«Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με τη σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία τους προδίδει».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
«Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με τη σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία τους προδίδει».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Χαιρετισμὸς τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου στὴν Τελετὴ Ἔναρξης τοῦ Β´ Συνεδρίου τοῦ περ. Θεολογία (Θεσσαλονίκη, Ἱ.Ν. Ἁγ. Δημητρίου, 29 Σεπτεμβρίου 2025)
Ἐξοχώτατε
Παναγιώτατε
Μακαριώτατοι
Κυρία Ὑπουργὲ
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοὶ
Κυρίες καὶ Κύριοι
Τὸ 2023 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀποφάσισε νὰ τιμήσει τὰ 100 χρόνια τοῦ περιοδικοῦ Θεολογία, μὲ ἕνα συνέδριο ποὺ θὰ διερευνοῦσε τὸν ρόλο καὶ τὴ θέση τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας καὶ Ἐκκλησίας στὴν σύγχρονη ἐποχὴ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας.
Τότε, μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ὁμιλητὲς ἐπισήμαναν ὅτι τὰ βασικὰ ζητήματα ποὺ θέτει ἡ τεχνολογικὴ ἀνάπτυξη ὑπερβαίνουν τὸ δίπολο τῆς καλῆς ἢ τῆς κακῆς χρήσεως.
Αὐτὴ ἡ ἐπισήμανση ἔδωσε τὸ ἔναυσμα καὶ τὴν κεντρικὴ ἰδέα γιὰ τὸ θέμα τοῦ δεύτερου ἐπετειακοῦ συνεδρίου, ποὺ ξεκινάει σήμερα.
Εἶναι σημαντικὸ ὅτι ἡ Ἐκκλησία σήμερα ἀνοίγει ἕναν καινούργιο διάλογο: τὸν διάλογο μὲ τὴν τεχνολογία καὶ τὸ ἦθος της.
(Λουκᾶ στ΄ 31-36)
Υπομνηματισμός των εδαφίων Β΄ Κορ. 6, 14 – 7, 1
«Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; (: Μη συνάπτετε στενό σύνδεσμο προς τους απίστους, με τους οποίους δεν μπορείτε να αποτελέσετε ταιριαστό ζευγάρι, ώστε να μπαίνετε στον ίδιο ζυγό μαζί τους· διότι ποια συνάφεια και ανάμειξη μπορεί να υπάρχει μεταξύ της δικαιοσύνης και της παρανομίας; Και ποια επικοινωνία μεταξύ φωτός και σκότους; Και ποια συμφωνία μπορεί να γίνει μεταξύ του Χριστού και του Σατανά; Ή ποιο μερίδιο δύναται να έχει ένας πιστός με έναν άπιστο;)» [Β΄Κορ. 16, 14-15].
Ἂν ἡ καρδιά σου εἶναι ταραγμένη ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ πνεύματος, καλύτερα νὰ μὴ μιλᾶς στοὺς ἄλλους.
Πρὸ πάντος, γιὰ νὰ τοὺς διορθώσῃς. Θὰ προκαλέσης πιθανώτατα θυμὸ καὶ ὄχι διόρθωσι. Μιὰ τέτοια ἐσωτερικὴ κατάστασις σημαίνει ὅτι εἴμαστε ἀνάξιοι νὰ διδάξουμε τοὺς ἄλλους. Πρῶτα διῶξε τὸν ἐχθρό, εἰρήνευσε τὴν καρδιά σου καὶ κατόπιν μίλα.
Δεν εἶναι εὔκολο νά γράψῃ κανείς γιά ἕναν Ἅγιο, διότι ἄν δέν μοιάζῃ ἔστω καί λίγο μαζί του, ὑπάρχει φόβος νά τόν ἀδικήσῃ καί, χωρὶς νά τό θέλῃ, νά βλάψῃ τοὺς ἀναγνώστες. Βλέπουμε ὅτι οἱ καλύτερες βιογραφίες Ἁγίων εἶναι αὐτὲς ποὺ ἔχουν γραφῇ ἀπό Ἁγίους.
Γιά τόν λόγο αὐτό, πάντοτε ἀπέφευγα νά γράψω ἤ νά μιλήσω γιά τόν Ἅγιο, διότι δέν αἰσθάνομαι πῶς εἶμαι ὁ κατάλληλος νά μιλήσω γι’ αὐτόν.
Ἐν τέλει ὅμως, ὑπεχώρησα στήν παράκλησιν ἀγαπητῶν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, νά καταθέσω κάτι ἀπό ὅσα μέ ἠξίωσε ὁ Θεός νά ζήσω ἤ νά ἀκούσω ἐπὶ τρεῖς δεκαετίες περίπου κοντά στόν Ἅγιο.
Ἀνεπαύθηκα στήν σκέψιν ὅτι τά φτωχά μου λόγια γιά τόν Ἅγιο Παΐσιο μποροῦν νά θεωρηθοῦν ὡς ταπεινὴ ἐκδήλωσις εὐγνωμοσύνης γιά ὅσα μοῦ προσέφερε ἡ ἀγάπη του.