Αντίφωνο στην «Ιθάκη» του Κ. Καβάφη (Κωνσταντίνος Γανωτής, Φιλόλογος)

Στα κείμενα που ακολουθούν θα βρει ο αναγνώστης πρώτα ανάλυση, που απευθύνεται στον αναγνώστη και στη συνέχεια στο δεύτερο μέρος ένα αντίλογο σε ύφος καβαφικό στο συγκεκριμένο ποίημα ("Ιθάκη"), που παρατίθεται κι αυτό. Ο ποιητικός αντίλογος είναι σε προσωπικό ύφος και αποσκοπεί στο να γίνει ένας διάλογος με τον ποιητή, πρώτον γιατί είναι οπωσδήποτε ως άνθρωπος σεβαστός και συμπαθής, και δεύτερον γιατί ως σύμβολο εκφράζει τον άνθρωπο του αιώνος τούτου, που είναι όχι μόνο συνάνθρωπός μας αλλά και… εμείς οι ίδιοι. […] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Διαβάστε περισσότερα »

«Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό» (Αλεξάντερ Σολζενίτσιν)

Στο παρακάτω έξοχο κείμενο, που χρονολογείται από το 1983, ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Ρώσος λογοτέχνης, Αλεξάντερ Σολζενίτσιν (1918 – 2008) εντοπίζει την αιτία για τη Ρωσική Επανάσταση. Σημειώνει ότι ο ίδιος λόγος είναι πίσω από την ερήμωση, τη σκληρότητα και τον εγωισμό σε ολόκληρο τον εικοστό αιώνα. Εδώ είναι μερικά αποσπάσματα:

Solzhenitsyn Διαβάστε περισσότερα »

Πρέπει να είσαι απαιτητικός; (Νικολάι Μπερντιάεφ)

Οι άνθρωποι της εποχής μας, που βρίσκονται μακριά από το Χριστιανισμό, υποστηρίζουν με πείσμα πως η χριστιανική Εκκλησία έπρεπε να αποτελείται από τέλειους και άγιους ανθρώπους. Οι ίδιοι αυτοί κατηγορούν την Εκκλησία ότι προσφέρει καταφύγιο στους αμαρτωλούς, σε ατελείς ψυχές, σε ψευδοχριστιανούς. Είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα επιχειρήματα ενάντια στο Χριστιανισμό. Αλλά το επιχείρημα αυτό δεν κατανοεί τη φύση της Εκκλησίας και τελικά λησμονεί την ουσία της, γιατί η Εκκλησία πριν απ’ όλα υπάρχει για τους αμαρτωλούς, τους ατελείς και τους ελεεινούς. Κατεβαίνει στον κόσμο και μοχθεί ανάμεσα στα καταποντισμένα από την αμαρτία στοιχεία. Ουράνια κατά την καταγωγή και αιώνια κατά την αρχή της εργάζεται στο χώρο και το χρόνο χωρίς να ξεφεύγει στα άκρα, δηλαδή μακριά από τον αμαρτωλό κόσμο ή αδιάφορη για τα βάσανά του. Βασική της υποχρέωση είναι η βοήθεια κι η σωτηρία του κόσμου για την αιώνια ζωή, η εξύψωσή του στον ουρανό.

Διαβάστε περισσότερα »

Έγινε τελικά ο Εβραίος Χριστιανός; (Νικολάι Μπερντιάεφ)

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ (2) Ο Βοκκάκιος μας διηγείται την ιστορία κάποιου Εβραίου που ο Χριστιανός φίλος του ήθελε να προσηλυτίσει στο Χριστιανισμό.

Διαβάστε περισσότερα »

Η ενδοκοσμική ελπίδα (Απόστολος Παπαδημητρίου)

Ο Χριστός είναι το πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο της ιστορίας. Επί δύο χιλιάδες έτη παραμένει κατ’ αποκλειστικότητα παρών στην ανθρώπινη ιστορία. Ουδέν άλλο πρόσωπο του ιστορικού παρελθόντος έχει στο ιστορικό παρόν τόσους εμπαθείς εχθρούς, αλλά και τόσους μαθητές και φίλους, οι οποίοι προσφέρουν ακόμη και τη ζωή τους, για να μην αρνηθούν την πίστη τους σ’ Αυτόν! Αυτό το άκρως εκπληκτικό, όπως και πολλά άλλα γύρω από το πρόσωπο του Χριστού κατά κανόνα παραθεωρούνται στις χριστιανικές κατ’ όνομα κοινωνίες, στις κοινωνίες, στις οποίες κυριαρχούν οι αρνητές του Χριστού και αυτό είναι το άκρως εκπληκτικό!

Διαβάστε περισσότερα »