Πρίν ἀπό τήν ἔναρξη τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους, ἡ Ἀρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα (ἀνεξάρτητη γνωμοδοτική ἀρχή) ἐπενέβη σέ θέματα ἐκπαιδευτικά, ἐπανακαθορίζοντας τίς προϋποθέσεις πού πρέπει νά ἰσχύουν, ὥστε ἕνας μαθητής νά ζητήση ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐπεξέτεινε τήν δυνατότητα ἀπαλλαγῆς καί στούς μαθητές πού εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, θεωρώντας ὅτι δέν πρέπει νά περιορίζεται ἡ ἀπαλλαγή μόνον στούς λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ἀλλά νά δίνεται γενικά γιά λόγους συνειδήσεως. Διαβάστε περισσότερα »
Εκκλησιαστική Παρέμβαση
Αστεία πράγματα με σοβαρές συνέπειες (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
(603 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ζωή «διά πολλῶν θλίψεων» (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
(968 άτομα το έχουν διαβάσει)
Καταγράφουμε κάποιες παρατηρήσεις ἀντλημένες ἀπό τήν δεξαμενή τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιμαντικῆς, τίς ὁποῖες θά σχολιάσουμε στηριγμένοι σέ ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν τοῦ ὁσίου Σωφρονίου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ ὁποῖος θεμελιώνει τόν λόγο του στά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Σημεῖο αἰχμῆς, σέ ὅσα καταγράφουμε, εἶναι ὁ πόνος πού δέν μένει μόνο στό σῶμα, ἀλλά ταλαιπωρεῖ καί τήν ψυχή μέχρι ἐξουθενώσεως. Ἕνα παράδειγμα: Σέ εὐαίσθητες συνειδήσεις εἶναι βασανιστικό τό ἐρώτημα: «Τί φταίει ἤ σέ τί ἔχω φταίξει καί ἡ ζωή μου ἔχει γεμίσει μέ πόνους καί βάσανα;». Πιό βασανιστικό εἶναι τό ἐρώτημα: «Τί νόημα ἔχει μιά ζωή βυθισμένη σέ ἀδιέξοδο πόνο;». Ὅταν ἡ ἀγωνία τῆς ψυχῆς φθάνη σέ αὐτό τό ἐρώτημα, στό ὁποῖο θεωρεῖ τόν πόνο ἀδιέξοδο, ἔχει ἀδυνατίσει μέσα της (χωρίς νά ἔχη ἐξαφανισθῆ τελείως) ἡ πίστη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί στήν βεβαιότητα τῆς μέλλουσας κρίσης. Ἄν κάποιος ἀφήση τόν ἑαυτό του νά ταλαιπωρῆται ἀπό τέτοια ἐρωτήματα, εὔκολα μπορεῖ νά φθάση σέ καταστροφικές ἀποφάσεις, πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀνατρέψη. Διαβάστε περισσότερα »
Η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος και τα μέτρα για την πανδημία (Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)
(996 άτομα το έχουν διαβάσει)
Μετά τά προστατευτικά μέτρα πού ἔλαβε ἡ Ἐκκλησία μας γιά τήν προστασία τῶν πιστῶν ἀπό τήν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καί ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν, διατυπώθηκε ἡ ἄποψη ὅτι αὐτά συνιστοῦν τήν βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι μεγάλη ἁμαρτία, κατά τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία δέν πρόκειται νά συγχωρηθῆ. Δυστυχῶς αὐτή ἡ ἄποψη στήριξε «θεολογικά» τίς ἀντιδράσεις Κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν ἐναντίον τῶν ἀποφάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ὕστερα ἀπό συζήτηση πού ἔκανα μέ συνεργάτες μου καταλήξαμε στά ἀκόλουθα:
Η φοβερή διαδικασία τής εκτέλεσης και η ειρηνική αντιμετώπισή της από τον Αντώνιο (Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)
(760 άτομα το έχουν διαβάσει)
Σέ προηγούμενες ἀναρτήσεις ἀναφέρθηκα στό θέμα τῆς θανατικῆς ποινῆς τοῦ Ἀντωνίου καί ζήτησα νά γίνη προσευχή γιά τόν Ἀντώνιο, γιά νά ἀντιμετωπίση μέ εἰρήνη τό γεγονός τῆς ἐκτέλεσής του. Ἤδη ἡ ἐκτέλεσή του ἔγινε τήν 8 Ἰουνίου ὥρα Ἑλλάδος 8.16΄ στήν Ἀριζόνα.
Γνωστή ἡ ἱστορία τοῦ Frank Atwood, πού καταδικάστηκε σέ θάνατο γιά φόνο πού ὁ ἴδιος ὑποστήριζε μέχρι τελευταία στιγμή ὅτι δέν διέπραξε, ὁ ὁποῖος στήν φυλακή ὑψίστης ἀσφαλείας βαπτίσθηκε ὀρθόδοξος μέ τό ὄνομα Ἀντώνιος, τοῦ προστάτη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀντωνίου Ἀριζόνας καί λίγο πρίν τήν ἐκτέλεσή του ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνομα Ἐφραίμ, τοῦ κτήτορα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχιμ. Ἐφραίμ Ἁγιορείτη καί Ἀριζονίτη.
Ὁ Frank κλεισμένος μέσα στήν φυλακή ὑψίστης ἀσφαλείας, πλήρως ἀπομονωμένος γιά 38 χρόνια, θά ἔπρεπε νά τρελλαθῆ ἤ νά ἀναγεννηθῆ πνευματικά, δηλαδή ἤ νά πάη στήν Κόλαση ἤ νά πάη στόν Παράδεισο. Σέ αὐτόν ἔγινε τό δεύτερο, γιατί ἔκανε ἕναν μεγάλο θεολογικό ἀγώνα μέσα στήν φυλακή, μέ τήν βοήθεια κυρίως πρῶτα μιᾶς γυναίκας, τῆς Ραχήλ-Σάρρας πού ἀργότερα τόν παντρεύτηκε καί ἔγινε καί αὐτή ὀρθόδοξη, καί τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀντωνίου Ἀριζόνας π. Παϊσίου.
Ὁ δημοσιογράφος Jimmy Jenkins τῆς Ἐφημερίδας «Arizona Republic» δημοσίευσε στήν Ἐφημερίδα ἕνα κείμενο καί κατέγραψε τήν ἐμπειρία του ἀπό τήν ἐκτέλεση, γιατί ἦταν παρών σέ ὅλη τήν διαδικασία της. Ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου εἶναι: «Πίσω ἀπό τήν μαύρη κουρτίνα: Ὁ δημοσιογράφος τῆς Republic περιγράφει τήν “σουρεαλιστική” ἐκτέλεση τοῦ Frank Atwood».
Στό ἄρθρο αὐτό φαίνεται τό τραγικό τῆς ἐκτέλεσης στόν 21ο αἰώνα, ἀλλά καί τό μεγαλεῖο τῆς ἀντιμετώπισης ἀπό τόν Ἀντώνιο-π. Ἐφραίμ, παρόμοιο μέ τούς μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἴδιος κατηύθυνε τούς ἐπιτετραμένους γιά τό ποῦ νά βάλουν τήν ἐνδοφλέβια ἔνεση, ἦταν ἤρεμος, ἀσφαλῶς προσευχόμενος, ὅπως τοῦ εἶχα ὑποδείξει στό τελευταῖο γράμμα πού τοῦ ἔστειλα, καί ὅταν τοῦ ζήτησαν νά πῆ τόν τελευταῖο λόγο του, ἐκτός ἀπό τίς εὐχαριστίες σέ ὅσους τόν βοήθησαν εἶπε: «Περισσότερο ἀπό ὅλους (εὐχαριστῶ) τόν Ἰησοῦ Χριστό, πού μέσα ἀπό μιά ἄδικη δικαστική διαδικασία μέ ὁδήγησε στήν σωτηρία μου. Προσεύχομαι ὁ Κύριος νά μᾶς ἐλεήση ὅλους καί ἐμένα».
Ἐπειδή πολλοί ἄνθρωποι ἔδειξαν ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τήν ἐκτέλεση τοῦ Ἀντωνίου-π. Ἐφραίμ καί προσευχήθηκαν ἐκείνη τήν ὥρα, θά ἀναδημοσιεύσω σέ μετάφραση τό κείμενο τοῦ δημοσιογράφου, ὥστε ἀφ’ ἑνός μέν νά προσευχηθοῦμε γιά τόν Ἀντώνιο-π. Ἐφραίμ, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά τόν μιμηθοῦμε στόν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τῆς ὥρας τοῦ θανάτου. Διαβάστε περισσότερα »
Η σφραγίδα τού Χριστού (Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)
(935 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ὁ Χριστός εἶναι ἡ βάση τῆς πίστεώς μας καί τό κέντρο τῆς ζωῆς μας. Διά τοῦ Χριστοῦ ἔχουμε κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό. Μέ τό Βάπτισμα γινόμαστε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί μέ τήν θεία Κοινωνία κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Χριστό γίνεται μέ τό Ἅγιον Πνεῦμα, καί διά τοῦ Χριστοῦ ἐρχόμαστε στόν Πατέρα.
Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἐνανθρώπησή Του προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν θέωσε «ἅμα τῇ προσλήψει», καί μέ τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή Του νίκησε τόν διάβολο, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο καί προσφέρεται σέ μᾶς, ὥστε καί ἐμεῖς διά τοῦ Χριστοῦ νά νικήσουμε στήν ζωή μας τόν διάβολο, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος γράφει: «Καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι· καί τοῦτό ἐστι τό τοῦ ἀντιχρίστου ὅ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται, καί νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστίν ἤδη. ῾Υμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστε, τεκνία, καί νενικήκατε αὐτούς, ὅτι μείζων ἐστίν ὁ ἐν ὑμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω. δ΄, 3-4).
Ὁ Χριστός ἔχει δύναμη ἀσυγκρίτως ὑπέρτερη τοῦ ἀντιχρίστου, καί ὅσοι ἑνώνονται μέ τόν Χριστό νικοῦν τόν ἀντίχριστο καί κάθε ἄλλη δύναμη, ἀκόμη καί τόν θάνατο. Ἄλλωστε, τό βαθύτερο νόημα τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου εἶναι ἡ νίκη καί ὁ θρίαμβος τοῦ Ἀρνίου (Χριστοῦ) ἔναντι τοῦ ἀντιχρίστου.
Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης γράφει στήν Ἐπιστολή Του: «Ὁ ποιῶν τήν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου. Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει· καί οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέννηται. ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τά τέκνα τοῦ Θεοῦ καί τά τέκνα τοῦ διαβόλου» (Ἰω. γ΄, 8-9).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. β΄, 20) καί γι’ αὐτό «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» (Φιλ. δ΄, 13).
Αὐτό εἶναι τό θεμέλιο τῆς πίστεως καί τῆς ζωῆς μας. Ὅποιος πιστεύει ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔχει μεγαλύτερη δύναμη ἀπό τόν Χριστό, δέν ἔχει καταλάβει τήν δύναμη τῆς Ἐκκλησίας ὡς Σώματος τοῦ Χριστοῦ, οὔτε ἔχει αἰσθανθῆ τήν ἕνωσή Του μέ τόν Χριστό. Ὁ ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε:
«Πολλοί ἄνθρωποι, καί μάλιστα Χριστιανοί, δέν δέχονται καθόλου τήν ὕπαρξη τοῦ δαίμονα. Τό δαιμόνιο, ὅμως, δέν μπορεῖς νά τό ἀρνηθεῖς. Πιστεύω ὅτι ὑπάρχει διάβολος καί λέω μάλιστα ὅτι, ἄν βγάλουμε ἀπ’ τό Εὐαγγέλιο τήν πίστη στήν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου, τί γίνεται; Πάει τό Εὐαγγέλιο… Δέν μποροῦμε νά ἀγνοήσουμε τήν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου, τοῦ ὁποίου τά ἔργα ἦλθε νά καταργήσει ὁ Χριστός.
Ἐγώ ὅμως σᾶς λέω, ἀντί νά ἀσχολεῖσθε μέ τόν διάβολο καί τίς πονηρίες του, ἀντί νά ἀσχολεῖσθε μέ τά πάθη, νά στραφεῖτε στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ… Ὅταν ντυθοῦμε τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ, τά πάντα θά κατορθώσουμε∙ καί μάλιστα πολύ εὔκολα. Εἶναι εὔκολα ὅλα ὅταν μποῦμε στήν θεία Χάρι. Τότε εἴμαστε πιό ἐλεύθεροι, πιό δυνατοί. Μᾶς προστατεύει ἡ θεία Χάρις. Ἄν ἀγωνισθοῦμε, ἐρωτευθοῦμε τόν Χριστό, τότε ἀποκτοῦμε τήν θεία Χάρι. Ὁπλισμένοι μέ τήν θεία Χάρι, δέν διατρέχουμε κίνδυνο κι ὁ διάβολος μᾶς βλέπει καί φεύγει».
Ἑπομένως, πρέπει νά σφραγισθοῦμε μέ τήν δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Σέ αὐτό ἀναφέρεται τό ἑπόμενο κείμενο: Διαβάστε περισσότερα »