Κάθε τόσο ἔρχεται στὴν ἐπικαιρότητα ὁ διωγμὸς τῆς Κυριακῆς ἀπὸ τὶς ἑκάστοτε Κυβερνήσεις, ὁ ὁποῖος γίνεται μὲ διάφορα προσχήματα. Τούτη τὴν φορὰ τὸ ἐπιβάλλουν, λέει, περισσότερο ἀπὸ κάθε προηγούμενη, οἱ «ἀγορὲς» ἢ ἔστω ἡ «λογικὴ» τῶν «ἀγορῶν»! Ὁ διωγμὸς δὲν γίνεται μόνο στὴ Χώρα μας, ἀλλὰ παρατηρεῖται καὶ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Δὲν εἶναι φαινόμενο σημερινό, ἀλλὰ ξεκίνησε ἀπὸ τότε ποὺ ὁρίστηκε ἡ ἀργία της ὡς ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Δὲν εἶναι μόνο κοινωνικὸ θέμα, ἀλλὰ καὶ θέμα καθαρὰ προσωπικό. Ἕνα θέμα ποὺ μᾶς ἀφορᾶ ὅλους, σαφῶς δὲ καὶ τὴ νεολαία. Ἀπέναντί τους οἱ Κυβερνήσεις εἶχαν ἀνέκαθεν ὁλόκληρη τὴν κοινωνία. Ὅπως καὶ ὁ καθένας μας ἔχει ἀπέναντὶ του τὴν ἐφαρμογὴ τῆς σχετικῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ. Ἆραγε ἔχουμε σκεφθεῖ πόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ τὴν κοινωνία καὶ γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά; Ἔχουμε ἀναλογισθεῖ πώς, ἡ κατὰ Θεὸν ἀξιοποίησή της, μπορεῖ κάλλιστα νὰ μᾶς ἀνακουφίσει ἀπὸ ἄγχη, μελαγχολίες, θλίψεις, ἀγωνίες καὶ ἀπ’ τὴν καθημερινότητα, βελτιώνοντας τὰ μέγιστα τὴν ζωὴ μας μὲ τὸν ἁγιασμὸ της; Λοιπόν, ἀξίζει νὰ δοῦμε τὸ θέμα, παίρνοντας τὰ πράγματα μὲ τὴν σειρὰ τους…

Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ

Διαβάστε τις αντιδράσεις Μητροπολιτών για το ζήτημα της κατάργησης της αργίας της Κυριακής, πατώντας εδώ