Ὁ ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σὲ ὁμιλία του στὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς λέει: «Μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, καί, μὴ ὄντας ὁ ἄνθρωπος σὲ θέση νὰ ἀντέξει τὸ ἄκτιστο φῶς, “ἐκρύβη ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ” καὶ ὁ Θεὸς ἀποτραβήχτηκε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ φόβο μήπως ἐκμηδενίσει τὸν παραβάτη μὲ τὴν ἁγία παρουσία Του. Διαβάστε περισσότερα »

(Ιωάν. ζ’, 37 – 52, η’ 12)

• Τι γιόρταζαν την πεντηκοστή οι Εβραίοι;
• Τι γιορτάζουμε την Πεντηκοστή οι χριστιανοί;
• Ποια χαρίσματα έλαβαν εκ του αγίου Πνεύματος οι εις Χριστόν πιστεύσαντες;
• Ποια είναι “η εσχάτη ημέρα της μεγάλης εορτής”;
• Ποιο είναι το “ύδωρ το ζων”;
• Γιατί έγινε διαίρεση μεταξύ αυτών που άκουγαν την διδασκαλία του Ιησού;
• Γιατί δεν συνέλαβαν τον Ιησού οι υπηρέτες των Φαρισαίων;
• Υπήρξαν Φαρισαίοι και άρχοντες που πίστεψαν στον Χριστόν;
• Ήταν αλήθεια αυτό που είπαν οι Φαρισαίοι στον Νικόδημο, ότι κανείς προφήτης δεν εγεννήθη στη Γαλιλαία;
• Γιατί ο Ιησούς δεν είπε ότι είναι ο Υιός του Θεού αλλά ότι είναι το Φως του κόσμου;

Διαβάστε περισσότερα »

(Ιωάν. ζ’ 37-52, η’ 12)

• Οι Φαρισαίοι μελετούσαν τις θείες γραφές και γνώριζαν τις προφητείες των προφητών για την έλευση του Μεσσία. Πώς λοιπόν ακούοντες τον Ιησούν Χριστόν κηρύττοντα, ότι αυτός είναι ο αποσταλμένος υπό του Θεού και βλέποντες την μεν ζωήν αυτού υπεραγία, τα δε θαύματα αυτού μεγάλα και πολλά, δεν επίστευσαν ότι αυτός είναι ο προσδοκώμενος;
• Πόση δύναμη μπορούν να ασκούν τα πάθη επάνω στον άνθρωπο;
• Τα πάθη προσβάλουν τους αμαθείς ανθρώπους ή και τους σοφούς;
• Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που συντελούν στο να είναι δύσκολη η αποχή από τα πάθη και η διόρθωση;
• Αφού δεν κατάφερε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός να θεραπεύσει το πάθος της φιλαργυρίας του Ιούδα, ποια ελπίδα έχουμε εμείς να θεραπευτούμε από τα πάθη μας; Ποιο είναι το “όπλο” μας;
• Εάν ένα πάθος έχει ριζώσει για πολύ καιρό στην καρδιά ενός ανθρώπου, είναι δυνατή η ιατρεία και εκρίζωσίς του;

Διαβάστε περισσότερα »

Όταν συμπληρωνόταν η πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση, της οποίας έφθασε τώρα η μνήμη, ενώ όλοι οι μαθητές ήσαν συγκεντρωμένοι μαζί και ευρίσκονταν ομόψυχοι στο υπερώο (οίκος) εκείνου του ιερού, αλλά και στο προσωπικό του υπερώο, στο νου του, συναγμένος ο καθένας τους (διότι ήσαν σε ησυχία και αφιερωμένοι στη δέηση και στους ύμνους προς το Θεό), ξαφνικά, λέγει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «ακούσθηκε ήχος από τον ουρανό, σαν από ορμή βιαίου ανέμου και εγέμισε τον οίκο όπου κάθονταν».(Πραξ.2, 1-11). Είναι βίαιος γιατί νικά τα πάντα και ξεπερνά τα τείχη του πονηρού, γκρεμίζει κάθε οχύρωμα του εχθρού, ταπεινώνει τους υπερήφανους, ανυψώνει τους ταπεινούς στη καρδιά και διασπά τους συνδέσμους των αμαρτημάτων. Γέμισε δε ο οίκος εκείνος στον οποίο κάθονταν, καθιστώντας τον, κολυμβήθρα πνευματική και εκπληρώνοντας την επαγγελία του Σωτήρα, που τους έλεγε, πριν αναληφθεί: «Ο μεν Ιωάννης βάπτισε με νερό, εσείς δε θα βαπτισθήτε με άγιο Πνεύμα, όχι έπειτα από πολλές μέρες». Διαβάστε περισσότερα »