολόγοι, αν δεν είμαστε αρκετά πράσινοι, πράσινο φίδι που μας έφαγε. Ποιοί βρίσκονται στα αλήθεια πίσω από αυτή την ιστορία της κλιματικής αλλαγής; Ποιοί είναι αυτοί που βγάζουν τα πορίσματα για την κλιματική αλλαγή και πόσο επιστημονικά είναι αυτά; Ποιοί είναι αυτοί που διαμορφώνουν την παγκόσμια άποψη περί υπερθέρμανσης του πλανήτη και δίνουν οδηγίες στις κυβερνήσεις του “πολιτισμένου” κόσμου για το ποια θα είναι η πολιτική τους αύριο; Πόσο πολιτισμένη είναι, τελικά, αυτή η πράσινη εποχή; Το ταξίδι μέσα από αυτό το άρθρο δεν θα είναι και τόσο ευχάριστο αλλά ήρθε επιτέλους η στιγμή να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Διαβάστε περισσότερα »

Εις άτοπον οικολογία και Χριστούγεννα (Xρήστος Γιανναράς)

Το οικολογικό λεγόμενο πρόβλημα είναι οργανικό γέννημα συγκεκριμένου πολιτισμού, δηλαδή γενικευμένου τρόπου του βίου: του καταναλωτικού τρόπου. Καταναλωτισμός δεν σημαίνει απλώς βουλιμική συμπεριφορά, αλλά «στάση» ζωής. Ο άνθρωπος της καταναλωτικής «στάσης» ταυτίζει τη ζωή με την ανάγκη και απαίτηση ιδιοποίησης, κατοχής, κυριαρχίας. Δεν ξέρει να κοινωνεί, να μοιράζεται, δεν υποπτεύεται τη χαρά της αυθυπέρβασης, της αυτοπροσφοράς, την ερωτική ανιδιοτέλεια.

Διαβάστε περισσότερα »

Επιστροφή στις στέρνες (Γεωργίας Ζαβιτσάνου)

Η απόλυτη λύση για τα άνυδρα νησιά μας

http://www.alopsis.gr/alopsis/sternes.jpg
Κρυμμένοι θησαυροί -αυτό είναι οι στέρνες. Χτισμένες στα υπόγεια των σπιτιών, μισοθαμμένες στα χωράφια ή αθέατες από τον επισκέπτη στα άγονα βουνά. Υδαταποθήκες κατά το επιστημονικότερο, γλιστέρνες κατά το λαϊκότερο. Οπως και να το πούμε, η αποθήκευση νερού τις υγρές περιόδους και η χρησιμοποίησή του τις ξηρές είναι ένα διαχρονικό όπλο στη μάχη για την επιβίωση.
Σήμερα η λειψυδρία, η υφαλμύρινση των υπογείων υδάτων και η ερημοποίηση, που δοκιμάζουν ήδη περιοχές της χώρας, επαναφέρουν το θέμα στο προσκήνιο. Η ελληνική πολιτεία, όμως, μοιάζει αδιάφορη. Με τις κλιματικές αλλαγές προ των πυλών και την Ε.Ε. να χρηματοδοτεί έργα διαχείρισης υδάτων, εμείς συνεχίζουμε τις εξαγγελίες. Μόνο που οι εξαγγελίες δεν συνιστούν περιβαλλοντική πολιτική. Μια διάταξη για την υποχρεωτική κατασκευή στέρνας στα νεοδόμητα χτίσματα στις άνυδρες περιοχές και η επαναφορά του θεσμού των δημόσιων υδατοδεξαμενών για το πότισμα των χωραφιών, θα ήταν ένα σοβαρό βήμα στη σωστή κατεύθυνση.
Το ΟΙΚΟ γύρισε τα νησιά, μίλησε με αγρότες, εργολάβους και καθηγητές υδρολογίας και σας μεταφέρει τα μυστικά της στέρνας.

Διαβάστε περισσότερα »

Οικολογική κρίση (Κάλλιστος Ware, Μητροπολίτης Διοκλείας)

Από την προοπτική της ορθόδοξης προσέγγισης της Δημιουργίας -και πιο συγκεκριμένα, από το πρίσμα όσων είπαμε σχετικά με την αποστολή του ανθρώπου να αντιπροσφέρει ευχαριστιακά τον κό­σμο στον Θεό- τί μπορούμε να πούμε για τη σημε­ρινή κρίση του περιβάλλοντος, για την οικολογική καταστροφή που μας απειλεί σε όλες σχεδόν τις πε­ριοχές του πλανήτη; Οπως επισημαίνει ο Αμερικανός ποιητής Robert Frost, «δεν θέλει πολύ για να καταστρέψεις μία ήπειρο» -ή, μπορούμε να προσθέ­σουμε- έναν ολόκληρο πλανήτη. Διαβάστε περισσότερα »

«Βιο-αιρέσεις» με το μανδύα της οικολογίας (Ελένη Ανδρουλάκη)

(ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας) Οταν ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο στον Παράδεισο, του έδωσε την εντολή να καλλιεργεί και να προστατεύει το περιβάλλον. «Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, ον έπλασε, και έθετο αυτόν εν τω παραδείσω της τρυφής, εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν». Ποιός θα μπορούσε να είναι αντίθετος με την προστασία του περιβάλλοντος και την οικολογική ευαισθησία, όταν αυτή είναι όντως οικολογική ευαισθησία; Ποιός θα μπορούσε να αρνηθεί το απλό, το φυσικό, το οικολογικό; Αλλά και ποιός ευφυής άνθρωπος θα μπορούσε να δεχτεί μπλεγμένες φιλοσοφίες ενδεδυμένες με το μανδύα του «φυσικού, του βιολογικού, του οικολογικού»;

Διαβάστε περισσότερα »