Δεν πέρασαν ακόμη επτά μέρες, από τότε που γιορτάσαμε την ιερή πανήγυρη της Πεντηκοστής, και πάλι μας πρόφθασε χορός μαρτύρων ή καλύτερα στρατιά μαρτύρων και παράταξη, που δεν είναι καθόλου κατώτερη από τη στρατιά των αγγέλων, την οποία είδε ο πατριάρχης Ιακώβ, αλλά είναι ίδιας αξίας και τάξης με αυτή. Γιατί μάρτυρες και άγγελοι διαφέρουν μόνο στα ονόματα, στα έργα τους όμως ταυτίζονται. Στον ουρανό κατοικούν οι άγγελοι, στον ουρανό και οι μάρτυρες. Αιώνιοι και αθάνατοι είναι εκείνοι, το ίδιο θα γίνουν και οι μάρτυρες. Αλλ᾽ εκείνοι έλαβαν και ασώματη φύση; Και τι σημασία έχει αυτό; Γιατί οι μάρτυρες, αν και έχουν σώμα, όμως είναι αθάνατο ή καλύτερα και πριν από την αθανασία ο θάνατος του Χριστού στολίζει τα σώματά τους περισσότερο από την αθανασία. Δεν είναι τόσο λαμπρός ο ουρανός, που στολίζεται με το πλήθος των αστεριών, όσο είναι τα σώματα των μαρτύρων, που στολίζονται με το λαμπρό αίμα των τραυμάτων. Ώστε επειδή πέθαναν γι᾽ αυτό και είναι ανώτεροι, και βραβεύτηκαν πριν από την αθανασία παίρνοντας τα στεφάνια από την ώρα του θανάτου τους.

Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ