γονείς

Η ευθύνη των γονέων για την κοινωνική ή αντικοινωνική δράση των παιδιών τους (Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής-Χριστιανικής Παιδαγωγικής Α.Π.Θ.)

Ο λανθασμένος τρόπος που αντιμετωπίζουν οι γονείς τα προβλήματα που συνήθως εμφανίζουν τα παιδιά τους, ήδη από την παιδική ηλικία, φαίνεται να είναι μία από τις βασικές αιτίες, που δημιουργεί, συντηρεί και αυξάνει την αντικοινωνική, βίαιη και επιθετική τους συμπεριφορά.

Αυτό σημαίνει, όχι πως οι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους και δεν πασχίζουν γι’ αυτά, αλλά ότι δεν ενδιαφέρονται με τον σωστό τρόπο και δεν διαθέτουν τον αναγκαίο χρόνο, για να βρίσκονται δίπλα τους, όταν, όσο και όπως αυτά τους χρειάζονται.

Μερικά από τα συνήθη κενά που μπορεί να παρατηρήσει κάποιος σε μια πλημμελή φροντίδα των γονέων, που πιθανόν να δημιουργούν συνθήκες, παρεκτροπής σε αντικοινωνικότητα και επιθετικότητα των παιδιών είναι τα παρακάτω:

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Δ’ Νηστειών: Το πνεύμα το άλαλον και το κωφόν και η νέα γενεά (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-3-1993

Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας άγει την τετάρτην Κυριακήν των Νηστειών. Σε αυτήν την Κυριακή προβάλλει το πρόσωπον του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, συγγραφέως του βιβλίου «Κλίμαξ», για να μας θυμίσει ότι σκαλί- σκαλί πρέπει να ανεβαίνουμε την κλίμακα των αρετών. Αλήθεια, μια Σαρακοστή γίνεται κλίμακα ανοδικής πορείας; Τίθεται το ερώτημα. Ή μένουμε μόνο σε μια τυπική νηστεία, που πολλές φορές μας καλλιεργεί μια κρυφή υπερηφάνεια; Μάλιστα είναι μια ευκαιρία, μια που έγινε λόγος αν δεν έχουμε γνωρίσει αυτό το θαυμάσιον βιβλίον της «Κλίμακος» μέχρι τώρα, ευκαιρία να το γνωρίσουμε, να το προσεγγίσουμε. Είναι θαυμάσιο βιβλίο.

Ακόμη η Εκκλησία μας προβάλλει και την ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στη θεραπεία ενός δαιμονιζόμενου νέου, που έγινε ευθύς μετά την κάθοδο του Κυρίου μας από το όρος Θαβώρ, μετά τη Μεταμόρφωση. Διαβάστε περισσότερα »

Γιατί όχι; Αφού αγαπάμε ο ένας τον άλλον – Μια συζήτηση με το παιδί μας για τις προγαμιαίες σχέσεις

Αν είναι αγάπη, η αγάπη περιμένει

Μια συζήτηση με το παιδί μας για τις προγαμιαίες σχέσεις

Τι θα λέγατε στο παιδί σας που θα ερχόταν να σας πει: «Μαμά (ή μπαμπά) εγώ και … αγαπιόμαστε και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένες σχέσεις. Αφού αγαπάμε ο ένας τον άλλον…»

Δεν είναι καθόλου παράξενο, καθώς τώρα στο όνομα της «αγάπης» όλες οι εκδηλώσεις της νομιζόμενης «αγάπης» θεωρούνται επιτρεπτές.

Ως γονείς, δε θέλουμε να πληγώσουμε τα αισθήματα του παιδιού, αλλά θέλουμε να το βοηθήσουμε να καταλάβει τί είναι στα αλήθεια η αγάπη και πώς αυτή εκφράζεται με γνησιότητα.

Οπότε μπορείτε να ξεκινήσετε:

Διαβάστε περισσότερα »

Η ελληνική οικογένεια υπό παραίτηση (Βασίλης Καραποστόλης, Ομότ. Καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών)

  • Οι γονείς αναλαμβάνουν το βάρος της αγωγής των παιδιών;
  • Γιατί έχουμε σχολεία αταξίας και εκτροπής;
  • Το ψέμα ως παιχνίδι;
  • Η οικογένεια Δεν πιστεύει πια στο μέλλον;
  • Το σχολείο απαλλάσσει τον άνθρωπο από την τυραννία του παρόντος;
  • Ο δάσκαλος επωμίζεται από την αρχή το παιδί;
  • Είναι η ζωή μητέρα των ανθρώπων;
  • Ποιος ο ρόλος του σχολείου;
  • Τι κάνει η οικογένεια;

Διαβάστε περισσότερα »

Οι γονείς συνδημιουργούν με τον Θεό μια αιώνια ύπαρξη († π. Συμεών Κραγιόπουλος)

Οι γονείς, με το να φέρνουν παιδιά στον κόσμο, γίνονται συνδημιουργοί με τον Θεό. Δεν είναι δηλαδή αυτοί οι ίδιοι δημιουργοί, αλλά γίνονται συνδημιουργοί με τον Θεό. Συνδημιουργούν με τον Θεό. Ο Θεός δημιουργεί, και έπειτα οι άνθρωποι συνδημιουργούν. Ο Θεός είναι εκείνος που έδωσε την εντολή: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε…» (Γέν. 1:28), και βάσει αυτής της εντολής πραγματοποιείται η δημιουργία νέων ανθρώπων δια των ανθρώπων.

Διαβάστε περισσότερα »