«Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιβ΄ 13), διακηρύσσει ο άγιος Απόστολος Παύλος. Επομένως και η Ορθόδοξη πίστη, ως «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» (Ιούδα 3), παραμένει σταθερή και αναλλοίωτη μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Βέβαια, κάθε άνθρωπος είναι μια μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητα, που προσλαμβάνει και βιώνει την ἲδια πάντοτε εξ Αποκαλύψεως παράδοση με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Και τούτο είναι και φυσικό και καλό: Ο Χριστιανισμός δεν είναι ένας ισοπεδωτικός και ομοιόμορφος τρόπος ζωής, αλλά αντίθετα σέβεται πλήρως την ανθρώπινη ελευθερία, αρκεί βεβαίως αυτή να μη εκτρέπεται από την Ορθόδοξη πίστη και να μη εκπίπτει σε αίρεση.
Έτσι, και κάποιες τάσεις, που ανέκαθεν παρουσίαζε αλλά και σήμερα παρουσιάζει η Χριστιανική Θεολογία είναι καλές και άγιες, καθότι αναδεικνύουν την ιδιαιτερότητα των ανθρωπίνων προσώπων. Όμως, οι ιδιαίτερες αυτές προτιμήσεις δεν πρέπει επ’ ουδενί να απολυτοποιούνται και να αναπτύσσονται εις βάρος της όλης («της καθολικής») αλήθειας της Εκκλησίας, διότι τότε καταντούν κακοδοξία και αίρεση. Τέτοιες τάσεις, κατ’ αρχήν καλές, έχει να επιδείξει και η σύγχρονη Ορθόδοξη Θεολογία.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο πατώντας εδώ